-
1 ἀντ-εν-αντίωσις
ἀντ-εν-αντίωσις, ἡ, die Redefigur, welche durch Verneinung eines Begriffs den entgegengesetzten bezeichnet, Rhett.
-
2 ἐν-αντίωσις
ἐν-αντίωσις, ἡ, das Entgegnen, der Widerspruch, Thuc. 5, 80; Folgde, auch im plur., Plat. Soph. 259 b; Isocr. 12, 203.
-
3 ὑπ-εν-αντίωσις
ὑπ-εν-αντίωσις, εως, ἡ, das Entgegen- od. Zuwidersein, -handeln, Dem. 61, 14.
-
4 εναντιωσις
- εως ἥ1) противодействие, сопротивление(τὸ κῦμα δι΄ ἐναντίωσιν ἐγίγνετο πνευμάτων Arst.)
2) противоречие(τοῦ λεχθέντος Plat.; λύειν τὰς ἀπορίας καὴ τὰς ἐναντιώσεις Arst.)
ἥ ἐ. τῶν ὑπό τινος λεχθέντων Thuc. чьё-л. — возражение3) противоположность4) разногласие, спор(ἐ. παλαιά Plat.)
-
5 ἀντεναντίωσις
A positive statement made in a negative form, as οὐκ ἐλάχιστα for μέγιστα, Alex.Fig.2.23, Zonae.Fig. 22.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντεναντίωσις
-
6 ἀντεναντίωσις
ἀντ-εν-αντίωσις, die Redefigur, welche durch Verneinung eines Begriffs den entgegengesetzten bezeichnet -
7 ἐναντίωσις
ἐν-αντίωσις, ἡ, das Entgegnen, der Widerspruch -
8 ὑπεναντίωσις
ὑπ-εν-αντίωσις, εως, ἡ, das Entgegen- od. Zuwidersein, -handeln
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский