-
1 ενδοσιμον
-
2 ενδόσιμον
ἐνδόσιμοςserving as a prelude: masc /fem acc sgἐνδόσιμοςserving as a prelude: neut nom /voc /acc sg -
3 ἐνδόσιμον
ἐνδόσιμοςserving as a prelude: masc /fem acc sgἐνδόσιμοςserving as a prelude: neut nom /voc /acc sg -
4 ενδόσιμον
-
5 ἐν-δόσιμος
ἐν-δόσιμος, 1) was gegeben, geschenkt wird, Schol. Ar. Nubb. 1200. – 2) nachgebend; σιτία τῇ πέψει, leicht verdaulich, Plut. san. tuend. p. 394; leicht, καὶ εὐδιάλυτα Dion. Hal. rhet. 8, 15; – κατηγόρησεν ἐνδόσιμα Hyperid. bei Poll. 8, 143. – 3) Nach Poll. 1, 210, τὸ δὲ ἐνδόσιμον εἰς τὸν δρόμον κροῠσαι τῷ ποδὶ τὴν γαστέρα καὶ ἀνακλάσαι τὸν αὐχένα ἐκ τοῠ χαλίνου, das Zeichen zum Lauf, das den Lauf Angebende oder Einleitende; so bes. von der Musik, Zeichen zum Anfang, Vorspiel; τὸ ἐνδόσιμον, das Vorspiel, Arist. rhet. 3, 14; vom Flötenspiel, von der Rede, pol. 8, 5; ἐνδόσιμον παρέχειν εἰς ξύμβασιν Arr. An. 1, 7, 8, Veranlassung, Gelegenheit, vgl. Luc. Alex. 19.
-
6 ἐνδόσιμος
ἐν-δόσιμος, (1) was gegeben, geschenkt wird. (2) nachgebend; σιτία τῇ πέψει, leicht verdaulich; leicht. (3) τὸ δὲ ἐνδόσιμον εἰς τὸν δρόμον κροῠσαι τῷ ποδὶ τὴν γαστέρα καὶ ἀνακλάσαι τὸν αὐχένα ἐκ τοῠ χαλίνου, das Zeichen zum Lauf, das den Lauf Angebende oder Einleitende; so bes. von der Musik, Zeichen zum Anfang, Vorspiel; τὸ ἐνδόσιμον, das Vorspiel; vom Flötenspiel, von der Rede; ἐνδόσιμον παρέχειν εἰς ξύμβασιν, Veranlassung, Gelegenheit -
7 τουνδόσιμον
ἐνδόσιμον, ἐνδόσιμοςserving as a prelude: masc /fem acc sgἐνδόσιμον, ἐνδόσιμοςserving as a prelude: neut nom /voc /acc sg -
8 τοὐνδόσιμον
ἐνδόσιμον, ἐνδόσιμοςserving as a prelude: masc /fem acc sgἐνδόσιμον, ἐνδόσιμοςserving as a prelude: neut nom /voc /acc sg -
9 κελευστής
κελευστής, ὁ, der Befehler, Gebieter; auf dem Schiffe derjenige, welcher den Ruderern den Takt angiebt, nach dem sie rudern müssen, οἱ κελευσταὶ καϑ' ἑκάστην ναῦν τὸ ἐνδόσιμον τοῖς ἐρέταις ἐνέδοσαν Suid.; Thuc. 2, 84; λίϑων ψόφῳ τῶν κελευστῶν ἀντὶ φωνῆς χρωμένων Xen. Hell. 5, 1, 8; Eur. Hel. 16, 2; Ar. Ach. 553; Plat. Alc. I, 125 c; Sp., wie Plut. Them. 19. Bei D. Sic. 20, 50 Herold.
-
10 ἐν-δίδωμι
ἐν-δίδωμι (s. δίδωμι), hineingeben, – 1) in die Hand geben, überreichen; τινὶ τὴν φιάλην Xen. Cyr. 1, 3, 8; καί μοι χερός τις ἐνδότω στήριγμα Eur. I. A. 617. Uebh. übergeben, überlassen, ἐμαυτὸν τοῖς πονηροῖς Ar. Plut. 781; τῇ τύχῃ Eur. Tro. 687; ἑαυτὸν τῷ ἀπίστῳ Plat. Phaedr. 241 c; Isocr. 4, 135; πόλιν, τὰ πράγματα, Thuc. 4, 89. 7, 48; πράγματα ἐνδοῦναι τῷ δήμῳ, die Staatsverwaltung dem Volke überlassen, 2, 65; τοῖς πολεμίοις, mit dem Nebenbegriff des Verrathes, Plat. Rep. VIII, 567 a; Xen. Hell. 7, 4, 14 u. A.; ἐπὶ τὴν τοιαύτην αἵρεσιν, sich auf solchen Plan einlassen, Pol. 9, 33, 11. – 2) eingeben, an die Hand geben; πρόφασίν τινι Thuc. 2, 87; Folgde; λαβήν Ar. Equ. 844; ἀφορμὰς λόγων Eur. Hec. 1239; καιρόν, Gelegenheit darbieten, Dem. 4, 18; Plut. Pericl. 33; τὴν ῥυϑμοῦ αἴσϑησιν τοῖς ἀνϑρώποις Plat. Legg. 672 c; ὑποψίαν, ὡς οὐκ εἰσὶ ϑεοί X, 887 e; λὺγξ σπασμὸν ἐνδιδοῦσα, veranlassend, Thuc. 2, 49; ἐλπίδας τινί, Hoffnungen einflößen, Plut. Alc. 14. – 3) an den Tag legen, beweisen; δικαιοσύνην καὶ πιστότητα Her. 7, 52; μαλακὸν οὐδέν, keine Nachgiebigkeit merken lassen, 3, 51. 105; Ar. Plut. 488 u. Eur. Hel. 508. – 41 angeben, anstimmen, bes. den Ton, Luc. rhet. praec. 13; τὸ πρῶτον σύνϑημα τοῖς Λακεδαιμονίοις πρὸς τὴν μάχην ὁ αὐλὸς ἐνδίδωσι ibd.; Polyaen. 1, 10 D. Hal. 7, 72; ἐνέδοσαν τοῖς ἵπποις τὸ ὀρχηστικὸν μέλος Ath. XII, 520 d. S. auch ἐνδόσιμον. – 5) zugeben, gestatten, λόγον, eine Unterredung, Eur. Andr. 965; ὅσον ἐνέδωκαν αἱ μοῖραι, soviel das Geschick zuließ, Her. 1, 91; zugestehen, ὁτιοῠν Plat. Gorg. 499 b; οὐδέν, in Nichts, auf keine Weise nachgeben, Thuc. 2, 12; intr., nachgeben, weichen, Thuc., bes. im Kriege, sich ergeben, 4, 129; πρὸς τὴν εἰρήνην, sich zum Frieden hinneigen, Plut. Pyrrh. 18, vgl. Flam. 9; τῇ τῶν πλειόνων γνώμῃ Dem.; Sp.; πρὸς τὸν ὕπνον Plut. Sull. 28; ἐνδοῦναι πρὸς τὰς ἡδονάς, sich ihnen hingeben, Arist. u. Sp.; οἴκτῳ, sich vom Mitleid hinreißen lassen, Thuc. 3, 37; nachlassen, schwach werden, τοῖς χρωμένοις πλείοσιν ἀφροδισίοις ἐνδιδόασι τὰ ὄμματα φανερῶς Arist. gen. anim. 2, 7; von Krankheiten, Medic.; übh. in Verfall gerathen, τῶν ἐρεισμάτων ἐνδόντων Pol. 5, 100, 5; ἡ δύναμις Plut. Demetr. 19; τὸ ἐνδιδοῠν ἐν τοῖς πόνοις, das Erschlaffen, Luc. Anath. 26. – 6) sich ergießen in, von einem Flusse, Her. 3, 117.
-
11 μνηστεύω
Aμεμνήστευκα D.S.18.23
:—[voice] Med., [tense] fut.μνηστεύσομαι Palaeph.29
: [tense] pf.μεμνήστευμαι Luc.
(v. infr.), in [voice] Pass. sense, Ev.Luc.1.27, 2.5 (v.l. ἐμν-):—court, seek in marriage, c. acc., ;τὴν πλεῖστοι.. μνήστευον Hes.Fr.33.2
;ἐμνήστευσε τὴν γυναῖκα λαβεῖν X.HG6.4.37
;μ. γάμους E.IA 847
, cf. Pl.Lg. 773b; woo and win, espouse, Thgn.1112, Theoc.18.6:—[voice] Med., court for oneself,Περσεφόνης γάμον Apollod.2.5.12
, cf. J.AJ4.8.23, Palaeph. l. c.: censured by Luc.Sol.9, but used by him, Merc.Cond. 23, Tox.37;ὁ τὴν κόρην μεμνηστευμένος Id.Asin.26
; -ευσαμένου μου τῷ.. υἱῷ.. τὴν.. θυγατέρα PFlor.36.4
(iv A. D.):—[voice] Pass., of the woman, (lyr.), cf.Isoc.10.39.II promise in marriage, betroth, ; γάμον μνηστεύειν (with or without τινι) to bring about a marriage for another, help him to a wife, Call.Dian. 265, A.R.2.511:—[voice] Pass., τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί his betrothed wife, Ev.Luc.2.5.b metaph.,τοσόνδε κίνδυνον αὐτῷ ὁ ὄλεθρος τῶν ἀδελφῶν μ. J.AJ17.1.1
;ἡδονήν [τινι] μ. τῷ κάλλει Jul.Ep. 180
; ἡμῖν τοῦ μέλους τὸ ἐνδόσιμον μ. ib. 186.III generally, sue, canvass for a thing, c. acc.,χειροτονίαν Isoc.8.15
: c. inf.,μνηστευόμενος ἄρχειν ἑκόντων Plu.Caes.58
:—also in [voice] Med., μ. πόλεμον, διαλλαγάς, J.BJ2.17.3, AJ5.7.4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μνηστεύω
-
12 συνεπηχέω
A join in singing, join in a chorus,ἐξῆρχε παιᾶνα, οἱ δὲ πάντες συνεπήχησαν X.Cyr.3.3.58
, cf. 7.1.25;κορυφαίου κατάρξαντος σ. πᾶς ὁ χορός Arist.Mu. 399a15
;συνεπήχουν πρὸς τὸ ἐνδόσιμον Max.Tyr.7.7
: metaph., chime in with, Ph.1.321, Plu.2.44c, Them.Or.18.218a.III [voice] Pass., to be sounded at the same time, τῶν ἡμιφώνων τι -εφηχεῖται (sic) Phld.Po.2.16.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνεπηχέω
-
13 ἐνδόσιμος
ἐνδόσιμος, ον,A serving as a prelude,ᾆσμα Artem.2.66
; ψαλμὸς ἐ. τῇ ᾠδῇ, Suid.: but usu. neut. ἐνδόσιμον, τό ( τὸ πρὸ τῆς ᾠδῆς κιθάρισμα, Hsch.); that which gives the key to the tune, in music, Arist.Rh. 1414b24, Mu. 399a19, Hld.3.2, Ael.NA11.1, Poll.1.210: metaph., key-note of a speech, Arist.Rh. 1415a7, Pol. 1339a13, cf. Max.Tyr.7.7, Jul.Ep. 186: generally, signal for a race, Hld.4.3; [ πρόβατα]πρὸς τὰ ἐ. τῆς σύριγγος ποιμαινόμενα Id.5.14
: metaph., τὸ τοῦ καιροῦ καὶ τῆς ὥρας ἐ. Id.4.16;τοῦ φιλοσοφεῖν ἐ. ἔδωκαν Phld.Acad.Ind.p.5M.
;ὥσπερ ἐ. ἕξει πρός τι Plu.2.73b
;τοῦ λογισμοῦ τὸ ἐ. παρεσχηκότος Porph.Sent. 32
, cf. Luc.Symp.30 (alsoἐ. παρασχέσθαι Dam.Pr. 415
);λαβεῖν Luc. Alex.19
;μέχρις ἂν τὸ ἐ. τῆς διαλύσεως σημήνῃ M.Ant.11.20
;ἐ. τοῖς στρατιώταις ἔργῳ διδούς Hdn.3.6.10
(so prob. as Adj., [ σιτία] ἐ. τῇ πέψει giving the signal for digestion, Plu.2.131c).II yielding, τὸ ἐ. καὶ πειθήνιον ib.442c, cf. Max.Tyr.1.2, Hld.9.4; of arguments, easily refuted,κατηγόρησεν ἐνδόσιμα Hyp.Fr. 241
;ἐνδόσιμα προτείνειν D.H.Rh.8.15
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνδόσιμος
-
14 ἔνδοσις
2 imparting,τῆς ὑγρότητος Thphr. CP1.15.3
;τοῦ εἴδους Simp.in Ph.440.8
;τὰς πολλὰς οὐσίας ἐνδόσεις εἶναι κατὰ ἔλλαμψιν ἀπὸ τῆς μιᾶς οὐσίας προϊούσας εἰς πάντα ὄντα Dam. Pr. 100
.II giving in, alleviation, remission, Hp.Ep.1.3 yielding, giving way, of pillars, Str.15.3.10; of sand, D.S.1.30, cf. Ph.Bel.78.3: metaph., Plu.Per.31;πρός τι Id.2.457a
; way out of a difficulty, Simp.in Ph.137.21; retirement, of troops, Plb.5.100.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔνδοσις
См. также в других словарях:
ἐνδόσιμον — ἐνδόσιμος serving as a prelude masc/fem acc sg ἐνδόσιμος serving as a prelude neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τοὐνδόσιμον — ἐνδόσιμον , ἐνδόσιμος serving as a prelude masc/fem acc sg ἐνδόσιμον , ἐνδόσιμος serving as a prelude neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CORYPHAEUS — Graece, Κορυφαῖος, Aristoteli Chori Princeps, aliter χοραγὸς; cantum incipiebat, quem proxime παραςτάτης sequebatur, sicut hunc τριτοςτάτης. Et quidem Coryphaeus altiore vocis sonô utebatur, quem ceteri mediocri excipiebant atque subsequebantur.… … Hofmann J. Lexicon universale
CRUPEZIA — Graece κρουπέζια, a verbo κροῦειν et nomine πέζα, dicebantur ligneae soleae, quas sub pedibus habebant ad hunc solum usum factas, qui in Theatris pede pulpitum percutiebant, ad incentivum dandum, quô clarior sonus esset et ab omnibus melius… … Hofmann J. Lexicon universale
LIGNUM — pro Numine: Et quidem rude primo, in Caryaridis Dianae, in laconia, templo Arnob. l. 6. Ridetis temporibus priscis Persas fluv. coluisse, Memoralia ut indicant scripta: Informem Arabas lapidem: Acinacem Scythicas nationes: Ramum pro Cinxia… … Hofmann J. Lexicon universale
PEDANEI Senatores — melius Pedarii, docente A. Gelliô l. 3. c. 18. quibusdam dicti sunt, qui sententiam in Senatu non verbis dicerent, sed in alienam sententiam pedibusirent: Sed quum Senatus consultum per discessionem fiebat, universi Senatores sententiam pedibus… … Hofmann J. Lexicon universale
SCABILLUM — idem cum priore. Interpres vetus Statii, Scabillum, quod in sacris pede sonare consurverunt. Unde Sonipedes, qui pede scabillum sonabant, apud Gratium Cynegetic. ubi de Isidis Saceidotibus, ποδοκτύποι et ποδοψόφοι Graecis. Sic et Choro fuêre, qui … Hofmann J. Lexicon universale
SUPPEDIA — quoque ὑποπόδια Graecis, ad verbum Latinis dicta sunt, lignea sandalia regulâ ferreâ, ut maiorem sonitum ederent, suppacta, quibus utebantur olim, qui choro ενδόσιμον dabant aut saltantibus Pantomimis, strepitum edebant, ποδοκτύποι hinc et… … Hofmann J. Lexicon universale
ενδόσιμο — το (AM ἐνδόσιμος, ον) Ι. το ουδ. ως ουσ. το ενδόσιμο (AM ἐνδόσιμον) αυτό που δίνει εύλογη αφορμή για κάποια σκέψη ή ενέργεια αρχ. μσν. προανάκρουσμα, εισαγωγή ύμνου ή ψαλμού αρχ. προοίμιο ρητορικού λόγου ΙΙ. επίθ. ἐνδόσιμος, ον ενδοτικός,… … Dictionary of Greek