-
1 έλεγχε
ἔλεγχος 2argument of disproof: masc voc sgἐλέγχωdisgrace: pres imperat act 2nd sgἐλέγχωdisgrace: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
2 ἔλεγχε
ἔλεγχος 2argument of disproof: masc voc sgἐλέγχωdisgrace: pres imperat act 2nd sgἐλέγχωdisgrace: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
3 ελέγχε'
ἐλέγχεα, ἔλεγχος 1reproach: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)ἐλέγχει, ἔλεγχος 1reproach: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ἐλέγχεϊ, ἔλεγχος 1reproach: neut dat sg (epic ionic)ἐλέγχει, ἔλεγχος 1reproach: neut dat sgἐλέγχεε, ἔλεγχος 1reproach: neut nom /voc /acc dual (epic ionic)ἐλέγχει, ἐλέγχωdisgrace: pres ind mp 2nd sgἐλέγχει, ἐλέγχωdisgrace: pres ind act 3rd sgἐλέγχεο, ἐλέγχωdisgrace: pres imperat mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἐλέγχεαι, ἐλέγχωdisgrace: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)ἐλέγχεο, ἐλέγχωdisgrace: imperf ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) -
4 ἐλέγχε'
ἐλέγχεα, ἔλεγχος 1reproach: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)ἐλέγχει, ἔλεγχος 1reproach: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ἐλέγχεϊ, ἔλεγχος 1reproach: neut dat sg (epic ionic)ἐλέγχει, ἔλεγχος 1reproach: neut dat sgἐλέγχεε, ἔλεγχος 1reproach: neut nom /voc /acc dual (epic ionic)ἐλέγχει, ἐλέγχωdisgrace: pres ind mp 2nd sgἐλέγχει, ἐλέγχωdisgrace: pres ind act 3rd sgἐλέγχεο, ἐλέγχωdisgrace: pres imperat mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἐλέγχεαι, ἐλέγχωdisgrace: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)ἐλέγχεο, ἐλέγχωdisgrace: imperf ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) -
5 ἔλεγχε
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἔλεγχε
-
6 έλεγχ'
ἔλεγχε, ἔλεγχος 2argument of disproof: masc voc sgἔλεγχε, ἐλέγχωdisgrace: pres imperat act 2nd sgἔλεγχε, ἐλέγχωdisgrace: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
7 ἔλεγχ'
ἔλεγχε, ἔλεγχος 2argument of disproof: masc voc sgἔλεγχε, ἐλέγχωdisgrace: pres imperat act 2nd sgἔλεγχε, ἐλέγχωdisgrace: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
8 πέπων
πέπων, ονος (πέπτω, πέσσω), 1; eigtl. von Früchten, von der Sonne gekocht, also reif, weich, mürbe; Soph. fr. 190; Her. 4, 23; bei Ar. dem ὠμός entgeggstzt, Equ. 260 Par 1132; πέπονες βότρυς, Xen. Oec. 19, 19; Theophr. u. Sp. – Bes. σίκυος πέπων, auch πέπων allein, eine gurken- od. melonenähnliche Frucht, Pfebe od. Angurie, die nur reif gegessen wurde, während man die eigentliche Gurke, σίκυος, unreif aß, vgl. Ath. II c. 78 (68); daher sprichwörtlich als Bezeichnung der größten Weichheit, πέπονος μαλακώτερος, Ath. a. a. O., übh. weichlich, zart. – 2; Bei Hom. u. Hes. immer in übertragener Bdtg, nur in der Anrede, πέπον, ὦ πέπον, u. plur. ὦ πέπονες, bald allein, bald bei einem subst., gew. in gutem Sinne, als freundliche, schmeichelnde Anrede od. Begrüßung, Il. 5, 109. 6, 55 u. öfter, trauter, lieber; auch einmal vom Polyphem an seinen Widder gerichtet, κριὲ πέπον, trauter Widder, Od. 9, 447. Ader Il. 2, 235, ὦ πέπονες, κάκ' ἐλέγχε', Ἀχαιΐδες, οὐκέτ' Ἀχαιοί, im schlimmen Sinne, weichlich, feig, vgl. 13, 120; u. so auch Hes. Sc. 350; vgl. Th. 544. 560, wo auch die tadelnde Beziehung nahe liegt. – Mild, freundlich heißt es auch Aesch. Eum. 66, ἐχϑροῖσι τοῖς σοῖς οὐ γενήσομαι πέπων; auch von Sachen, ὅτ' ἤδη πᾶς ὁ μόχϑος ἦν πέπων, Soph. O. C. 438. – Der compar. πεπαίτερος u. superl. πεπαίτατος ist oben bes. aufgeführt.
-
9 ἔλεγχος
ἔλεγχος, τό, Vorwurf, Schimpf; Pind. N. 3, 15; bes. schimpfliche Feigheit; δὴ γὰρ ἔλ. ἔσσεται, εἴ κεν νῆας ἕλῃ Ἕκτωρ Il. 11, 314; ἡμῖν δ' ἂν ἐλέγχεα ταῦτα γένοιτο Od. 21, 329. Auch in der Anrede an Personen, ὦ πέπονες, κάκ' ἐλέγχε', Ἀχαιίδες, οὐκέτ' Ἀχαιοί, feige Memmen, Il. 2, 235; Hes. Th. 26; vgl. bes. Il. 24, 260.
-
10 ἔλεγχος
ἔλεγχος, τό, Vorwurf, Schimpf; bes. schimpfliche Feigheit. Auch in der Anrede an Personen, ὦ πέπονες, κάκ' ἐλέγχε', Ἀχαιίδες, οὐκέτ' Ἀχαιοί, feige Memmen--------------------------------ἔλεγχος, ὁ, Beweis, Beweismittel, bes. um einen zu überführen, etwas zu widerlegen; wie sonst εἰς πεῖραν (Entscheidung durch Zweikampf); τὸ πρᾶγμα ἤδη τὸν ἔλεγχον δώσει, wird den Beweis geben; τοὺς ἐλέγχους ἀποδέχεσϑαι, als gültig anerkennen. Dah. Widerlegung; τάχ' ἂν ἔλεγχόν πη παραδοίη τῷ ἀντιδίκῳ, Gelegenheit zu widerlegen. Prüfung, Untersuchung, bes. vor Gericht; übh. etwas untersuchen, prüfen lassen, Rechenschaft geben; um zu erfahren. Verzeichnis, Register -
11 πέπων
πέπων, ονος, (1) eigtl. von Früchten: von der Sonne gekocht, also reif, weich, mürbe. Bes. σίκυος πέπων, auch πέπων allein, eine gurken- od. melonenähnliche Frucht, Pfebe od. Angurie, die nur reif gegessen wurde, während man die eigentliche Gurke, σίκυος, unreif aß; daher sprichwörtlich als Bezeichnung der größten Weichheit; πέπονος μαλακώτερος, übh. weichlich, zart; (2) nur in der Anrede, πέπον, ὦ πέπον, u. plur. ὦ πέπονες, gew. in gutem Sinne, als freundliche, schmeichelnde Anrede od. Begrüßung u. öfter, trauter, lieber; auch einmal vom Polyphem an seinen Widder gerichtet, κριὲ πέπον, trauter Widder; ὦ πέπονες, κάκ' ἐλέγχε', Ἀχαιΐδες, οὐκέτ' Ἀχαιοί, im schlimmen Sinne: weichlich, feig. Mild, freundlich -
12 παρακαλέω
παρακαλέω impf. παρεκάλουν; fut. παρακαλέσω LXX; 1 aor. παρεκάλεσα. Pass.: 1 fut. παρακληθήσομαι; 1 aor. παρεκλήθην; pf. παρακέκλημαι (Aeschyl., Hdt.+).① to ask to come and be present where the speaker is, call to one’s sideⓐ τινά w. inf. foll., to indicate the purpose of the call; so perh. παρεκάλεσα ὑμᾶς ἰδεῖν I have summoned you to see you Ac 28:20 (but s. 3 below).ⓑ invite τινά someone w. inf. foll. (this can be supplied fr. context) παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον Lk 8:41. παρεκάλει αὐτόν (i.e. εἰσελθεῖν) 15:28 (but s. 5 below). παρεκάλεσεν τὸν Φίλιππον καθίσαι Ac 8:31 (cp. Jos., Ant. 12, 172). The content of the invitation follows in direct discourse 9:38; introduced by λέγουσα 16:15. Cp. ἀνὴρ Μακεδών τις ἦν παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων … βοήθησον ἡμῖν vs. 9. Pass., w. inf. foll. παρακληθέντες δειπνῆσαι when you are invited to dine Mt 20:28 D.—Some of the passages in 5 may fit here.ⓒ summon to one’s aid, call upon for help (Hdt. et al.) so esp. of God, upon whom one calls in time of need (Thu. 1, 118, 3; Pla., Leg. 2, 666b; 11 p. 917b; X., Hell. 2, 4, 17; Epict. 3, 21, 12; Jos., Ant. 6, 25; SIG 1170, 30f in an account of a healing: περὶ τούτου παρεκάλεσα τὸν θεόν. POxy 1070, 8f [III A.D.] τὸν μέγαν θεὸν Σάραπιν παρακαλῶ περὶ τῆς ζωῆς ὑμῶν; cp. the restoration in the pap letter of Zoilus, servant of Sarapis, in Dssm., LO 121, 11 [LAE 153, 4; the letter, ln. 8: ἐμοῦ δ̣ὲ̣ π[α]ρ̣[ακαλέσαντος τὸν θεὸν Σάραπιν]) τινά: τὸν πατέρα μου Mt 26:53. ὑπὲρ τούτου τὸν κύριον παρεκάλεσα, ἵνα 2 Cor 12:8. θεὸς … παρακαλούμενος ἀκούει God heeds, when called upon AcPt Ox 849, 27.② to urge strongly, appeal to, urge, exhort, encourage (X. et al.; LXX) w. acc. of pers. Ac 16:40; 2 Cor 10:1; 1 Th 2:12 (but s. 5 below); 5:11; Hb 3:13; ITr 12:2; IRo 7:2. The acc. is found in the immediate context Ac 20:1; 1 Ti 5:1 (but s. 5 below). Pass. 1 Cor 14:31. τινὰ λόγῳ πολλῷ someone with many words Ac 20:2; also τινὰ διὰ λόγου πολλοῦ 15:32. τινὰ διʼ ὀλίγων γραμμάτων IPol 7:3. W. acc. of pers. and direct discourse 1 Cor 4:16; 1 Th 5:14; Hb 13:22; 1 Pt 5:1; direct discourse introduced by λέγων (B-D-F §420) Ac 2:40. W. acc. of pers. and inf. foll. (SIG 695, 43 [129 B.C.]) 11:23; 27:33f; Ro 12:1 (EKäsemann, Gottesdienst im Alltag, ’60 [Beih. ZNW], 165–71); 15:30; 16:17; 2 Cor 2:8; 6:1; Eph 4:1; Phil 4:2; Tit 2:6; 1 Pt 2:11 (cp. Phlegon: 257 Fgm. 36 II, 4 Jac. p. 1172, 19; ELohse, ZNW 45, ’54, 68–89); Jd 3 (the acc. is found in the immediate context, as Philo, Poster Cai. 138); ITr 6:1; IPhld 8:2; IPol 1:2a; Pol 9:1 al. W. inf. (acc. in the context), continued by καὶ ὅτι (s. B-D-F §397, 6; Rob. 1047) Ac 14:22. W. acc. of pers. and ἵνα foll. (PRyl 229, 17 [38 A.D.]; EpArist 318; Jos., Ant. 14, 168.—B-D-F §392, 1c; Rob. 1046) 1 Cor 1:10; 16:15f; 2 Cor 8:6; 1 Th 4:1 (π. w. ἐρωτάω as BGU 1141, 10; POxy 294, 29) 2 Th 3:12; Hm 12, 3, 2; AcPl Ha 7, 32. The ἵνα-clause expresses not the content of the appeal, as in the pass. referred to above, but its aim: πάντας παρακαλεῖν, ἵνα σῴζωνται IPol 1:2b.—Without acc. of pers.: w. direct discourse foll. ὡς τοῦ θεοῦ παρακαλοῦντος διʼ ἡμῶν• δεόμεθα since God as it were makes his appeal through us: ‘We beg’ 2 Cor 5:20. Paul serves as God’s agent (like a ‘legate of Caesar’ Dssm. LO 320 [LAE 374]) and functions as mediator (like Alexander the Great, Plut., Mor. 329c διαλλακτής; cp. also the mediatorial role of a judge IPriene 53, esp. 10f; s. also CBreytenbach, Versöhnung ’89, 64–66). W. inf. foll. 1 Ti 2:1. Abs. Ro 12:8 (mng. 4 is also poss.); 2 Ti 4:2; Tit 1:9; Hb 10:25; 1 Pt 5:12 (w. ἐπιμαρτυρεῖν); B 19:10.—W. acc. of thing impress upon someone, urge, exhort πολλὰ ἕτερα Lk 3:18. ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει 1 Ti 6:2. ταῦτα λάλει καὶ παρακάλει καὶ ἔλεγχε Tit 2:15. In the case of several of the passages dealt with in this section, it is poss. that they could as well be classed under③ to make a strong request for someth., request, implore, entreat (H. Gk.: Polyb., Diod S, Epict., Plut., ins, pap, LXX, EpArist, Philo; Jos., Ant. 6, 143; 11, 338) w. acc. of pers. Mt 8:5; 18:32; Mk 1:40; 2 Cor 12:18. πολλά implore urgently (4 Macc 10:1) Mk 5:23. τινὰ περί τινος someone concerning someone or for someone Phlm 10 (for the constr. w. περί cp. POxy 1070, 8). Acc. w. direct discourse foll. (s. BGU 846, 10 παρακαλῶ σαι [= σε], μήτηρ• διαλλάγηθί μοι; PGiss 12, 4; ParJer 1:4 al.), introduced w. λέγων: Mt 8:31; 18:29; Mk 5:12; Lk 7:4 (v.l. ἠρώτων). W. acc. of pers. and inf. foll. (PTebt 12, 21 [II B.C.]; 1 Macc 9:35; Jos., Ant. 6, 25) Mk 5:17; cp. Ac 19:31. Pass. Ac 28:14. W. acc. of pers. (easily supplied fr. the context, if not expressed) and ὅπως foll. (Plut., Demetr. 907 [38, 11]; SIG 563, 4; 577, 44f [200/199 B.C.]; UPZ 109, 9 [98 B.C.]; PFlor 303, 3; 4 Macc 4:11; Jos., Ant. 13, 76) Mt 8:34 (v.l. ἵνα); Ac 25:2; IEph 3:2. W. acc. of pers. and ἵνα foll. (Epict. 2, 7, 11; PRyl 229, 17; EpArist 318.—B-D-F §392, 1c; Rob. 1046) Mt 14:36; Mk 5:18; 6:56; 7:32; 8:22; Lk 8:31f; 2 Cor 9:5. πολλά τινα, ἵνα beg someone earnestly to (cp. TestNapht 9:1) Mk 5:10; 1 Cor 16:12. W. acc. of pers. and μή w. subj. foll. IRo 4:1. W. acc. and inf. foll. Ac 24:4; pass. 13:42 (Just., D. 58, 1). Foll. by subst. inf. w. acc. (B-D-F §400, 7; 409, 5; Rob. 1068; 1085) 21:12. παρεκάλεσα ὑμᾶς ἰδεῖν I have requested to be permitted to see you 28:20 (but s. 1a above). Abs., but in such a way that the acc. is easily restored fr. the context Phlm 9 (ParJer 9:4; Just., D. 46, 2; 74, 2 [always παρακαλῶ ‘please’]; cp. New Docs 8 p. 24 ln. 7 [I B.C.]).④ to instill someone with courage or cheer, comfort, encourage, cheer up (Plut., Otho 1074 [16, 2]; Gen 37:35; Ps 118:50; Job 4:3) w. acc. of pers. (Sir 48:24; Jos., Bell. 1, 667; TestReub 4:4) 2 Cor 1:4b; 7:6a; 1 Cl 59:4; B 14:9 (Is 61:2); Hm 8:10. παρακαλεῖν τινα ἔν τινι comfort someone with someth. 2 Cor 7:6b. π. τινα ἐπί τινι comfort someone w. regard to someth. 1:4a. π. τινα ὑπέρ τινος encourage someone in someth. 1 Th 3:2. παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις comfort one another w. these words 4:18.—Pass. be comforted, receive comfort through words, or a favorable change in the situation Mt 5:4; Lk 16:25; Ac 20:12; 2 Cor 1:6; 7:13; 13:11; let oneself be comforted Mt 2:18 (Jer 38:15 v.l.). παρεκλήθημεν ἐφʼ ὑμῖν we have been comforted concerning you 1 Th 3:7. ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφʼ ὑμῖν 2 Cor 7:7. διά τῆς παρακλήσεως, ἧς (on attraction, for ᾗ, s. B-D-F §294, 2; Rob. 716) παρακαλούμεθα αὐτοί by the comfort with which we ourselves are comforted 1:4c.—W. acc. of thing τὰς καρδίας Eph 6:22; Col 4:8; 2 Th 2:17; pass. Col 2:2.—Abs. 2 Cor 2:7; Ro 12:8 (but s. 2 above). παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ encourage (others) with the teaching Tit 1:9.—ἐλθόντες παραεκάλεσαν αὐτούς (the officials) came and reassured them Ac 16:39 (s. 5 below).⑤ In several places παρ. appears to mean simply treat someone in an inviting or congenial manner, someth. like our ‘be open to the other, have an open door’: invite in, conciliate, be friendly to or speak to in a friendly manner (cp. 2 Macc 13:23; Ar. 15, 5 [χριστιανοὶ] τοὺς ἀδικοῦντας αὐτοὺς παρακαλοῦσιν) Lk 15:28 (but s. 1b: the father tries repeatedly [impf.] to get the son to join the party); Ac 16:39 (the officials are conciliatory, but ‘apologize to’ may be overinterpretation; s. 4); 1 Cor 4:13 (somewhat like our ‘keep the door open’); 1 Th 2:12; 1 Ti 5:1. These last three pass. may also fit in 1b.—CBjerkelund, Parakalō ’67.—M-M. EDNT. TW. -
13 ἀποτόμως
ἀποτόμως adv. fr. ἀπότομος (Isocr. et al.; Polyb. 18, 11, 2; Plut., Mor. 131c; Cic., Att. 10, 11, 5; Wsd 5:22) severely, rigorously ἔλεγχε αὐτοὺς ἀ. correct them rigorously Tit 1:13. ἵνα μὴ ἀ. χρήσωμαι = ἀποτομίᾳ χρ. that I may not have to deal sharply 2 Cor 13:10.—DELG s.v. τέμνω. M-M. -
14 ἐλέγχω
ἐλέγχω fut. ἐλέγξω; 1 aor. ἤλεγξα LXX, impv. ἔλεγξον, inf. ἐλέγξαι; pass. ἠλέγχθην (Hom.+)① to scrutinize or examine carefully, bring to light, expose, set forth (Aristoph., Eccl. 485; Herodian 3, 12, 4; PHib 55, 3 [250 B.C.] τὸν ποιμένα τ. ἐλέγξοντα περὶ ὧν μοι εἶπας) J 3:20; Eph 5:11, 13 (the darkness-light theme suggests exposure, with implication of censure); Dg 2:8. τὰ κρυπτά (Artem. 1, 68) IPhld 7:1. ταῦτα ἔλεγχε declare this Tit 2:15 (but s. 3 below); τ. ἁμαρτίας τινὸς πρὸς τὸν κύριον expose someone’s sins before the Lord Hv 1, 1, 5 (Jos., Vi. 339 τὰς πονηρίας ἐ.); demonstrate, prove (POxy 237 VIII, 40; Wsd 2:11; Ath. 30, 4) τὶ someth. Dg 9:6; οὐκ ἐλέγχετε= disprove 2:9.② to bring a pers. to the point of recognizing wrongdoing, convict, convince someone of someth., point someth. out to someone (PAmh 33, 34 [157 B.C.]; BGU 1138, 13=Mitt-Wilck. II/2, 100, 13 [19/18 B.C.]; POxy 1032, 30; PStras 41, 31; Jos., Ant. 4, 219; SibOr 5, 34; Just., A I, 4, 6 αὐτὸν … ἁμαρτάνοντα; Ath. 2, 1 ἡμᾶς … ἀδικοῦντας; Just., D. 67, 2 ὅπως μήτε … μωραίνειν ἐλέγχησθε) τινά Tit 1:9, 13; Jd 22 v.l. (COsburn, ZNW 63, ’72, 139–44 [text]); 23 v.l.; περί w. gen. introduces the thing of which one is convicted or convinced (Aristoph., Plut. 574; Jos., C. Ap. 2, 5; PLips 43, 11 μάρτυρας τοὺς ἐλέγχοντας Θαῆσιν περὶ ἀφαιρέσεως βιβλίων χρειστιακῶν) J 8:46; 16:8 (s. δικαιοσύνη 3a end); Jd 15 (En 1:9). Pass. ἐ. ὑπό τινος Ac 6:10 v.l.; 1 Cor 14:24; ὑπὸ τ. συνειδήσεως ἐλεγχόμενοι J 8:9 v.l. (cp. Philo, De Jos. 48 ὑπὸ τοῦ συνειδότος ἐλεγχόμενος, Spec. Leg. 3, 54 al.); ἀπὸ τῆς ὀσμῆς ἐλέγχεσθαι be convicted (perh. tested) by the odor IMg 10:2. ἐλεγχόμενοι ὡς παραβάται convicted as transgressors Js 2:9; ἳνα … ὁ πόνηρὸς … ἐλεγχθῇ[το] μὴ ὤν θεός AcPlCor 2:15.③ to express strong disapproval of someone’s action, reprove, correct (Aelian, VH 13, 25; Sir 20:2; 31:31; Pr 9:7f al.; Just. D. 107, 3) 2 Ti 4:2; τινά 1 Ti 5:20; D 2:7. W. the connotation of refuting (Diod S 13, 90, 4; Appian, Bell. Civ. 5, 28, end; PGM 4, 2620; Just., A I, 64, 6 al.; Ath. 18, 1 τὰ εἴδωλα; Tat. 8, 4 τὴν μαντικήν) πᾶσαν αἵρεσιν Epil Mosq 2.—τινὰ περί τινος Lk 3:19. τινὰ ἐπί τινι B 19:4. ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου show him his fault while you are alone w. him Mt 18:15 (cp. CD 9, 6–8 and s. Lev 19:17). Perh. Tit 2:15 belongs here (s. 1 above).④ to penalize for wrongdoing, punish, discipline (Wsd 1:8; 12:2; Job 5:17 al.) Hb 12:5 (Pr 3:11); (w. παιδεύειν, as Sir 18:13) Rv 3:19.—LLutkemeyer, CBQ 8, ’46, 221–23.—B. 1442. DELG. M-M. TW.
См. также в других словарях:
ἐλέγχε' — ἐλέγχεα , ἔλεγχος 1 reproach neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἐλέγχει , ἔλεγχος 1 reproach neut nom/voc/acc dual (attic epic) ἐλέγχεϊ , ἔλεγχος 1 reproach neut dat sg (epic ionic) ἐλέγχει , ἔλεγχος 1 reproach neut dat sg ἐλέγχεε , ἔλεγχος 1… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔλεγχε — ἔλεγχος 2 argument of disproof masc voc sg ἐλέγχω disgrace pres imperat act 2nd sg ἐλέγχω disgrace imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔλεγχ' — ἔλεγχε , ἔλεγχος 2 argument of disproof masc voc sg ἔλεγχε , ἐλέγχω disgrace pres imperat act 2nd sg ἔλεγχε , ἐλέγχω disgrace imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Minuscule 460 — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Minuscule 460 Text Acts of the Apostles, Catholic epistles, Pauline epistles Date 13th century Script … Wikipedia
Ινδία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδίας Έκταση: 3.287.590 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.029.991.145 (2001) Πρωτεύουσα: Νέο Δελχί (12.791.458 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ασίας. Συνορεύει Α με το Μπαγκλαντές και τη Μυανμάρ (Βιρμανία), Β με την Κίνα και… … Dictionary of Greek
Ινδονησία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδονησίας Έκταση: 1.919.440 τ. χλμ. Πληθυσμός: 228.437.870 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Τζακάρτα (8.389.443 κάτ. το 2001)Νησιωτικό κράτος της νοτιοανατολικής Ασίας. Έχει χερσαία σύνορα (σε διαφορετικά νησιά) με τη… … Dictionary of Greek
обличати — ОБЛИЧА|ТИ (186), Ю, ѤТЬ гл. 1.Раскрывать, обнаруживать, выявлять: и таино бывающюю намъ красотѹ обличѧющю. и дрѹгъ дрѹгѹ бл҃говѣстѹюще. УСт XII/XIII, 252 об.; точью ѥдинъ б҃ъ, ср(д)чна˫а свѣдыи, не || ѡблича˫а дондеже раздѣлениѥ д҃ши и тѣлѹ ГА… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
обличити — ОБЛИЧ|ИТИ (213), ОУ, ИТЬ гл. 1. Раскрыть, обнаружить, выявить, сделать известным: нъ се намъ подобаѥть обличити и гл҃ати... и вамъ лѣпо ѥсть послѹшати того. ЖФП XII, 59в; б҃ѹ бо нашемѹ съвѣсть ѥго ѹтѣснивъшю... осѹждена˫а вьсѣмъ ѹбо чл҃вкомъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
αντίσταση — Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ιστορικά γεγονότα του B’ Παγκοσμίου πολέμου υπήρξε το φαινόμενο της Α., την οποία προέταξαν στους κατακτητές και τους συνεργάτες τους οι κατεχόμενοι από τον Άξονα πληθυσμοί στις διάφορες χώρες. Οι πολιτικές και… … Dictionary of Greek
κίνα — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Έκταση: 9.596.960 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.284.303.705 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Πεκίνο ή Μπεϊτζίνγκ (6.619.000 κάτ. το 2003)Κράτος της ανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα Β με τη Μογγολία και τη Ρωσία, στα ΒΑ… … Dictionary of Greek
καβάλα — Πόλη (υψόμ. 53 μ., 58.663 κάτ.) και λιμάνι της Μακεδονίας, πρωτεύουσα του νομού Κ. και έδρα του ομώνυμου δήμου. Η Κ. είναι χτισμένη αμφιθεατρικά –ο αρχικός πυρήνας της πόλης είναι χτισμένος σε δύο λόφους, που τους ενώνει το παλιό μνημειώδες… … Dictionary of Greek
