-
1 δοχή
-
2 δοχή
-
3 προς-δοχή
-
4 παρ-εκ-δοχή
παρ-εκ-δοχή, ἡ, andere, falsche Auffassung des Sinnes, Sp.
-
5 παρα-δοχή
παρα-δοχή, ἡ, die Annahme, Aufnahme, παραδοχῆς καὶ πίστεως ἄξια, Pol. 1, 5, 5, öfter. – Bes. die Ueberlieferung und das durch Ueberlieferung Ueberkommene; πάτριοι, Eur. Bacch. 201; D. Hal. 4, 36 u. a. Sp.; vom Sprachgebrauch, Apollon. synt. 275, 10.
-
6 συν-εκ-δοχή
συν-εκ-δοχή, ἡ, eigtl. das Mitverstehen. – In der Rhetorik eine Art des Ausdrucks, wobei der eigentliche Begriff nur angedeutet, nicht wirklich ausgedrückt ist, bes. wenn ein Theil für das Ganze oder umgekehrt das Ganze für einen Theil gesetzt ist, Quinctil. instit. 8, 6, 18.
-
7 κρῑο-δόχη
κρῑο-δόχη, ἡ, das Gestell, auf welchem der Widder oder Mauerbrecher ruht, Sp.
-
8 κυσο-δόχη
-
9 κυμῑνο-δόχη
κυμῑνο-δόχη, ἡ, Kümmelbehältniß, Kümmelbüchse, unter den auf den Tisch gesetzten Gefäßen aufgeführt bei Poll. 10, 93.
-
10 καπνο-δόχη
καπνο-δόχη, ἡ, Rauchfang, meist eine Oeffnung im Dache des Gebäudes, durch welche der Rauch hinauszieht u. die Sonne auf den Boden scheint, Galen.; vgl. καπνοδόκη.
-
11 κατα-δοχή
-
12 εἰς-δοχή
εἰς-δοχή, ἡ, die Aufnahme, Eur. El. 396.
-
13 δια-δοχή
δια-δοχή, ἡ, Uebernahme, z. B. νεώς, des Befehls über ein Schiff, Dem. 50, 1; Nachfolge, Abwechselung, Aesch. Ag. 304, von den λαμπαδηφόροι; vgl. διαδέχομαι; Eur. Suppl. 423 ἐνιαύσιαι ἐν μέρει δ. – Dah. τῶν ἐπιγιγνομένων, von den Nachkommen, Thuc. 2, 36; Arist.; Geschlechtsfolge, τοῦ γένους, Hdn. 1, 2, 3; Erbfolge, Pol. 6, 7, 6; – auch von den Schulen der Philosophen, Ath. IV, 162 e; Plut. exil. 14. – Ablösung, δ. τῇ φυλακῇ ἔρχεται Xen. Cyr. 1, 4, 17; – κατὰ διαδοχὴν χρόνου Thuc. 7, 28; ablösungsweise, 4, 8; κατὰ διαδοχάς, abwechselnd, Arist. mund. 6; ἐκ διαδοχῆς, Antiphan., bei B. A. 97 durch ἐν μέρει erkl.; dasselbe, ἀλλήλοις Dem. 4, 21; ποιεῖσϑαι τὴν ἐργασίαν, Pol. 5, 100, 4 u. Sp.
-
14 οὐρο-δόχη
-
15 ἀπ-εκ-δοχή
ἀπ-εκ-δοχή, ἡ, Erwartung, Sp.
-
16 ἀπο-δοχή
-
17 ἀνα-δοχή
ἀνα-δοχή, ἡ, die Uebernahme, πόνων, der Mühsal von einem anderen, die Aufeinanderfolge mehrerer Arbeiten, Soph. Trach. 822, ch., wo der Schol. falsch ἀνάπαυσις erkl. Bei Pol. 5, 27 = ἐγγύη, Bürgschaft, ἀπαγαγεῖν ἐκέλευσε Λεόντιον πρὸς τὴν ἀναδοχήν, er ließ sie ins Gefängniß führen der Bürgschaft wegen.
-
18 ἐπι-δοχή
-
19 ἐκ-δοχή
ἐκ-δοχή, ἡ, 1) die Aufnahme, Sp. – 2) die Nachfolge, Ablösung; ἤγειρεν ἄλλην ἐκδοχὴν πομποῦ πυρός Aesch. Ag. 290, er zündete ein Feuersignal an, das die früheren fortsetzte, vgl. Eur. Hipp. 866: τὴν ἐκδοχὴν ἐποιήσατο τοῠ πολέμου, er setzte den Krieg fort, Aesch. 2, 30. – 3) Auslegung, Deutung; ποιεῖσϑαι Pol. 3, 29, 4; ἐξ ὧν ἦν λαμβάνειν ἐκδοχήν, ὅτι, woraus man schließen konnte, daß, 23, 7, 6, vgl. 12, 18, 7.
-
20 ὑπο-δοχή
ὑπο-δοχή, ἡ, 1) Aufnahme, bes. gastliche, Bewirthung; Her. 7, 119; Ar. Pax 522; ἆρ' εἰςδέξομαί σε ἐμῶν φίλαισιν ὑποδοχαῖς δόμων, Eur. I. A. 1229; ξένων, φυγάδος, Plat. Legg. XII, 949 c 955 b; Pol. 5, 14, 10, vgl. 28, 17, 1, u. Sp., wie Plut. Thes. 14. Auch das Standhalten gegen ein Heer, Thuc. 7, 74. – 2) Annahme, wie ὑπόληψις, Meinung; ταῦτα γίγνεται εἰς ὑποδοχὴν τοῦ μηδ' ἀμφισβητῆσαι ὑμᾶς Dem. 7, 13; auch Genehmigung, Billigung, Sp.; εἰς ὑποδοχὴν πάντα λέγειν καὶ πράττειν τινί, d. i. nach Jemandes Wunsche, ihm zu Gunsten, Aesch. 2, 62. – 3) der Ort zur Aufnahme, Plat. Tim. 49 a 51 a; Zufluchtsort, Xen. Vect. 3, 1; Arist. probl. 1, 40; – ὑποδοχὴν ἔχειν πρός τι, Pol. 32, 11, 10, Hülfsmittel.
См. также в других словарях:
δοχή — δοχή, η (AM) 1. δοχείο 2. υποδοχή, δεξίωση μσν. 1. εισφορά 2. ενέδρα … Dictionary of Greek
δοχή — receptacle fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δοχῇ — δοχῆι , δοχεύς recipient masc dat sg (epic ionic) δοχή receptacle fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δοχαῖς — δοχή receptacle fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δοχαί — δοχή receptacle fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δοχήν — δοχή receptacle fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δοχῶν — δοχή receptacle fem gen pl δοχός containing masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θραυσματοδόχη — ή πρόχωμα ή προπέτασμα για προφύλαξη από θραύσματα οβίδων. [ΕΤΥΜΟΛ. < θραύσμα, τος + δόχη (< δόχος < δέχομαι), πρβλ. κομβιο δόχη, τεφρο δόχη] … Dictionary of Greek
ιλυοδόχη — η στόμιο υπονόμου ή οχετού το οποίο βρίσκεται στα άκρα τών πεζοδρομίων και χρησιμεύει για να συγκεντρώνει τα νερά τών βροχών. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰλύς, ύος + δόχη (< δέχομαι), πρβλ. αμμο δόχη, καπνο δόχη] … Dictionary of Greek
καλαμοδόχη — η δοχείο όπου τοποθετούσαν τα καλάμια τής υφαντικής, τα πηνία, τα μασούρια. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλάμι + δόχη (< δέχομαι), πρβλ. αμμο δόχη, τεφρο δόχη] … Dictionary of Greek
καπνοδόχη — ἡ (Α καπνοδόχη) νεοελλ. η καπνοδόχος αρχ. η καπνοδόκη*. [ΕΤΥΜΟΛ. < καπνός + δόχη (< δέχομαι), πρβλ. ιο δόχη, κυμινο δόχη] … Dictionary of Greek