-
1 περι-κακέω
περι-κακέω, mitten od. sehr im Unglück sein, sehr unglücklich sein, verzweifeln; Pol. 1, 58, 5 u. öfter; τοῖς ὅλοις, 3, 84, 6.
-
2 χαιρε-κακέω
χαιρε-κακέω, Schadenfreude haben, gew. ἐπιχαιρεκακέω, Philo.
-
3 μνησι-κακέω
μνησι-κακέω, des erlittenen Bösen eingedenk sein, Her. 8, 29; bes. bei Beilegung politischer Streitigkeiten und Rückführung von Verbannten üblich, μηδέν, Thuc. 4, 74. 8, 73; σίγα μὴ μνησικακήσῃς, Ar. Plut. 590, vgl. Nubb. 986; μὴ μνησικακήσῃς, εἰ Φυλὴν κατέλαβες, Plut. 1146, auf die bekannte, von Thrasybul nach der Verjagung der dreißig Männer veranlaßte Amnestie gehend, daß die siegende Partei des ihr in der vorigen Zeit angethanen Leides nicht gedenken wolle; τινός, Antiph. 2 α 6; τινί, φράσω γὰρ οὔτι μνησικακεῖν βουλόμενος ὑμῖν, Plat. Lgg. IV, 706 a; Andoc. 1, 90; Lys. 18, 19; ἔδοξε μὴ μνησικακεῖν ἀλλήλοις τῶν γεγενημένων, Andoc. 1, 81, wie Xen. μὴ μνησικακήσειν τὸν βασιλέα αὐτοῖς τῆς σὺν Κύρῳ ἐπιστρατείας, An. 2, 4, 1; Dem. 18, 96; πρός τινα, ih. 101, περί τινος, Isocr. 14, 14; absol., Xen. Hell. 2, 4, 30, Dem. 59, 46 u. öfter, wie auch Sp., z. B. Luc. Nigr. 10.
-
4 θελο-κακέω
θελο-κακέω, v. l. für ἐϑελοκακέω, Her.
-
5 μῑσο-κακέω
μῑσο-κακέω, das Böse, die Bösen hassen, Sp.
-
6 ἀ-πειρο-κακέω
ἀ-πειρο-κακέω, nicht bösartig sein?
-
7 ἀπο-κακέω
ἀπο-κακέω, aus Feigheit davonlaufen, Sp.; dem Unglück erliegen, LXX.
-
8 ἀπο-μνησι-κακέω
ἀπο-μνησι-κακέω, des erlittenen Unrechts gedenken, τινί, Einem etwas nachtragen, Her. 3, 49.
-
9 ἀν-εξι-κακέω
ἀν-εξι-κακέω, Uebel, bes. Böses von Anderen mit Langmuth ertragen, K. S.
-
10 ἀ-μνησι-κακέω
ἀ-μνησι-κακέω, erlittenen Unrechts nicht im Bösen gedenken, D. Sic. 18, 15; ἀμνησικάκητον ποιεῖσϑαι τὴν ἁμαρτίαν τινί, das Vergehen verzeihen, Pol. 40. 12, 5.
-
11 ἐπι-χαιρε-κακέω
ἐπι-χαιρε-κακέω, Schadenfreude empfinden, τινί, über Etwas, Sp.
-
12 ἐγ-κακέω
-
13 ἐκ-κακέω
ἐκ-κακέω, im Unglück den Muth verlieren, übh. müde werden, N. T.
-
14 ἐθελο-κακέω
ἐθελο-κακέω, mit Vorsatz schlecht sein; Luc. gomn. 18 u. a. Sp.; bes. von Soldaten, pflichtvergessen, feig. verrätherisch handeln, Her. 5, 78. 6, 15 u. öfter. Aehnl. Pol. 4, 38, 6. 6, 15 u. Sp.
-
15 ὑπερ-κακέω
ὑπερ-κακέω, überaus unglücklich sein, Hesych.
-
16 επικακούντα
ἐπί-κακέωpres part act neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ἐπί-κακέωpres part act masc acc sg (attic epic doric)ἐπί-κακόωmaltreat: pres part act neut nom /voc /acc plἐπί-κακόωmaltreat: pres part act masc acc sg -
17 ἐπικακοῦντα
ἐπί-κακέωpres part act neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ἐπί-κακέωpres part act masc acc sg (attic epic doric)ἐπί-κακόωmaltreat: pres part act neut nom /voc /acc plἐπί-κακόωmaltreat: pres part act masc acc sg -
18 ἐθέλω
Grammatical information: v.Meaning: `want'.Other forms: with aphairesis θέλω (Aeol. Ion. Hell.; in Hom. only ο 317; see Debrunner Festschrift Zucker 87ff.), aor. ( ἐ)θελῆσαι, fut. ( ἐ)θελήσω (Il.), perf. ἠθέληκα (X.), τεθέληκα (hell.)Compounds: As 1. member in ἐθελο-κακέω `do wrong deliberately, play the coward deliberately' (Hdt.) with ἐθελοκάκησις (Plb.), cf. μνησι-κακέω a. o.; ἐθελό-δουλος `voluntary slave' with - δουλεία (Pl.), ἐθέλ-εχθρος (Crat.) etc. EN Έθελο-κράτης a. o. (inscr.).Derivatives: ( ἐ)θελημός `voluntary' (Hes.), ( ἐ)θελήμων `id.' (Pl.) with ἐθελημοσύναι pl. (PMag. Par.); θέλημα `will' (Antipho Soph.; θελήμη Theognost.) with θελημάτιον; - τικός, θέλησις, - ητής, - ητός (LXX usw.). - From ἐθελοντ-: ἐθελοντής `volunteer' (Hdt.) with - τήν adv. (Hdt.); rare θελοντής (Hdt. v. l.); Hom. has ἐθελοντῆρας (β 292); ἐθελούσιος `voluntary' (X., after ἑκούσιος). Adv. ἐθελοντί, - τηδόν `voluntarily' (Th.), ἐθελόντως (sch.). - Isolated θέλεος ἀθέλεος `volens nolens' (A. Supp. 862 [lyr.]), poet. formation after the adj. in - εος.Etymology: ( ἐ)θέλω is a primary thematic pres. ind, which has - η- in all non-present forms. To OCS želéjǫ, -ěti `wish, desire', from * h₁gʷʰel-. (Not to φαλίζει θέλει H.; before e one expects a dental).Page in Frisk: 1,447-448Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐθέλω
-
19 εγκακεω
из низости или по злобе воздерживаться (от чего-л.)τὸ πέμπειν τὰς βοηθείας ἐνεκάκησαν Polyb. — (лакедемоняне) умышленно не прислали помощи
-
20 εθελοκακεω
1) действовать со злым умыслом Polyb., Luc.2) уклоняться от исполнения воинского долга, не желать сражаться, поступать изменнически Her., Polyb.
См. также в других словарях:
ἐπικακοῦντα — ἐπί κακέω pres part act neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἐπί κακέω pres part act masc acc sg (attic epic doric) ἐπί κακόω maltreat pres part act neut nom/voc/acc pl ἐπί κακόω maltreat pres part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατακακούμενος — κατά κακέω pres part mp masc nom sg (attic epic doric) κατά κακόω maltreat pres part mp masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξυγκακοῦνται — σύν κακέω pres ind mp 3rd pl (attic epic doric) σύν κακόω maltreat pres ind mp 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπεκάκησεν — ἀπό κακέω aor ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
