-
1 εβλάστησα
-
2 ἐβλάστησα
-
3 βλαστάνω
βλαστάνω, S.OC 611, etc. (later [full] βλαστέω, Thphr.CP2.17.4(interpol. in A. Ch. 589, corrupt in [voice] Pass.A- ουμένη S.Fr.255.7
)); [dialect] Ion. [tense] impf. βλαστάνεσκε (v.l. βλάστεσκεν) Id.Fr. 546: [tense] fut.βλαστήσω Thphr.HP 2.7.2
,βλαστήσομαι Alex.
Trall.12: [tense] aor. 2 , etc.: [tense] aor. 1ἐβλάστησα Emp.21.10
, Hp.Nat.Puer.26, etc. (not in [dialect] Att.): [tense] pf.βεβλάστηκα Id.Oss.12
, Hellanic. 1 (b) J., Plu.2.684c; (lyr.), Eup.329: [tense] plpf.ἐβεβλαστήκει Th.3.26
:—bud, sprout, grow, prop. of plants, A. Th. 594, S.OC 697 (lyr.), Th.l.c., Ar.Nu. 1124, etc.; ἦ βλαστὸς οὐκ ἔβλαστεν; S.Fr. 341;εἰς ἴα σου.., καὶ ἐς κρίνα βλαστήσειεν ὀστέα IG14.607
([place name] Carales).2 metaph.in Poets, shoot forth, come to light, βλάστε νᾶσος ἐξ ἁλός, of Rhodes, Pi.O.7.69; of children, to be born, Id.N.8.7; ἀνθρώπου φύσιν βλαστών born in man's nature, S.Aj. 761, cf. OT 1376, El. 440;ἄργυρος κακὸν νόμισμ' ἔβλαστε Id.Ant. 296
;β. δ' ἀπιστία Id.OC 611
;μέγιστ' ἔβλαστε νόμιμα Id.El. 1095
(lyr.); not common in Prose, Th. l.c., Pl.R. 498b, Phdr. 251b, Iamb.Myst.3.28.II causal, make to grow, produce, propagate, in [tense] pres., Hp.Alim.54: metaph., β. χάριτες εὔνοιαν Aristeas 230: mostly [tense] aor.1ἐβλάστησα A.R.1.1131
;θεὸς.. ἄμπελον ἐβλάστησεν Nonn.D.36.356
, cf. LXX Ge.1.11, Nu.17.8:—[voice] Pass.,βλαστηθείς Ph.1.667
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βλαστάνω
-
4 ἀναβλαστάνω
A- εβλάστησα Eun.
(v. infr.):—shoot up, of plants, Pl. Lg. 835d, Plu.2.366b; of monstrous births, ib.991a; shoot afresh, Thphr.HP4.14.13:—of a city, [αἱ Συρήκουσαι] ἀνά τ' ἔδραμον καὶ ἀνέβλαστον Hdt.7.156
; of misfortunes, spring up,ἔδει.. κακὰ ἀναβλαστεῖν Id.5.92
.δ, cf. 3.62;ἡ ἀναβλαστάνουσα καθ' ἡμέραν τιμή Plu.2.769a
.II trans., put forth,τῆς ψυχῆς ἔρνη διττὰ ἀναβλαστούσης Ph. 1.304
, cf. 1.118;ἔρις πολέμους -ησε Eun.Hist.p.235D.
-έω, = foreg., Emp.146.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναβλαστάνω
-
5 βλαστάνω
Grammatical information: v.Meaning: `but, sprout, grow' (A.),Other forms: Aor. βλαστεῖν, intr. fut. βλαστήσω (Thphr.), aor. trans. ἐβλάστησα (Emp.), perf. βεβλάστηκα (Hp.), ἐβλάστηκα (E.); recent βλαστέω, βλαστάω.Derivatives: βλάστημα `offdhoot' (A.), βλαστικός (Thphr.); deverb. βλαστός `id.' (Hdt.), βλάστη `origin' (S.). from where βλαστέω (Thphr.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The aorist βλαστεῖν is the basis of all forms. Its analysis is uncertain; perhaps *βλαθ-τεῖν ( βλαδ-, βλατ-). Connection with βλωθρός `tall' (q. v.) is impossible if the words are IE (*ml̥dh-, *mlōdh-: ablaut ō is impossible in an adj.); same for μολεύω `cut off (and transplant) the shoots of trees' (q. v. and βλώσκω). From other languages one mentions OHG. blat etc.`leaf' (but this is rather non-IE).Page in Frisk: 1,241Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βλαστάνω
-
6 βλαστάνω
βλαστάνω (also βλαστάω schol. on Pind., P. 4, 113a; Mk 4:27 [for vv.ll. s. Tdf. app.] Hs 4:1f; TestJud 24:6; s. B-D-F §101; Rob. 1213. Both forms in LXX) fut. βλαστήσω LXX; 1 aor. ἐβλάστησα (Aelian, NA 9, 37; LXX; Just., D. 119, 3); pf. βεβλάστηκε Jo 2:22. Esp. in ref. to plants: to cause growth or to spring up as new growth.① to cause someth. to grow, produce (Hippocr. et al.: CMG I, 1 p. 84, 21; Apollon. Rhod. 1, 1131; Gen 1:11; Sir 24:17; EpArist 230) ἡ γῆ ἐβλάστησεν τὸν καρπὸν αὐτῆς Js 5:18 (Philo, Op. M. 47 ἐβλάστησε ἠ γῆ).② to emerge as new growth, bud, sprout intr. (s. βλαστός; Pind. et al.; Jos., Ant. 3, 176; 17, 215; Jo 2:22; Sir 39:13; ParJer; Just., D. 119, 3) of wheat Mt 13:26; of seed (Philo, Leg. All. 3, 170 σπαρὲν βλαστάνειν) Mk 4:27 (βλαστᾷ). Of Aaron’s sprouting rod Hb 9:4; cp. 1 Cl 43:4f (s. Num 17:23). Of budding trees (opp. ξηρά) Hs 4:1f.—DELG. M-M. -
7 ἄμπελος
ἄμπελος, ου, ἡ (Hom.+; ins, pap, LXX; En 32:4; JosAs, GrBar, EpArist, Philo; Jos., Ant. 12, 75 κλήματα ἀμπέλων σὺν βότρυσιν; Just.; Ath. 22:6f; Did., Gen. 31, 27; s. Frisk s.v. on futile attempts to establish I-E. or Semitic origin) vine, grapevineⓐ lit. 1 Cl 23:4=2 Cl 11:3 (quot. of unknown orig.); Hs 5, 2, 5; 5, 2; 9, 26, 4. τὸ γένημα τῆς ἀ. (cp. Is 32:12) Mt 26:29; Mk 14:25; Lk 22:18. μὴ δύναται ποιῆσαι ἄ. σῦκα; can a grapevine yield figs? Js 3:12 (Plut., Mor. 472e τὴν ἄμπελον σῦκα φέρειν οὐκ ἀξιοῦμεν; Epict. 2, 20, 18 πῶς δύναται ἄμπελος μὴ ἀμπελικῶς κινεῖσθαι, ἀλλʼ ἐλαϊκῶς κτλ.;). Trained on elm trees Hs 2:1ff. τρυγᾶν τοὺς βότρυας τῆς ἀ. τῆς γῆς to harvest the grapes fr. the vine of the earth (i.e. fr. the earth, symbol. repr. as a grapevine) Rv 14:18f; but ἀ may be taking on the meaning of ἀμπελών, as oft. in pap, possibly PHib 70b, 2 [III B.C.]; PTebt 24, 3; PAmh 79, 56; PFlor 50, 2; Greek Parchments fr. Avroman in Medina (JHS 34, 1914); Aelian, NA 11, 32 p. 286, 12 Hercher acc. to the mss. (see p. xl); Themistius 21 p. 245d; Aesop mss. (Ursing 77f). In the endtime: dies, in quibus vineae nascentur, singulae decem milia palmitum habentes Papias (1:2; cp. En 10:19).—Lit. on οἶνος 1 and συκῆ. HLutz, Viticulture … in the Ancient Orient 1922; ILöw, D. Flora d. Juden I 1928, 48–189.ⓑ fig. of Christ and his disciples: he is the vine, they the branches J 15:1, 4f (cp. Cornutus 27 p. 51, 3, where the pleasant state for the ἄμπ. is τὸ πολυφόρον κ. καθαρόν; Sir 24:17 of wisdom: ἐγὼ ὡς ἄ. ἐβλάστησα χάριν; Did., Gen. 86, 11 ἡ ψυχὴ ποτὲ μὲν ἄμπελος, ποτὲ δὲ πρόβατον, ποτὲ νύμφη … λέγεται). The words of the eucharistic prayer over the cup in D 9:2 cannot be explained w. certainty εὐχαριστοῦμέν σοι … ὑπὲρ τῆς ἁγίας ἀ. Δαυὶδ τοῦ παιδός σου, ἧς ἐγνώρισας ἡμῖν διὰ Ἰησοῦ τοῦ παιδός σου (s. AHarnack, TU II 1f, 1884 ad loc.; 6, 225ff; RKnopf, Hdb. ad loc.)—M-M. TW.
См. также в других словарях:
ἐβλάστησα — βλαστάνω bud aor ind act 1st sg βλαστάω bring forth aor ind act 1st sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βυζαίνω — και βυζάνω (Μ βυζάνω) 1. (για βρέφος ή νεογνό ζώου) θηλάζω, ρουφάω γάλα από τον μητρικό μαστό 2. (για τη μητέρα ή την τροφό) θηλάζω, γαλουχώ το βρέφος 3. (γενικά) απομυζώ, ρουφώ υγρή ουσία που υπάρχει σε κάποιο σώμα νεοελλ. 1. εκμεταλλεύομαι… … Dictionary of Greek
ξεβλαστάνω — ή ξεβλασταίνω (Μ ξεβλαστάνω ή ξεβλασταίνω) (για φυτό) φυτρώνω|| μσν. 1. κάνω κάτι να βλαστήσει, να φυτρώσει 2. (για φυτό) βγάζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἐκ βλαστάνω (αόρ. ἐξ εβλάστησα) με σίγηση τού αρκτ. φωνήεντος (βλ. και λ. ξ[ε] )] … Dictionary of Greek
