-
1 άγροικοι
-
2 ἄγροικοι
-
3 αγροίκοι
-
4 ἀγροῖκοι
-
5 γνωμοτύπος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γνωμοτύπος
-
6 εὐπατρίδης
A of good or noble sire, of noble family, of persons, used by Trag. in lyr., S.El. 162, E.Alc. 920 (anap.), Hipp. 152, etc.; : also in later Prose, Muson.Fr. 13Bp.69 H.II Εὐ., οἱ, at Athens, the old aristocracy, opp. ἀγροῖκοι (orγεωμόροι Plu. Thes.25
) and δημιουργοί, Arist.Ath.13.2, cf. Scol.14, Isoc.16.25, X.Smp.8.40;πένητας Εὐπατρίδας οὐδεὶς ὁρᾷ Alex. 90.3
; but τὰ τῶν Εὐ. πάτρια sacred traditions of the Eup., Ath.9.410a and ἐξηγητὴς ἐξ Εὐ. IG3.267, 1335, refer to a particular family of that name.2 at Rome, Patricians, Plu.Publ.18, Fab.16, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐπατρίδης
-
7 λακεδάμα
λακεδάμα· ὕδωρ ἁλμυρὸν ἁλσὶ πεποιημένον, ὃ πίνουσιν οἱ τῶν Μακεδόνων ἀγροῖκοι, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λακεδάμα
-
8 σκληρός
σκληρός, ά, όν, also [dialect] Dor., Pi.O.7.29, Epich.[288], hyperdor. [full] σκλᾱρός Ti.Locr.104c:—I hard to the touch,ξύλον σ. ἢ μαλακόν Thgn.1194
; ἐλαία Pi.l.c.;γῆ A.Pers. 319
, cf. X.Oec.16.11; , etc.2 of sound, harsh,σκληρὸν ἐβρόντησε Hes.Th. 839
;βρονταί Hdt.8.12
;ἡ φωνὴ σκληροτέρα Arist.Aud. 801b38
, al.3 of taste and smell, harsh, bitter, σ. ὕδατα (springing from a rocky soil) Hp.Aër.1; soσκληρότατος ἀὴρ καὶ τόπος Plb.4.21.5
; of wine, dry, Ar.Fr. 579, Dsc. Alex.Praef.;ὀσμαί Thphr.CP6.14.12
([comp] Comp.): metaph.,σ. φράσις D.H.Pomp.2
.4 stiff, unyielding, opp. ὑγρός (lithe and supple),τιτθία σ. καὶ κυδώνια Ar.Ach. 1199
;σκληρότεροι μαστοί Arist.PA 688a27
;σκέλη X.Eq.1.6
; τί τὸ ὑγρὸν τοῦ χαλινοῦ καὶ τί τὸ ς. ib.10.10; of the hair (cf. σκληρόθριξ), Arist.HA 517b11 ([comp] Comp.), al.; σ. δέρμα, σάρξ, Id.PA 665a2, Phgn. 806b22, etc.; of persons, Pl.Tht. 162b, Smp. 196a, Plu.Ages.13, Luc.Salt.21; of dogs, X.Cyn.3.2; τράχηλος ib.5.30; οἱ τὸ σῶμα ς. Arist.Pr. 873a34, al.7 of a wind, strong, Ep.Jac.3.4, Poll.1.110, Ael.NA9.57.II metaph.,1 of things, hard, austere,μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο, μὴ τὰ σ. ἔχῃς Epich.
l.c.; ;δίαιται E.Fr.525.5
;βίος Men.522
; τὰ ς. hard words, S.OC 1406;σ. συμφοραί E.Fr.684.3
;σκληρὰ μαλθακῶς λέγων S.OC 774
; τόνος ἀπηνὴς καὶ ς. Plu.Phoc.2; τὸ σ. = σκληρότης, ἡ δίαιτα.. ὑπερβάλλει ἐπὶ τὸ σ. Arist.Pol. 1270b33.2 of persons, harsh, austere, cruel, stubborn, S.Fr.24.7, Pl.Tht. 155e, Ti.Locr. l.c.; σ. ἀοιδός, of the Sphinx, S.OT36;σ. γὰρ αἰεί E.Alc. 500
;ὦ σ. δαῖμον Ar.Nu. 1264
; ; ἄγροικοι καὶ ς. Arist.EN 1128a9;σ. ψυχή S.Aj. 1361
, Tr. 1260(anap.);σ. ἄγαν φρονήματα Id.Ant. 473
; ; σ. θράσος stubborn courage, E.Andr. 261.III Adv., - ρῶς καθῆσθαι, i.e. on a hard seat, Ar.Eq. 783;εὐνάζεσθαι X. Cyn.12.2
.2 hardly, with difficulty, E.Fr.282.9.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκληρός
-
9 ἀγροῦαι
ἀγροῦαι· ἀγροῖκοι, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγροῦαι
-
10 ἀφαμιῶται
Grammatical information: m. pl.Meaning: slaves in Crete (Str.). ἀφαμιῶται· οἰκέται ἀγροῖκοι H.Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Lit. `people in ἀφαμία (= ἀφημία), from who there is no φήμη', Bechtel, Gött. Nachr. 1920, 252f.; s. Redard, Les noms grecs en - της 9, 29. Cf. ἀφημοῦντας ἀγροίκους H.Page in Frisk: 1,194Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀφαμιῶται
-
11 Λακεδαίμων
Λακεδαίμων, -ονοςGrammatical information: f.Meaning: town and country on the Eurotas (Il.);Derivatives: Λακεδαιμόνιος m. `inhabitant of L.' (Hdt.), also adj. (f. almost only Λάκαινα, s. Λάκων); λακεδαιμονίζω = λακωνίζω (Ar. Fr. 95).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Meaning of the appellative unknown, so without etymology. Several proposals: to λακεδάμα ὕδωρ ἁλμυρὸν ἁλσὶ πεποιημένον, ὅ πίνουσιν οἱ τῶν Μακεδόνων ἀγροῖκοι H. (Curtius; cf. also v. Blumenthal Hesychst. 17 with doubtful combinations); 2. member = δαίμων as `part' (Bechtel Dial. 2, 370); from *Λακεν-αίμων dissimilated, to Λάκων (s. v.) and another PeoplesN Αἵμων (Szemerenyi Glotta 38, 14 ff. with ample discussion). After Fick Vorgr. O N 90 rather Hellenisation of a PreGreek word. Cf. Bölte in P.-W. II: 3, 1268. fisk thinks that Λάκων is shortende from Λακε-δαιμόνιος; Λακε- is found in Λάκε-θεν, a demos of Eretria.Page in Frisk: 2,74-75Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Λακεδαίμων
См. также в других словарях:
ἀγροῖκοι — ἀγροῖκος masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγροικοι — ἄγροικος dwelling in the fields masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Evagoras Karageorgis — Infobox Musical artist Name = Evagoras Karageorgis Img capt = Evagoras Karageorgis playing lute Birth name = Evagoras Karageorgis Born = birth date and age|1957|12|20 Tsada, Paphos Origin = Cyprus Occupation = composer, songwriter, lute… … Wikipedia
Древнемакедонский язык — Страны: Древняя Македония Вымер: к III ве … Википедия
Геоморы — (др. греч. γεωμόροι, дорийский диалект γάμοροι, от γε «земля» и μείρομαι «получаю свою долю») земледельцы, вторая из трех социальных групп афинского государства (другие две евпатриды и демиурги), социальное деление которого традиция приписывает… … Википедия
неразоумьныи — (172) пр. 1.Неразумный, глупый; безрассудный: не знають б҃а треѡканьнии и неразѹмнии д҃шею. (ἀνόητοι) ПНЧ 1296, 100 об.; ѹподобихъсѧ неразѹмнымъ скотомъ. ˫адениѥмь и питьѥмь. и всѣми похотьми скверъными. СбЯр XIII, 173; а писалъ многогрѣшныи… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
PEDEPULVEROSI — in LL. Burgorum Scoticorum c. 120. Si burgenses mercatores et Pedepulverosi. Gall. Piepoudreux. Angl. Dustie foote, ibid. c. 134. advene sunt. extranei. Hesychio, Κονιορτόποδες, ἀγροίκοι, ἐργάται. Cicero, l. 1. de Inv. Tum verisimilia, hôc modô:… … Hofmann J. Lexicon universale
Λακεδαίμων — Μυθολογικό πρόσωπο. Βασιλιάς της Λακωνικής, γιος του Δία και της νύμφης Ταϋγέτης. Παντρεύτηκε τη Σπάρτη, κόρη του Ευρώτα, από την οποία απέκτησε τον Αμύκλα, την Ευρυδίκη και ίσως την Ασίνη, τον Ίμερο και την Κλεοδίκη. Στον θρόνο τον διαδέχθηκε ο… … Dictionary of Greek
αγροίκος — ο και άγροικος, η, ο (AM ἀγροῑκος, ον) 1. απολίτιστος, ακαλλιέργητος, άξεστος, τραχύς στη συμπεριφορά 2. ανόητος νεοελλ. άπειρος, αμαθής μσν. ειλικρινής, απονήρευτος, απλοϊκός αρχ. 1. αυτός που κατοικεί στην ύπαιθρο, στους αγρούς 2. (για πρόσωπα) … Dictionary of Greek
ευπατρίδης — ο (ΑΜ εὐπατρίδης, Α δωρ. τ. εὐπατρίδας) αυτός που κατάγεται από ευγενή πατέρα ή από ευγενείς προγόνους, ο ευγενής, ο αριστοκράτης, ο άρχοντας αρχ. 1. ως επίθ. (για οίκο) αριστοκρατικός («ἁ τῶν εὐπατριδᾱν γεγῶσ οἴκων», Ευρ.) 2. (στην αρχαία Αθήνα) … Dictionary of Greek
λακεδάμα — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ὕδωρ ἁλμυρὸν ἁλσὶ πεποιημένον, ὅ πίνουσι οἱ τῶν Μακεδόνων ἀγροῑκοι». [ΕΤΥΜΟΛ. Για την ετυμολ. τής λ. βλ. λ. Λακεδαίμων] … Dictionary of Greek
