-
1 φωνητος
-
2 φωνητός
II utterable, τὸ ἔσχατον φ., opp. τὸ πρῶτον ἀκουστόν, Nicom.Harm.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φωνητός
-
3 δυς-εκ-φώνητος
δυς-εκ-φώνητος, schwer auszusprechen, Eustath. 76, 32.
-
4 ἀ-προς-φώνητος
ἀ-προς-φώνητος, 1) nicht angeredet, nicht begrüßt, Cic. Att. 8, 8. – 2) unerbittlich, Plut.; Schol. Ap. Rh. 1, 645. Vgl. ἀπροςήγορος.
-
5 ἀ-προ-φώνητος
ἀ-προ-φώνητος, s. ἀπρόφατος.
-
6 ἀ-φώνητος
-
7 ἀν-εκ-φώνητος
ἀν-εκ-φώνητος, unaussprechlich, Schol. Ar. Lys. 1150. Bei den Gramm. sind ἀνεκφώνητα Lautzeichen, die für sich nicht ausgesprochen werden, wie ι subscriptum.
-
8 ἀν-αντι-φώνητος
ἀν-αντι-φώνητος, nicht beantwortet, Cic. Att. 6, 1.
-
9 φωνητόν
φωνητόςto be spoken: masc acc sgφωνητόςto be spoken: neut nom /voc /acc sg -
10 φωνητά
φωνητά̱, φωνητήςclear speaker: masc nom /voc /acc dualφωνητήςclear speaker: masc voc sgφωνητήςclear speaker: masc nom sg (epic)φωνητόςto be spoken: neut nom /voc /acc plφωνητά̱, φωνητόςto be spoken: fem nom /voc /acc dualφωνητά̱, φωνητόςto be spoken: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
11 αφωνητος
-
12 δυσεκφώνητος
δῠσεκ-φώνητος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δυσεκφώνητος
-
13 μετεκφώνητος
μετεκ-φώνητος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μετεκφώνητος
-
14 ἀναντιφώνητος
ἀναντι-φώνητος, ον,A unanswered, ib.6.1.23, PRyl.78.30 (ii A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναντιφώνητος
-
15 ἀνεκφώνητος
A unpronounced letters, as ι subscriptum, EM203.7.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνεκφώνητος
-
16 ἀπροσφώνητος
ἀπροσ-φώνητος, ον,A not accosted, Cic.Att. 8.8.1.2 unnoticed, unremarked, Plu.2.575b, Sch.A.R.1.645.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπροσφώνητος
-
17 ἀπροφώνητος
ἀπρο-φώνητος, ον,A not announced beforehand, Sch.Od.4.727.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπροφώνητος
-
18 ἀναντιφώνητος
-
19 ἀνεκφώνητος
ἀν-εκ-φώνητος, unaussprechlich; Lautzeichen, die für sich nicht ausgesprochen werden -
20 ἀπροςφώνητος
ἀ-προς-φώνητος, (1) nicht angeredet, nicht begrüßt. (2) unerbittlich
- 1
- 2
См. также в других словарях:
φωνητός — ή, όν, Α [φωνῶ] αυτός που μπορεί να λεχθεί, ο λεκτός («ἅ τ οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός», Ανθ. Παλ.) … Dictionary of Greek
φωνητόν — φωνητός to be spoken masc acc sg φωνητός to be spoken neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φωνητά — φωνητά̱ , φωνητής clear speaker masc nom/voc/acc dual φωνητής clear speaker masc voc sg φωνητής clear speaker masc nom sg (epic) φωνητός to be spoken neut nom/voc/acc pl φωνητά̱ , φωνητός to be spoken fem nom/voc/acc dual φωνητά̱ , φωνητός to be… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
