-
1 διά-δοχος
διά-δοχος, etwas für einen Andern übernehmend, τῶν σῶν πόνων Aesch. Prom. 1029; ablösend, abwechselnd, ἔργοισι δ' ἔργα διάδοχ' ἀντιλήψεται Eur. Andr. 743; vgl. Hec. 588; κακὸν κακῷ διάδοχον Andr. 804; auch c. gen., ὦ φέγγος ὕπνου διάδοχον Soph. Phil. 867; vgl. Eur. Suppl. 71, διάδοχοι ἐφοίτων, sie gingen abwechselnd ans Werk. Häufig ὁ, subst., der Nachfolger in einem Amte, δ. γενόμενος Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης Her. 5, 26, der Nachfolger des Meg. in der Feldherrnwürde; wie διάδοχος Κλεάνδρῳ Xen. An. 7, 2, 5; τῆς ναυαρχίας Thuc. 8, 85; vgl. Plat. Phil. 19 b; οἱ διάδοχοι, Plut. u. A., bes. die Nachfolger Alexanders des Großen. – Dah. δόμων Eur. Alc. 655, Erbe; τῆς οὐσίας Is. 7, 14; οἰκίας Dion. Hal. 6, 69, d. i. Nachkomme; λόγων, von den Schülern des Epicur, Sp.
-
2 ἀ-διά-δοχος
ἀ-διά-δοχος, ohne Nachfolger, ununterbrochen, Sp.
-
3 διάδοχος
διά-δοχος, etwas für einen anderen übernehmend; ablösend, abwechselnd; διάδοχοι ἐφοίτων, sie gingen abwechselnd ans Werk. Häufig ὁ, subst., der Nachfolger in einem Amte, δ. γενόμενος Μεγαβάζῳ τῆς στρατηγίης, der Nachfolger des Meg. in der Feldherrnwürde; οἱ διάδοχοι, bes. die Nachfolger Alexanders des Großen; οἰκίας, Nachkomme; λόγων, von den Schülern des Epicur -
4 διαδοχος
I2приходящий на смену, сменяющий(τινος Soph. и τινι Eur.)
ἔργοισι ἔργα διάδοχα Eur. — действия против действий, т.е. возмездие;τριήρεις διάδοχοι Thuc. — идущие на смену триерыIIὅ и ἥ преемник, наследник(τινί τινος Aesch., Eur., Her. и τινός τινος Thuc., Xen.)
διάδοχοι ἐφοίτεον Her. — (другие) пришли на смену;οἱ διάδοχοι Diod. — диадохи, т.е. наследники империи Александра Македонского -
5 ἀδιάδοχος
ἀ-διά-δοχος, ohne Nachfolger, ununterbrochen -
6 δέχομαι
Grammatical information: v.Meaning: `take, accept, receive etc.' (Att.)Other forms: δέκομαι (Ion. Aeol. Cret.), aor. δέξασθαι (Il.). 3. pl. δέχαται (Μ 147), ep. aor. ptc. δέγμενος, ind. ἐδέγμην etc., (metr. determined), προτί-δεγμαι προσδέχομαι H. (cf. Debrunner ΜΝΗΜΗΣ ΧΑΡΙΝ 1, 77ff.; on the analogical aspirata c.q. media s. Schwyzer 772 and 769 n. 6).Derivatives: - δόκος as second member in comp. (Il.; also Att.), e. g. ἰο-δόκος `receiving arrows' (ep.), δωρο-δόκος `accepting presents, corruptable' (Att.); also the simplex δοκός `beam' (s. v.); δοχός `container' (Thphr., H.). δοκάν θήκην H.; also in ἀν-δοκά `surety' (Cret.), ἐσ-δοκά `taking over' (Arc.) etc., ( ἀνα-, ἐκ- etc.) δοχή (Att.) with δοχαῖος (Nic.), δοχικός (Pap.); ἀνδοκεύς `guarantor' (H.; Dor., cf. E. Kretschmer Glotta 18, 91); ( ἐκ-, ὑπο- etc.) δοχεύς `receiver etc.' (hell. and late); πανδοκεύς `inn-keeper' (retrograde formation, cf. Boßhardt 57); to δοχεύς: ( ἐκ-, ὑπο- etc.) δοχεῖον `container' (hell. and late). ( ἀπό-, ἔκ- etc.) δέξις `reception' (Hdt.) with δέξιμος `acceptable' (pap.). ( ἐκ-, δια- etc.) δέκτωρ `who undertakes' (A.). ( ἀπο-)δεκτήρ `intaker', an official (X.) with the fem. δέκτρια (Archil.). δέκτης `beggar' (δ 248); ἀπο-, ὑπο-δέκτης `intaker' (Att. hell. and late; with ( ἀνα-, ὑπο- etc.) δεκτικός `prepared to adopt' (Arist.); ὑποδέξιος `id.' (Hdt.), ὑποδεξί̄η `friendly reception' (Ι 73). ἀρι-δείκετος, δεξαμενη `watercollector' (ptc. δεξαμένη with oppos. accent) - δόκιμος, δόχμη s. v.; δόκανα, δοκάνη s. δοκός. - Deverb. δοκέω ( δοκεύω, δοκάζω), προσ-δοκάω (s. vv.). On δεκανᾶται ἀσπάζεται H. s. δηδέχαται. On δεκάζω (from δεκάς) s. δέκα.Origin: IE [Indo-European] [189] *deḱ- `take, accept'Etymology: Several forms IE deḱ-, doḱ- which can be combined with δέκομαι. E.g. Lat. decet `it is fitting' with decus n. (= Skt. *dáśas- in daśas-yáti `honour', MIr. dech `the best'; cf. also δεξιός), dignus, doceō etc.; δέκομαι therefore prop. `consider something as fitting, gern aufnehmen'? - From Armenian here primary tesanem, aor. tesi `see'?; cf. δοκεύω. - Uncertain Arm. ǝncay `gift', Toch. A täk- `judge', tāskmāṃ `similar', B tasemane `id.', and Slavic and Germanic words, e. g. OCS dešǫ, desiti `find' (s. δήω), OHG gi-zehōn `order'. - Isolated is Skt. dāś-noti, dā́ṣṭi, dā́śati `bring a sacrifice, honour', s. δηδέχαται. (Impossible is connection with Skt. átka- `mantle'.) - From Greek here δεξιός, from the zero grade of an s-stem ( decus) *deḱs- with adverbial loc. *deḱsi `right'; s. δεξιός. - S. Pok. 189ff.; and Fraenkel Lit. et. Wb. s. dẽšinas, Vasmer Russ. et. Wb. s. desitь.Page in Frisk: 1,373-374Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δέχομαι
См. также в других словарях:
Diadochokinese — Dia|docho|kine̱se [gr. διαδοχος = ablösend, abwechselnd u. gr. ϰινησις = Bewegung] w; , n: Fähigkeit, einander entgegengesetzte Bewegungen rasch hintereinander geordnet auszuführen … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… … Dictionary of Greek