-
1 βασκανος
I21) завистливый, злобный Arph., Plat., Dem., Plut., Anth.2) клевещущий Arph., Dem.3) наводящий злые чары Anth.IIὅ1) завистник Dem.2) клеветник Dem.3) насылатель злых чар Anth. -
2 βάσκανος
βάσκανος, - ονGrammatical information: adj. und subst. m.Meaning: `one who bewitches, sorcerer, slanderer' (Att.).Derivatives: βασκανία, βασκάνιον `bewitching, witchcraft'; βασκοσύνη `id.' (Poet. de herb., mag. Pap.), for βασκ(αν)οσύνη. Denom. βασκαίνω `bewitch'.Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Eur.?Etymology: Connected with βάσκειν λέγειν, κακολογεῖν and further with βάζω (q. v.). But βάσκειν as κακολογεῖν may have been influenced by βάσκανος. DELG finds the meaning too general. Kretschmer Einleitung 248 n. 4, thinks of a Thraco-Illyr. representative of φημί, φάσκω, which is semantically as weak. - One also tries to connect Lat. fascinum; it cannot be a loan from Greek. The central meaning may have been `bind'. The word may be a European substratum word. Cf. βασκευταί, βάσκιοι.Page in Frisk: 1,223-224Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάσκανος
-
3 βάσκανος
βάσκανος, ον (βασκαίνω), Böses nachredend, verläumderisch, neidisch, Ar. Equ. 103 Plut. 571; Plat. Ax. 369 a; öfter bei Dem., βάσκ. δὲ καὶ πικρὸν καὶ κακόηϑες οὐδέν ἐστι πολίτευμα ἐμόν 18, 108; vgl. πονηρὸν ὁ συκοφάντης καὶ βάσκανον καὶ φιλαίτιον 18, 242; oft Anth., Ἅιδης Erinn. 3 (VII, 712); μίτος Μοιρῶν Ep. ad. 582 ( App. 271); δαίμων ad. 656 (VII, 328). Der superl. in einer Dichterstelle bei Plut. de Tranquillit. 8. Als subst., Verläumder, Klätscher, Dem. 18, 132; καὶ συκοφάντης Strab. XIV p. 640. Bes. der behert, beschreit, Plut. Sympos. 5, 7; die Hexe, Rufin. 38 (V, 28).
-
4 βάσκανος
βάσκανοςone who bewitches: masc /fem nom sg -
5 βάσκανος
βάσκανος, Böses nachredend, verleumderisch, neidisch. Als subst., Verleumder, Klatscher. Bes. der behext, beschreit; die Hexe -
6 βάσκανος
βάσκανος, ου, ὁ (s. two preceding entries; both noun and adj. Demosth. et al.; ins reff. SEG XLI, 1526. Philo, In Flacc. 29; Jos., Ant. 6, 59; TestIss 3:3; 4:5 v.l.; Mel., HE 4, 26, 9) envious one (as noun e.g. Demosth. 18, 132; Menand., Per. 529 S.=279 Kö.; on a clay figure Sb 6295; Vett. Val. 2, 2; 358, 5; Sir 18:18; 37:11; Jos., Bell. 1, 208) w. ἀντίζηλος, πονηρός MPol 17:1.—S. φθόνος. DELG. Sv. -
7 βάσκανος
-ος,-ον + A 0-0-0-2-3=5 Prv 23,6; 28,22; Sir 14,3; 18,18; 37,11grudging, envious, mean, niggardly Prv 23,6; ὁ βάσκανος the niggard, the mean person Sir 18,18 Cf. CAIRD 1968b=1972 120; SPICQ 1982, 105-109; →LSJ RSuppl -
8 βάσκανος
βάσκ-ᾰνος, ὁ,A one who bewitches, sorcerer, as a term of abuse, D.21.209, Men.Pk. 279, Str. 14.2.7;β. καὶ φθοροποιός St.Byz.
s.v. Θίβα.2 slanderer, D.18.132, Vett.Val.358.5.II Adj. βάσκανος, ον, slanderous, malicious, Ar.Eq. 103, Pl. 571;ὁ συκοφάντης πανταχόθεν βάσκανον D.18.242
, cf. Str.14.1.22;δύσκολος καὶ β. Plu.Fab.26
;β. πρᾶγμα.. ποιοῦντες D. 18.317
; β. ἔσσ', Ἀΐδα Erinna 6.3;κώμων β. ἐστι λίθος AP9.756
(Aemil.);μ' ὁ β. ἥρπασε δαίμων Epigr.Gr.345
; freq. in sepulchral inscriptions, IG14.1362, etc.: [comp] Sup.- ώτατος Com.Adesp.359
. Adv.- νως J.AJ11.4.9
, Porph.VP53.2 β. ὀφθαλμός evil eye, Plu.2.680c, cf. Alciphr.1.15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βάσκανος
-
9 βάσκανος
-
10 φιλο-βάσκανος
φιλο-βάσκανος, neidsüchtig, Ptolem.
-
11 ἀρι-βάσκανος
ἀρι-βάσκανος, sehr neidisch, Hesych.
-
12 ἀ-βάσκανος
ἀ-βάσκανος, neidlos, Teles. Stob. 163, 83; Sp. auch adv.
-
13 ὑπο-βάσκανος
ὑπο-βάσκανος, etwas neidisch, Maneth. 5, 45.
-
14 βασκάνως
βάσκανοςone who bewitches: adverbialβάσκανοςone who bewitches: masc /fem acc pl (doric) -
15 βάσκανον
βάσκανοςone who bewitches: masc /fem acc sgβάσκανοςone who bewitches: neut nom /voc /acc sgβάσκᾱνον, βασκαίνωbewitch: aor imperat act 2nd sg (epic doric aeolic) -
16 βασκανώτατε
βάσκανοςone who bewitches: masc voc superl sg -
17 βασκάνοις
βάσκανοςone who bewitches: masc /fem /neut dat pl -
18 βασκάνου
βάσκανοςone who bewitches: masc /fem /neut gen sg -
19 βασκάνους
βάσκανοςone who bewitches: masc /fem acc pl -
20 βασκάνων
βάσκανοςone who bewitches: masc /fem /neut gen pl
- 1
- 2
См. также в других словарях:
βάσκανος — one who bewitches masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βάσκανος — η, ο (AM βάσκανος, ον) 1. κακός, κακεντρεχής, που έχει κακό μάτι («βάσκανος μοίρα») 2. (για μάτια) αυτός που φέρνει βασκανία, που ματιάζει αρχ. 1. κακολόγος, υβριστής 2. συκοφάντης, διαβολεύς 3. μάγος. [ΕΤΥΜΟΛ. Υποστηρίχθηκε ότι η λ. βάσκανος… … Dictionary of Greek
βάσκανος — η, ο ο φθονερός: Αισθάνθηκα έντονα τη βάσκανη ματιά του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
βασκάνως — βάσκανος one who bewitches adverbial βάσκανος one who bewitches masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βάσκανον — βάσκανος one who bewitches masc/fem acc sg βάσκανος one who bewitches neut nom/voc/acc sg βάσκᾱνον , βασκαίνω bewitch aor imperat act 2nd sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βασκανώτατε — βάσκανος one who bewitches masc voc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βασκάνοις — βάσκανος one who bewitches masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βασκάνου — βάσκανος one who bewitches masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βασκάνους — βάσκανος one who bewitches masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βασκάνων — βάσκανος one who bewitches masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βασκάνῳ — βάσκανος one who bewitches masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)