-
1 ασεβήματα
-
2 ἀσεβήματα
-
3 προ-βαίνω
προ-βαίνω (s. βαίνω), wovon Hom. außer dem perf. noch das partic. praes. προβιβάς und προβιβῶν hat, – 1) vorschreiten, vorwärtsgehen, ἄστρα προβέβηκε, Il. 10, 252, κραιπνὰ ποσὶ προβιβάς, 18. 18, wie κοῠφα ποσὶ προβιβάς 158. u. öfter; ὑπασπίδια προβιβῶντος, 16, 609, wie 13, 807; τὸν δ' ὦκα προβιβῶντα πόδες φέρον, Od. 15, 555; οἵαν ὁδὸν προβαίνω, Eur. Alc. 264, u. oft allein; übertr. προβήσομαι ἐς τὸ πρόσω τοῠ λόγου, ich werde in der Erzählung weiter gehen, Her. 2, 5, μή πού τι προὔβης τῶνδε καὶ περαιτέρω, Aesch. Prom. 247, προβᾶσ' ἐπ' ἔσχατον ϑράσους, Soph. Ant. 846; auch von der Zeit. ὁ μὲν χρόνος δὴ διὰ χρόνου προὔβαινέ μοι, Phil. 265; σκῆψιν ἔς τινα, Eur. Or. 747; μὴ πέρα προβῇς τῶνδε, Hipp. 504. ποῖ προβήσεται λόγος, 342; οὐκ ἄξιον περαιτέρω προβαίνειν, Plat. Phaedr. 239 d; εἰς τὸ πρόσϑεν, Rep. VIII, 604 b; ἡ νὺξ προβαίνει, Xen. An. 3, 1, 13; προβαίνοντος τοῠ πολέμου, Pol. 2, 47, 3, u. öfter. – Dah. 2) vorangehen, übertreffen, überlegen sein, mit dem gen. der Person, die man übertrifft, u. dem dat. der Sache, in der man übertrifft, νῠν γε πολὺ προβέβηκας ἁπάντων σῷ ϑάρσει, Il. 6. 125, wie 23. 890; ὅ τε κράτεϊ προβεβήκῃ, 16, 54; δυνάμει τε καὶ αἰδοῖ Τρηχῖνος προβέβηκε, durch Macht und Ehrfurcht, die er einflößt, ist er Trechis überlegen, d. i. herrscht er über Trechis, Hes. Sc. 355. Auch = überschreiten, τέρμα προβάς Pind. N. 7, 71. – 3) Fortgang haben, von Statten gehen, gelingen, μὴ προβαίη μεῖζον κακόν, Eur. Med. 907. τὸ τῆς τύχης ἀφανὲς οἷ προβήσεται, Alc. 788; προέβαινε τὸ ἔϑνος ἄρχον, das Volk machte Fortschritte in Befehlen, dehnte seine Macht aus, Her. 2, 5, τοσοῠτόν γε προβεβήκαμεν ὥςτε, Plat. Theaet. 187 a; ἐπεὶ ὁ λόγος παγκάλως προβέβηκε, Hipp. mai. 296 b; Xen., Oratt. u. Folgde; τὰ ἀσεβήματα μέχρι τίνος προὔβη, Pol. 2, 1, 3; ἐπὶ τὸ χεῖρον προὔβαινε τὰ πράγματα, 5, 30, 6. – Trans. τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει, vorwärts bewegen, bringen, Pind. Ol. 8, 63. – Anders πόδα τόνδε πρόβαινε, Theogn. 283; Μυκηνίδ' ἀρβύλαν προβάς, Eur. Or. 1470; προβὰς κῶλον δεξιόν, Phoen. 1421, eigtl. mit dem rechten Fuße vorgehen, den rechten Fuß vorsetzen; οὐκ ἂν προβαίην τὸν πόδα, Ar. Eccl. 161.
-
4 τασεβήματα
-
5 τἀσεβήματα
-
6 γρηγορέω
A to be or become fully awake, watch, LXX Ne.7.3, Ev.Matt.24.43, al., Ach.Tat. 4.17; ; ἐπὶ τὰς πόλεις ib.Je.5.6:—[voice] Pass., ἐγρηγορήθη ἐπὶ τὰ ἀσεβήματά μου ib.La.1.14; opp. καθεύδω, of life opp. death, 1 Ep.Thess.5.10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γρηγορέω
-
7 ἀσέβημα
A impious or profane act, sacrilege, opp. ἀδίκημα, Antipho 2.1.3, Th.6.27, D.21.104;τὰ περὶ τοὺς θεοὺς ἀσεβήματα Id.16.130
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀσέβημα
-
8 ἀφόσιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀφόσιος
-
9 μίασμα
μίασμα, ατος, τό (μιαίνω; Aeschyl. et al.; LXX) in Gk. lit. of defilement connected with a crime (Antiphon 5, 82 w. ‘unclean hands’, of some defilement that exposes one’s comrades to special perils of the sea; Ps.-Demosth. 59, 86 [w. ἀσεβήματα] caused by adultery; Polyb. 36, 16, 6; Jdth 13:16; En 10:22; Philo; Jos., Bell. 2, 455; Ath. 35, 2), also w. focus on the crime itself shameful deed, misdeed, crime (so plainly Conon [I B.C./I A.D.]: 26 Fgm. 1, 48, 3 Jac.: τὸ μίασμα πρᾶξαι; Polyaenus 6, 7, 2 κοινωνία τοῦ μιάσματος=participation in the crime; Ezk 33:31) ἀποφυγεῖν τὰ μ. τοῦ κόσμου 2 Pt 2:20. τὸ μ. τῆς μοιχείας ApcPt 9:24.—DELG s.v. μιαίνω. M-M. TW.
См. также в других словарях:
ἀσεβήματα — ἀσέβημα impious neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τἀσεβήματα — ἀσεβήματα , ἀσέβημα impious neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
безчьстиѥ — БЕЗЧЬСТИ|Ѥ (141), ˫А с. 1.Бесчестие, дурная слава, позор: Иже хочеть славьнъ быти ||=въ семь мирѣ. ть бештьстьѩ не тьрпить. вѣроу же дрьжѩи беславиѥ любить. Изб 1076, 33 об. 34; иже и бещестиѥ. и оуничьжениѥ. и пороуганиѥ насъ ради прѥтьрпѣвъ.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
нечьстивиѥ — НЕЧЬСТИВИ|Ѥ (14), ˫А с. Нечестие, безбожие: призывахѹ бо ихъ нечьстивию тъщаще(и)сѧ. начѧльници. ѥже съ ними причѧститис˫а изволи. (τῆς ἀσεβείας) ЖФСт XII, 118 об.; нечьстивѣи бо ересѣ на хрьсти˫аны г҃лющиихъ и ина нечьстиви˫а послѣдоваша.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ασέβημα — ἀσέβημα, το (Α) [ασεβώ] η ασεβής, η ιερόσυλη πράξη («τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς ἀσεβήματα») … Dictionary of Greek
