-
1 ἀρχαῖος
ἀρχαῖος, α, ον, uranfänglich, alt; was von alten Zeiten her besteht, φίλος, ἑταῖρος, Eur. Cycl. 434; Xen. Mem. 2, 8, 1; ϑυσίαι Plat. Polit. 290 e; was vor Alters war u. nicht mehr besteht, Soph. O. C. 110; ὄνομα Plat. Crat. 418 c; φύσις Conv. 192 e; so bes. bei Sp. ὡς οἱ ἀρχαῖοι λέγουσι; – τὸ ἀρχαῖον, vor Alters, Her. 4, 108; Xen. An. 1, 1, 7; auch auf das vor nicht so langer Zeit Dagewesene gehend, Κῦρος ὁ ἀρχαῖος, der ältere, 1, 9, 1; λόγος Her. 7, 16; ὑποδήματα Xen. An. 4, 5, 14; veraltet, Aesch. Prom. 312; altfränkisch, einfältig, thöricht, Ar. Nub. 1452; καὶ σαπρόν Plut. 323; Phereer. bei B. A. 13 durch εὐήϑης erkl.; ἀρχαιότερος εἶ τοῦ δὲοντος Plat. Euthyd. 295 e; ehrwürdig, wie antiquus, Aesch. Ag. 565; χερὸς σῆς πίστιν ἀρχαίαν Soph. O. C. 1614; – τὸ ἀρχαῖον, das Kapital, Ar. Nubb. 1140; öfter bei Rednern, Dem. 1, 15. 27, 10. – Adv., vor Alters, Her. 1, 173; καινὰ ἀρχαίως εἰπεῖν Plat. Phaedr. 267 b, wie Isocr. 4, 8, was Harpocr. ἀρχαιοτρόπως erkl., d. i. ἀρχαιοτέροις ὀνόμασι χρῆσϑαι; vgl. Aesch. 1, 183 ἀρχαίως καὶ σεμνῶς λέγειν. – Compar. ἀρχαιέστερος bei B. A. 80 aus Aeschyl.
-
2 αρχαίος
-
3 ἀρχαῖος
-
4 ἀρχαῖος
ἀρχαῖος, αία, αῖον (s. ἀρχή; Pind., Hdt.+) adj.① pert. to what has existed from the beginning or for a long time, w. connotation of present existence, old (Sir 9:10; 2 Macc 6:22) ὁ ὄφις ὁ ἀ. the old/ancient serpent Rv 12:9; 20:2. Of a Christian assembly βεβαιοτάτη καὶ ἀ. old, established 1 Cl 47:6; ἀ. μαθητής a disciple of long standing (perh. original disc.) Ac 21:16 (cp. IMagnMai 215b, 3 [I A.D.] ἀρχαῖος μύστης; Thieme 26; Sir 9:10 φίλος ἀ.).② pert. to what was in former times, long ago, ancient (Ps 78:8; 88:50; Sir 16:7; ViJer 14 [p. 73, 16 Sch.]; Jos., Ant. 9, 264) ἀ. ὑποδείγματα examples from ancient times 1 Cl 5:1; ἀ. κόσμος the world before the deluge 2 Pt 2:5. Of ages past (Diod S 1, 6, 2) ἀφʼ ἡμερῶν ἀ. (Is 37:26; La 1:7; 2:17) Ac 15:7; ἐκ γενεῶν ἀ. (Sir 2:10 εἰς ἀ. γενεάς; PsSol 18:12 ἀπὸ γενεῶν ἀ.) 15:21; ἐξ ἀ. χρόνων (Sb 7172, 12 [217 B.C.]) Pol 1:2.—οἱ ἀρχαῖοι the ancients, people of ancient times, of old (Thu. 2, 16, 1; Cornutus p. 2, 18; 4, 9; Ps.-Demetr. c. 175 [here ἀρχαῖοι is used to intensify παλαιοί: very, very old = obs. Eng. ‘primo-primitive’]; Sir 39:1; 3 Km 5:10; Philo, Rer. Div. Her. 181 [w. ref. to Plato]; Jos., Ant. 7, 171) Mt 5:21, 27 v.l.; 33 (grammatically, τοῖς ἀρχαίοις can mean by the ancients as well as to the ancients; since Hdt. 6, 123; Thu. 1, 51; 118 the dat. w. the passive often replaces ὑπό w. gen., esp. in later writers such as Polyb. and Arrian. Cp. Lk 23:15 πράσσω 1a). Of the ancient prophets (cp. Jos., Ant. 12, 413) Lk 9:8, 19; D 11:11 (cp. ἀ. ἀνήρ [=one of the earliest Christians] of Papias in Papias [1:4=Eus., HE 3, 39, 1]). τὰ ἀρχαῖα (Ps 138:5; Wsd 8:8; Is 43:18) what is old 2 Cor 5:17 (cp. τὸ ἀρχαῖον=the old, or earlier, state of things OGI 672, 9; Sb 5233, 17; Is 23:17).—B. 959. DELG s.v. ἄρχω E, 1 p. 121. M-M. TW. -
5 αρχαιος
31) извечный, древний, первозданный(θεαί Aesch.; παίδες ἀρχαίου Σκότου Soph.)
2) издревле установленный, исконный(Ζηνὸς νόμοι Soph., θυσίαι Plat.)
3) вечный, нерушимый(φάτναι Ζηνός Pind.; πίστις Soph.)
4) старый, старинный(ἐσθής Her.; ἑταῖρος Xen.; χρόνοι Arst.)
5) старый, прежний(ῥέεθρον Her.; ὑποδήματα Xen.)
6) старый (годами)(λάτρις Eur.)
7) старый, обветшалый, тж. надоевший(ἀρχαῖα λέγειν Aesch.; ἀρχαῖα καὴ τεττί γωνἀνάμεστα Arph.)
8) отсталый или простодушный, наивный(σὺ δέ γ΄ ἀ. Arph.; ἀρχαιότερος εἶ τοῦ δἐοντος Plat.)
9) старший(Κῦρος ὅ ἀ. Xen.)
-
6 ἀρχαίος
ἀρχαίος, ά, ον ['начальный'] древний, старинный (ср. археология; археография - собирание и изучение старинных рукописей и книг) -
7 ἀρχαῖος
ἀρχαῑος (comp. ἀρχαιέστερον)a ancient, of ancient timesγνῶναί τ' ἔπειτ ἀρχαῖον ὄνειδος εἰ φεύγομεν, Βοιωτίαν ὗν O. 6.89
ἀρχαίῳ σάματι O. 10.24
“ ἀρχαίαν κομίζων πατρὸς ἐμοῦ τιμάν” ( ἀρχὰν ἀγκομίζων coni. Chaeris) P. 4.106ἀρχαῖον ὀτρύνων λόγον N. 1.34
ἀρχαῖαι δ' ἀρεταὶ ἀμφέροντ ἀλλασσόμεναι γενεαῖς ἀνδρῶν σθένος N. 11.37
νῦν δ' αὖτις ἀρχαίας ἐπέβασε Πότμος συγγενὴς εὐαμερίας I. 1.39
[ μὴ πρὸς ἅπαντας ἀναρρῆξαι τὸν ἀρχαῖον λόγον (codd.: ἀχρεῖον Boeckh, edd. vulg.) fr. 180. 1.] πατρίδ' ἀρχαίαν fr. 215. 6.b in ancient times, of oldπολλὰ δ' ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον ὧραι πολυάνθεμοι ἀρχαῖα σοφίσμαθ O. 13.17
τὸν δ' ἐν Οὐλύμπῳ φάτναι Ζηνὸς ἀρχαῖαι δέκονται O. 13.92
Θέμιν Μοῖραι ἆγον Οὐλύμπου λιπαρὰν καθ' ὁδὸν σωτῆρος ἀρχαίαν ἄλοχον Διὸς ἔμμεν fr. 30. 5.c ἀρχαιέστερον fr. 45. -
8 ἀρχαῖος
A from the beginning or origin:I mostly of things, ancient, ;ἐσθής Hdt.5.88
; codd.; ; χερὸς σῆς πίστιν ἀρχαίαν faith firm for ever, ib. 1632 codd.2 old-fashioned, antiquated, A.Pr. 317 (lyr.), Ar.Nu. 984, D.22.14; of literary style, Demetr.Eloc. 244.3 ancient, former,τὸ ἀ. ῥέεθον Hdt.1.75
;τοῦ ἀ. λόγου Id.7.160
;οὐ γὰρ δὴ τό γ' ἀ. δέμας S.OC 110
; οἱ ἀ., opp. οἱ ὕστερον, Th.2.16;ἀ. φύσις A.Ch. 281
, Hp. Art.53, Pl.Smp. 193c, etc.;φύσις καὶ κατάστασις ἀ. Democr.278
; coupled withπαλαιός, παλαιὸν δῶρον ἀρχαίου θηρός S.Tr. 555
, cf. Lys. 6.51, D.l.c.II of persons,Θέμιν.. ἀρχαίαν ἄλοχον Διός Pi.Fr.6.5
; ἀ. θεαί, of the Erinyes, A.Eu. 728; ; οἱ ἀ. the Ancients, name given by Arist. to the pre-Socratics, Metaph. 1069a25, GC 314a6; in Lit. Crit., ancient, classical writers, Demetr. Eloc.15,67; in Plot., the philosophers down to Aristotle, 5.1.9; in NT, the Fathers, Ev.Matt.5.21, al.2 ancient, old, βαλὴν ἀ., of Darius, A.Pers. 657 (lyr.); ;ἑταῖρος X.Mem.2.8.1
; οἱ ἀ. κύριοι the original owners, BGU 992 ii 6 (ii B. C.); τὰς ἀ. πόλεις (banished from) their original cities, Polystr.p.22 W.; ἀ. μαθητής an original disciple, Act.Ap.21.16;ἀ. μύστης Inscr.Magn.215
b; παιδαγωγὸς ἀ., i.e of old, formerly, E.El. 287, cf. 853.III neut. as Adv., τὸ ἀρχαῖον, [dialect] Ion. [var] contr. τὠρχαῖον, anciently, Hdt.1.56, 173, al., [dialect] Att.;ἀπὸ τοῦ ἀ. Hdt.4.117
;ἐξ ἀρχαίων D.S.1.14
.2 regul. Adv. ἀρχαίως in olden style,καινὰ ἀ. λέγειν Pl.Phdr. 267b
, cf. Isoc.4.8, D.9.48;ἀ. καὶ σεμνῶς Aeschin.1.183
.IV irreg. [comp] Comp.ἀρχαιέστερος Pi.Fr.45
(on ἀρχέστατος v. h. v.); usual [comp] Comp. : [comp] Sup.- ότατος Hdt.1.105
, etc.V as Subst., τὸ ἀρχαῖον, of money, prime cost,πλέον τοῦ ἀ. X.Vect.3.2
; principal, mostly in pl., Ar.Nu. 1156, etc.;τἀρχαῖα ἀποδιδόναι D.34.26
, etc.; τῶν ἀρχαίων ἀπέστησαν lost their capital, Id.1.15: opp. ἔργον, Id.27.10; opp. πρόσοδοι, Is.6.38.2 ἀρχαίη, ἡ, = ἀρχή, Eust.475.1, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀρχαῖος
-
9 ἀρχαῖος
ἀρχαῖος, uranfänglich, alt; was von alten Zeiten her besteht; was vor Alters war u. nicht mehr besteht; auch auf das vor nicht so langer Zeit Dagewesene gehend; veraltet; altfränkisch, einfältig, töricht; ehrwürdig, wie antiquus -
10 ἀρχαῖος
древний, давний, первозданный; син. ἀρχαῖος, παλαιός; ἀρχαῖος подчеркивает существование от начала или издавна, (παλαιός) говорит о вещах, постаревших со временем или износившихся от употребления.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀρχαῖος
-
11 ἀρχαῖος
{прил., 12}древний, давний, первозданный.Синонимы: 744 ( ἀρχαῖος) подчеркивает существование от начала или издавна, 3820 ( παλαιός) говорит о вещах, постаревших со временем или износившихся от употребления.Ссылки: Мк. 5:21, 27, 33; Лк. 9:8, 19; Деян. 15:7, 21; 21:16; 2Кор. 5:17; 2Пет. 2:5; Откр. 12:9; 20:2.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἀρχαῖος
-
12 αρχαίος
{прил., 12}древний, давний, первозданный.Синонимы: 744 ( ἀρχαῖος) подчеркивает существование от начала или издавна, 3820 ( παλαιός) говорит о вещах, постаревших со временем или износившихся от употребления.Ссылки: Мк. 5:21, 27, 33; Лк. 9:8, 19; Деян. 15:7, 21; 21:16; 2Кор. 5:17; 2Пет. 2:5; Откр. 12:9; 20:2.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > αρχαίος
-
13 αρχαίος
αία, ο[ν] 1. античный, древний; старинный;2. (οί) древние -
14 αρχαίος
-
15 ἀρχαῖος
древнийдревнегоΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀρχαῖος
-
16 αρχαίος
[архэос] εκ. древний, античный.Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > αρχαίος
-
17 ἀρχαῖος
-α,-ον + A 0-4-7-8-8=27 JgsB 5,21; 1 Sm 24,14; 1 Kgs 2,35b; 5,10; Is 22,9old, ancient (of things) 1 Sm 24,14; id. (of pers.) 1 Kgs 2,35b; former Ps 43(44),2; from the beginning, original Ps 88(89),50; old (metaph.) Sir 9,10; τὸ ἀρχαῖον original state Is 23,17ἐξ ἡμερῶν ἀρχαίων from ancient times Is 37,26; τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀρχαῖα the last and the first things Ps 138(139),5*JgsB 5,21 ἀρχαίων ancient-קדמים for MT קדומים Kedumim?, cpr. JgsA 5,21→MM; NIDNTT; TWNT -
18 αρχαίος
[архэос] επ древний, античный. -
19 αρχαίος
древенГрчко-македонскиот речник (Έλληνες-Μακεδονική λεξικό) > αρχαίος
-
20 αρχαίος
1) ancien2) antique
См. также в других словарях:
ἀρχαῖος — from the beginning masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αρχαίος — α, ο (AM ἀρχαῑος, α, ον) 1. ο παλαιός, αυτός που υπήρχε στο μακρινό παρελθόν 2. εκείνος που εξακολουθεί να υπάρχει από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα 3. αυτός που έχει παλιώσει, ο ξεπερασμένος, ο απαρχαιωμένος νεοελλ. ως ουσ. Ι. οι αρχαίοι αυτοί… … Dictionary of Greek
αρχαίος — α, ο 1. αυτός που υπήρξε πριν από πολλά χρόνια, ο παλιός: Οι Έλληνες είναι λαός αρχαίος· «αρχαία ιστορία», «αρχαίοι χρόνοι», «αρχαίοι λαοί», ό,τι υπήρξε στην περίοδο που αρχίζει με τα λεγόμενα ιστορικά χρόνια και τελειώνει το 476 μ.Χ. (τέλος του… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Καρδούχοι — Αρχαίος λαός, που κατοικούσε σε μια ορεινή περιοχή μεταξύ Αρμενίας και Ασσυρίας, η οποία ταυτίζεται από πολλούς με τον τόπο όπου σήμερα είναι εγκατεστημένοι οι Κούρδοι. Πολεμικός λαός, οι Κ. ήταν επιδέξιοι τοξότες και μεταχειρίζονταν μακριά βέλη … Dictionary of Greek
Σαβίνοι — Αρχαίος ιταλικός προρωμαϊκός λαός που κατοικούσε σε μια περιοχή του Λάτιου, που απ’ αυτόν πήρε και το όνομα Σαβινία. Στην περιοχή βρίσκονται τα υψηλότερα όρη των κεντρικών Αππενίνων με τις κοιλάδες του Ατέρνο και του Νέρα. Τα εθνικά και ιστορικά… … Dictionary of Greek
Τεύτονες — Αρχαίος γερμανικός λαός που είχε την πρώτη ιστορική έδρα του στα Β των εκβολών του Έλβα και, πιεζόμενος από λαούς που μετακινούνταν από τις ασιατικές χώρες προς τα Δ, άρχισε, τον 2o αι. π.Χ., μια μετανάστευση που είχε ως αποτέλεσμα να εισβάλει,… … Dictionary of Greek
Έλυμοι ή Ελυμαίοι — Αρχαίος λαός της Σικελίας που κατοικούσε στο δυτικό τμήμα του νησιού. Η εγκατάστασή τους στη Σικελία ανάγεται στην αρχή των ιστορικών χρόνων και συμπίπτει χρονικά με αυτήν των Σικανών και των Σικελών. Οι Έ. οφείλουν την ονομασία τους στον Έλυμο,… … Dictionary of Greek
ἀρχαῖον — ἀρχαῖος from the beginning masc acc sg ἀρχαῖος from the beginning neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ετεόκρητες — Αρχαίος λαός του ανατολικού τμήματος της Κρήτης, με πρωτεύουσα την Πραισό. Αναφέρονται στον Όμηρο με τους Αχαιούς, τους Κύδωνες και τους Πελασγούς. Στην ονομασία τους αποδίδεται η σημασία του αυτόχθονα, του γηγενή· αυτό αναφέρει και ο Στράβων,… … Dictionary of Greek
Κίκυννα — Αρχαίος δήμος της Αττικής, του οποίου η ακριβής θέση αγνοείται. Τοποθετείται ανάμεσα στους δήμους Σφηττόν και Αιξονέων και ανήκε, κατά την επικρατέστερη γνώμη, στην Ακαμαντίδα φυλή. Στην περιοχή λατρευόταν ο Απόλλωνας, προς τιμήν του οποίου… … Dictionary of Greek
Λίγυρες — Αρχαίος λαός που κατοικούσε στη βορειοδυτική Ιταλία. Είναι από τους παλαιότερους λαούς της Ευρώπης και μνημονεύονται ακόμη και από τον Ησίοδο. Οι Λ. εγκαταστάθηκαν κατά την 3η χιλιετία π.Χ. στις ακτές της Λιγυρίας (τη σημερινή ιταλική Ριβιέρα)… … Dictionary of Greek