-
1 αρκώ
ἀρκέωward off: pres subj act 1st sg (attic epic doric)ἀρκέωward off: pres ind act 1st sg (attic epic doric aeolic)——————ἀρκῶ, ἀρκέωward off: pres subj act 1st sg (attic epic doric)ἀρκῶ, ἀρκέωward off: pres ind act 1st sg (attic epic doric aeolic) -
2 άρκω
-
3 ἄρκῳ
-
4 ἀρκῶ
Βλ. λ. αρκώ -
5 ἁρκῶ
Βλ. λ. αρκώ -
6 αρκώ
(ε) (αόρ. ήρκεσα) αμετ. хватать, быть достаточным; удовлетворять;αρκεί και υπεραρκεί — хватит и (ещё) останется;
αρκούν οι αστειότητες! — шутки в сторону!;
1) — довольствоваться, удовлетворяться;αρκιέμαι, αρκούμαι
αρκούμαι στα λίγα — довольствоваться малым;
2) ограничиваться;αρκούμαι να μιλήσω μόνο γιά δύο γεγονότα — я ограничусь в своей речи двумя фактами
-
7 αρκεω
1) удерживать, отражать, отклонять(ὄλεθρον τινι ἀπὸ χροός Hom.; κῆρας μελάθροις Eur.)
ἀρκῆσαι τὸ μέ οὐ θανεῖν Soph. — помешать (чьей-л.) смерти2) оказывать помощь, приносить пользу, защищать(τινι Hom., Anacr., Trag.)
ὅτ΄ οὐκέτ΄ ἀρκεῖ Soph. — когда уже помочь нельзя;οὐκ ἤρκουν θεραπεύοντες Thuc. — они не помогали своим лечением3) противостоять, выдерживать, держаться(ἐπὴ πλεῖστον Thuc., Xen.; τινι ὡπλισμένῳ Soph.: πρὸς τοὺς πολεμίους Thuc.)
οὐκέτ΄ ἀρκῶ Soph. — я больше не могу4) быть достаточным, хватать(τινι Trag., Her., Plut.; εἴς и πρός τι Xen.)
τοσοῦτον ἀρκῶ σοι σαφηνίσας Aesch. — я сказал тебе это достаточно ясно:βίος ἀρκέων Her. — достаточные средства к жизни;τῶν ἀρκούντων περιττὰ κτᾶσθαι Xen. — иметь больше, чем нужно;ἀ. ἐπὴ τοσαύτην παρασκευήν Plat. — быть в состоянии все это доставить5) pass. довольствоваться, удовлетворяться(τινι Xen., Plat., Polyb., Diod., Anth.)
Θηβαῖοι τούτοις ἠρκέσθησαν Plut. — фиванцы этим удовольствовались -
8 ἀρκέω
Aἤρκει Il.13.440
, A.Pers. 278: [tense] fut. ἀρκέσω: [tense] aor. ἤρκεσα, [dialect] Dor.ἄρκεσα Pi.O.9.3
:—[voice] Med., [tense] aor. ἠρκεσάμην, [ per.] 2sg. ἠρκέσω dub. in A.Eu. 213 (s.v.l.):—[voice] Pass., inf.ἀρκέεσθαι Hdt.9.33
, ἀρκεῖσθαι Poet. ap. Greg.Cor.p.425 S.: [tense] pf.ἤρκεσμαι Sthenid.
ap. Stob.4.7.63: [tense] aor.ἠρκέσθην Plu.Pel.35
, Luc.Salt.83: [tense] fut.ἀρκεσθήσομαι D.H.6.94
, D.S.1.8, etc.:—ward off, keep off, c. dat. pers. et acc. rei,σάκος τό οἱ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον Il.20.289
, cf. 6.16;πατρίδι δουλοσύνην Simon. 101
;κῆρας μελάθροις E.El. 1300
(lyr.);ὅς οἱ ἀπὸ χροὸς ἤρκει ὄλεθρον Il.13.440
, cf. 15.534;τοῦτό γ' ἀρκέσαι S.Aj. 535
; ὡς οὐκ ἀρκέσοι τὸ μὴ οὐ.. θανεῖν would not keep off death, ib. 727.2 c. dat. only, defend,πυκινὸς δέ οἱ ἤρκεσε θώρηξ Il.15.529
; οὐδ' ἤρκεσε θώρηξ, without dat., 13.371.II c. acc. cogn., make good, achieve, .III mostly in Trag., and always in Prose, to be strong enough, suffice, c. inf., first in Pi.O.9.3; ἀρκῶ σοι σαφηνίσαι (- σας Linwood) A.Pr. 621 codd., cf. S.OT 1209 (lyr.): c. part., ἀρκέσω θνῄσκουσ' ἐγώ my death will suffice, Id.Ant. 547; cf. ; ἔνδον ἀρκείτω μένων let him be content to stay within, S.Aj.76; ;οὔτε ἰατροὶ ἤρκουν θεραπεύοντες Th.2.47
; ellipt., σοφοὺς ὥσπερ σύ, μηδὲν μᾶλλον· ἀρκέσουσι γάρ [σοφοὶ ὄντες] E.Heracl. 576;ἀ. εἴς τι X.Cyr.8.2.5
;πῶς ἡ πόλις ἀρκέσει ἐπὶ τοιαύτην παρασκευήν; Pl.R. 369d
; ταὐτὸν ἀρκεῖ σκῶμμα ἐπὶ πάντας holds equally for all, Id.Tht. 174a; ὅτ' οὐκέτ' ἀρκεῖ [ἡ μάθησις] when it avails no more, S.Tr. 711.2 c. dat., suffice for, satisfy,οὐδὲ ταῦτά τοι μοῦνα ἤρκεσε Hdt.2.115
, cf. S.Ant. 308, etc.4 abs., to be enough, avail, endure,ἀρκείτω βίος A.Ag. 1314
;οὐδὲν γὰρ ἤρκει τόξα Id.Pers. 278
; holdout, last,ἐπὶ πλεῖστον ἀρκεῖν Th. 1.71
, X.Cyr.6.2.31; οὐδ' ἔτ' ἀρκῶ I can hold out no longer, S.El. 186 (lyr.); ὥστε ἀρκεῖν πλοῖα to be sufficient in number, X.An.5.1.13: freq. in part., ἀρκῶν, οῦσα, οῦν, sufficient, enough,βίος ἀρκέων ὑπῆν Hdt.1.31
, cf. 7.28; a sufficiency,E.
Supp. 865;ἀρκοῦσα ἀπολογία Antipho 2.4.10
; ἀρκοῦντα or τἀρκοῦντα ἔχειν, X.Mem.1.2.1, Smp.4.35;τῶν ἀρκούντων περιττὰ κτᾶσθαι Id.Cyr.8.2.21
.5 impers., ἀρκεῖ μοι 'tis enough for me, I am well content, c. inf.,οὐκ ἀρκέσει ποθ' ὑμὶν.. εἴκειν S.Aj. 1242
, cf. X.An.5.8.13: c. acc. et inf., ; ἀρκεῖ ἢν.., ὅτι .., X.Cyr.8.1.14, Mem. 4.4.9; ἔμ' ἀρκεῖ βουλεύειν 'tis enough that I.., A.Th. 248; οὐκ ἀρκοῦν μοί ἐστι, c. acc. et inf., Antipho 2.2.2; ἀρκεῖν δοκεῖ μοι it seems enough, seems good, S.El. 1364.IV in [voice] Pass., to be satisfied with, c. dat. rei, Poet. ap. Greg.Cor.l.c.;ἔφη οὐκέτι ἀρκέεσθαι τούτοισι Hdt.9.33
, cf. Pl.Ax. 369e, Arist.EN 1107b15, AP6.329 (Leon.), Plot.5.5.3: abs., ib.3.6, etc.2 later, c. inf., to be contented to do, Plb.1.20.1, Ps.-Luc.Philopatr.29, etc. -
9 ἀρκέω
ἀρκέω, fut. ἀρκέσω, att. ἀρκῶ, aor. ἤρκεσα, perfpass. ἤρκεσμαι; vgl. Buttm. Lex. I, 4; mit ἀρήγω zusammenhängend; viell. aus' ἈΛΚΕὨ entst., vgl. ἄλγος ἀργαλέος; eigtl.: tüchtig, stark sein; Plat. Theaet. 174 a ταυτὸν ἀρκεῖ σκῶμμα ἐπὶ πάντας –, es wirkt, trifft. – Bei Hom. nur wenige Formen: ἤρκει Iliad. 13, 440, ἀρκέσει Iliad. 21, 131 Od. 16, 261, ἤρκεσε Iliad. 6, 16. 13, 371. 397. 15, 529. 534. 20, 289 Od. 4, 292. – 1) abwehren, abhalten, τινί τι, z. B. οἷ λυγρὸν ὄλεϑρον Il. 6, 16; κῆρας μελάϑροις Eur. El. 1300; πατρίδι δόυλοσύνην Simonid. 36 (VII, 257); ὅς οἱ ἀπὸ χροὸς ἤρκει ὄλεϑρον Iliad. 13, 440; ὅς οἱ παιδὸς ἀπὸ χροὸς ἤρκεσ' ὄλεϑρον 15, 534; ἀρκεῖν τὸ μὴ οὐ ϑανεῖν, hindern, daß Einer umkomme, Soph. Ai. 727; der bloße acc. dabei Ai. 531. – 2) beistehen, helfen, nützen; τινί, Il. 21, 131 Od. 16, 261; φίλοις Soph. El. 314 Ai. 811; παισίν Eur. Hec. 1164 u. öfter; ῥόδον – νοσοῦσιν Anacr. 54, 5; ohne Zusatz, schützen, οὐδ' ἤρκεσε ϑώρηξ Il. 13, 371; πυκινὸς δέ οἱ ἤρκεσε ϑώρηξ 15, 529; οὐδὲν γὰρ ἤρκει τόξα Aesch. Pers. 270; vgl. Soph. Ai. 587; eigenthümlich 434 οὐδ' ἔργα μείω χειρὸς ἀρκέσας ἐμῆς, Schol. δείξας, βοήϑησας, d. i. ausrichten, vollbringen; οὐδ' οἱ ἰατροὶ ἤρκουν – ϑεραπεύοντες Thuc. 2, 47; ὅτ' οὐκέτ' ἀρκεῖ, da es nichts mehr hilft, Soph. Tr. 711. – 3) stark, vermögend sein, ausrei chen, σαφηνίσαι Aesch. Prom. 624; ἀρκέσω ϑνήσκουσα, es wird genug sein, daß ich sterbe, Soph. Ant. 543; vgl. O. C. 499; Ai. 76 ἐνδὸν ἀρκείτω μένων; ἀρκέσω ἐγὼ λέγων Eur. Or. 1592; vgl. Hel. 1290. Gew. impers. ἀρκεῖ, es genügt, reicht hin, Pind. Ol. 9, 3; Aesch. Spt. 239; ἀρκείτω βίος Ag. 1287; ἐμοὶ ἀρκεῖ τοῠτον μένειν Soph. Ai. 80; ταῠτά τοι οὐκ ἤρκεσε Her. 2, 115; vgl. Xen. Cyr. 4, 5, 44 οὔτε ἀρκέσω πράττων τι; ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ τοῦτο Plat. Gorg. 498 a; öfter auch Folgde; πῶς ἡ πόλις ἀρκέσει ἐπὶ τοσαύτην παρασκευήν Plat. Rep. II, 369 d; ἀρκέσει αὐτῷ βίος οὕτω μέτριος V, 466 b; vgl. βίος ἀρκέων ὑπῆν Her. 1, 31; πρός τι Xen. An. 2, 6, 15; εἴς τι Mem. 3, 3, 10; ἀρκεῖ, ἢν παραγγείλῃ Xen. Cyr. 8, 1, 14; ὅσοις σώζεσϑαι ἤρκει δι' ὑμᾶς, sie ließen es sich gefallen, An. 5, 8, 13. – Part. ἀρκῶν, hinreichend; τὰ ἀρκοῠντα ἔχειν, sein Auskommen haben, Xen. Mem. 1, 2, 1; τῶν ἀρκούντων περιττὰ κτᾶσϑαι, mehr haben als man braucht, Cyr. 8, 2, 21; εὐωχία ἀρκοῦσα, reichlich, An. 6, 1, 5. – Pass., womit zufrieden sein, sich mit etwas begnügen, τινί, 9, 32; Plat. Ax. 369 e; οὐκ ἀρκεσϑεὶς τούτοις Pol. 13, 2, 4; ἀρκοῦμαι πεποιηκέναι ταῦτα 1, 20, 1; ἀρκεσϑήσομαι τοῖς ῥηϑεῖσι D. Sic. 3, 11; M. Ant. 1, 16; Leon. Al. 21 (VI, 329).
-
10 do
[du:] 1. 3rd person singular present tense - does; verb1) (used with a more important verb in questions and negative statements: Do you smoke?) εκδήλωση2) (used with a more important verb for emphasis; ; [ðo sit down])3) (used to avoid repeating a verb which comes immediately before: I thought she wouldn't come, but she did.)4) (used with a more important verb after seldom, rarely and little: Little did he know what was in store for him.)5) (to carry out or perform: What shall I do?; That was a terrible thing to do.) κάνω6) (to manage to finish or complete: When you've done that, you can start on this; We did a hundred kilometres in an hour.) ολοκληρώνω7) (to perform an activity concerning something: to do the washing; to do the garden / the windows.) ασχολούμαι με8) (to be enough or suitable for a purpose: Will this piece of fish do two of us?; That'll do nicely; Do you want me to look for a blue one or will a pink one do?; Will next Saturday do for our next meeting?) είμαι κατάλληλος/ εξυπηρετώ/ κάνω/ αρκώ9) (to work at or study: She's doing sums; He's at university doing science.) ασχολούμαι με10) (to manage or prosper: How's your wife doing?; My son is doing well at school.) τα πηγαίνω11) (to put in order or arrange: She's doing her hair.) τακτοποιώ12) (to act or behave: Why don't you do as we do?) συμπεριφέρομαι13) (to give or show: The whole town gathered to do him honour.) αποδίδω14) (to cause: What damage did the storm do?; It won't do him any harm.) προξενώ15) (to see everything and visit everything in: They tried to do London in four days.) καλύπτω2. noun(an affair or a festivity, especially a party: The school is having a do for Christmas.)- doer- doings
- done
- do-it-yourself
- to-do
- I
- he could be doing with / could do with
- do away with
- do for
- done for
- done in
- do out
- do out of
- do's and don'ts
- do without
- to do with
- what are you doing with -
11 suffice
(to be enough for a purpose or person: Will $10 suffice (you) till Monday?) αρκώ- sufficiency
- sufficiently
- suffice it to say -
12 недоставать
-стат, μτχ. ενστ. недостакь щийρ.δ. απρόσ,1. λείπω, δε φτάνω, δεν αρκώ--ло опыта δεν υπήρχε η πείρα•терпенья -ло έλειπε η υπομονή•
мне -т денег δε μου φτάνουν τα χρήματα•
-т кадров δεν επαρκούν τα στελέχη.
2. απουσιάζω, λείπω.3. χρειάζομαι, είμαι αναγκαίος, απαραίτητος.εκφρ.этого (ещё, только) -ло (недоставатьх) – αυτό ακόμα δεν έφτανε (δε φτάνει). -
13 стать
стать 1стану, станешь ρ.σ.1. στέκομαι όρθιος, στέκομαι, ίσταμαι•стать у стены στέκομαι στον τοίχο•
стать у дверях στέκομαι στην πόρτα•
стать в очередь στέκομαι στη σειρά•
стать на пост στέκομαι στο πόστο.
|| σηκώνομαι, εγείρομαι•стать на ноги σηκώνομαι στα πόδια (όρθιος)•
стать на колени στέκομαι στα γόνατα.
2. οτα.\ίατίύ, σταθμεύω•стать легерем στρατοπεδεύω•
стать на ночовку σταθμεύω για διανυκτέρευση.
|| καταλαβαίνω, πιάνω θέση (για μάχη).3. μτφ. παίρνω θέση, τοποθετώ τον εαυτό μου.4. ξεσηκώνομαι (για αγώνα)•стать на защиту угнетнных ξεσηκώνομαι για υπεράσπιση των καταπιεζομένων.
|| ανατέλλω• βγαίνω• ανεβαίνω, υψώνομαι•месяц стал высоко το φεγγάρι ανέβηκε ψηλά.
|| παλ. αρχίζω• σηκώνομαι•стал ветер σηκώθηκε άνεμος•
стала буря σηκώθηκε θύελλα•
-ли волны σηκώθηκαν κύματα.
|| (διαλκ.) επέρχομαι, γίνομαι•-ла ночь νύχτωσε•
скоро холод станет γρήγορα θα αρχίσει το κρύο.
5. σταματώ, ανακόπτω (κίνηση, πορεία)•полк стал το σύνταγμα σταμάτησε.
|| παύω•часы -ли το ρολόγι σταμάτησε, έπαψε να λειτουργεί•
мотор стал το μοτέρ σταμάτησε•
стать работу σταματώ τη δουλειά.
|| (για ποτάμι) παγώνω. || (για πάγο) σχηματίζομαι, γίνομαι κατάλληλος (για χιονοδρομία).6. (απλ.) στοιχίζω.εκφρ.стать во главе – μπαίνω επικεφαλής•стать между кем – μπαίνω στη μέση (παρακινώ τον έναν κατά του άλλου)•стать на квартиру к кому – βλ. встать на квартиру; стать на лд αρχίζω να παγοδρομώ•стать на лыжи – αρχίζω χιονοδρομία με σκι•стать на путь – βλ. встать на путь• стать на учт είμαι γραμμένος (στον κατάλογο μιας οργάνωσης)•стать на якорь – στσ.μσ.τώ, ρίχνω άγκυρα•стать у власти – παίρνω την εξουσία.стать 2стану, станешь ρ.σ.1. (ως συνδετικό ρ. στο περιφραστικό κατηγόρημα)• αρχίζω• γίνομαι•я стал писать άρχισα να γράφω•
он стал агрономом αυτός έγινε αγρονόμος.
2. η οριστική του ενεστώτα σχηματίζει το μέλλοντα διαρκή αντί του «буду», «будешь»•, я не стану есть δε θα τρώγω•я не стану слушать δε θαυπακούω.
3. συμβαίνω, λαβαίνω χώρα, γίνομαι• αποβαίνω.4. απρόσ. υπάρχω. || (με αρνητ ικό μόριο) δε θα υπάρχω, θα έχω πεθάνει•тогда меня не -нет τότε εγώ δε θα ζω.
5. παλ. αρκώ, φτάνω•табак у меня -нет ο καπνός εμένα θα μου φτάσει.
εκφρ.стало быть – κ. (απλ.)• стало (παρνθ. λ.) συνεπώς• δηλαδή•- ло быть вам не хочется работать – δηλαδή δε θέλεις να δουλέψεις•стать нет с кого ή от кого – (απλ.) απ αυτόν όλα να τα περιμένεις.βλ. ρ. ενεργ. φ. (3 σημ.).стать 3-и, γεν. πλθ. -ей θ.1. κορμοστασιά, παράστημα• σουλούπι, φιγούρα.2. μτφ. χαρακτήρας, ιδιότητα, ψυχοσύνθεση.3. (ως κατηγ.) είναι ευπρεπές. || χρησιμότητα, ανάγκη. || (με το αρνητικό μόριο не)• δεν ταιριάζει, δεν αρμόζει, δεν πρέπει,εκφρ.под стать – α) ομοιάζω με, όμοιος με σαν. β) ανάλογα, αντίστοιχα• παράλληλα.
См. также в других словарях:
ἁρκῶ — ἀρκῶ , ἀρκέω ward off pres subj act 1st sg (attic epic doric) ἀρκῶ , ἀρκέω ward off pres ind act 1st sg (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αρκώ — αρκώ, άρκεσα βλ. πίν. 76 (και ως απρόσ. αρκεί) … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
αρκώ — (AM ἀρκῶ έω) 1. επαρκώ, είμαι αρκετός, ικανοποιώ 2. αρκούμαι μου είναι αρκετό κάτι, μου φθάνει, το βρίσκω ικανοποιητικό 3. τα αρκούντα αρκετή ποσότητα αρχ. 1. αποκρούω, αποσοβώ 2. προστατεύω, υπερασπίζω 3. βοηθώ 4. κατορθώνω, πραγματοποιώ.… … Dictionary of Greek
αρκώ — εσα, έστηκα, συνήθως εύχρηστο (στην ενεργ. φωνή) στο γ εν. πρόσ. αρκεί είναι αρκετό, φτάνει, σώνει, δε χρειάζεται άλλο ή συνέχεια: Φοβούμαι πως το νερό που παίρνουμε δε θ αρκέσει. Το μέσ. αρκούμαι είμαι ικανοποιημένος, δεν έχω περισσότερες… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀρκῶ — ἀρκέω ward off pres subj act 1st sg (attic epic doric) ἀρκέω ward off pres ind act 1st sg (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄρκῳ — ἄρκος bear masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άρκος — (I) ἄρκος, το (Α) 1. το όργανο ή το μέσον άμυνας 2. η υπεράσπιση. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ανάγεται σε θ. αρκ (πρβλ. άρκιος, αρκώ) < ΙΕ. ρίζα *areq «προστατεύω, ασφαλίζω» και πιθ. λόγω της σπανιότητάς του αποτελεί μεταρρηματικό σχηματισμό του ρ. αρκώ*.… … Dictionary of Greek
επαρκώ — (AM ἐπαρκῶ, έω) [αρκώ] είμαι αρκετός, είμαι αρκετά ικανός σε κάτι, αρκώ, φθάνω («τα τρόφιμα δεν επαρκούν») αρχ. 1. αποκρούω, αποτρέπω, αποσοβώ κάτι («οὐδέ τι οἱ τὸ γ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον», Ομ. Ιλ.) 2. (με δοτ. ή αιτ. προσ.) βοηθώ, υποστηρίζω… … Dictionary of Greek
σιταρκώ — έω, Μ εφοδιάζω με τρόφιμα, παρέχω αρκετή τροφή. [ΕΤΥΜΟΛ. < σῖτος + ἀρκῶ «ικανοποιώ, επαρκώ» (πρβλ. ζω αρκῶ)] … Dictionary of Greek
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia