-
1 ἀρκέω
ἀρκέω, fut. ἀρκέσω, att. ἀρκῶ, aor. ἤρκεσα, perfpass. ἤρκεσμαι; vgl. Buttm. Lex. I, 4; mit ἀρήγω zusammenhängend; viell. aus' ἈΛΚΕὨ entst., vgl. ἄλγος ἀργαλέος; eigtl.: tüchtig, stark sein; Plat. Theaet. 174 a ταυτὸν ἀρκεῖ σκῶμμα ἐπὶ πάντας –, es wirkt, trifft. – Bei Hom. nur wenige Formen: ἤρκει Iliad. 13, 440, ἀρκέσει Iliad. 21, 131 Od. 16, 261, ἤρκεσε Iliad. 6, 16. 13, 371. 397. 15, 529. 534. 20, 289 Od. 4, 292. – 1) abwehren, abhalten, τινί τι, z. B. οἷ λυγρὸν ὄλεϑρον Il. 6, 16; κῆρας μελάϑροις Eur. El. 1300; πατρίδι δόυλοσύνην Simonid. 36 (VII, 257); ὅς οἱ ἀπὸ χροὸς ἤρκει ὄλεϑρον Iliad. 13, 440; ὅς οἱ παιδὸς ἀπὸ χροὸς ἤρκεσ' ὄλεϑρον 15, 534; ἀρκεῖν τὸ μὴ οὐ ϑανεῖν, hindern, daß Einer umkomme, Soph. Ai. 727; der bloße acc. dabei Ai. 531. – 2) beistehen, helfen, nützen; τινί, Il. 21, 131 Od. 16, 261; φίλοις Soph. El. 314 Ai. 811; παισίν Eur. Hec. 1164 u. öfter; ῥόδον – νοσοῦσιν Anacr. 54, 5; ohne Zusatz, schützen, οὐδ' ἤρκεσε ϑώρηξ Il. 13, 371; πυκινὸς δέ οἱ ἤρκεσε ϑώρηξ 15, 529; οὐδὲν γὰρ ἤρκει τόξα Aesch. Pers. 270; vgl. Soph. Ai. 587; eigenthümlich 434 οὐδ' ἔργα μείω χειρὸς ἀρκέσας ἐμῆς, Schol. δείξας, βοήϑησας, d. i. ausrichten, vollbringen; οὐδ' οἱ ἰατροὶ ἤρκουν – ϑεραπεύοντες Thuc. 2, 47; ὅτ' οὐκέτ' ἀρκεῖ, da es nichts mehr hilft, Soph. Tr. 711. – 3) stark, vermögend sein, ausrei chen, σαφηνίσαι Aesch. Prom. 624; ἀρκέσω ϑνήσκουσα, es wird genug sein, daß ich sterbe, Soph. Ant. 543; vgl. O. C. 499; Ai. 76 ἐνδὸν ἀρκείτω μένων; ἀρκέσω ἐγὼ λέγων Eur. Or. 1592; vgl. Hel. 1290. Gew. impers. ἀρκεῖ, es genügt, reicht hin, Pind. Ol. 9, 3; Aesch. Spt. 239; ἀρκείτω βίος Ag. 1287; ἐμοὶ ἀρκεῖ τοῠτον μένειν Soph. Ai. 80; ταῠτά τοι οὐκ ἤρκεσε Her. 2, 115; vgl. Xen. Cyr. 4, 5, 44 οὔτε ἀρκέσω πράττων τι; ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ τοῦτο Plat. Gorg. 498 a; öfter auch Folgde; πῶς ἡ πόλις ἀρκέσει ἐπὶ τοσαύτην παρασκευήν Plat. Rep. II, 369 d; ἀρκέσει αὐτῷ βίος οὕτω μέτριος V, 466 b; vgl. βίος ἀρκέων ὑπῆν Her. 1, 31; πρός τι Xen. An. 2, 6, 15; εἴς τι Mem. 3, 3, 10; ἀρκεῖ, ἢν παραγγείλῃ Xen. Cyr. 8, 1, 14; ὅσοις σώζεσϑαι ἤρκει δι' ὑμᾶς, sie ließen es sich gefallen, An. 5, 8, 13. – Part. ἀρκῶν, hinreichend; τὰ ἀρκοῠντα ἔχειν, sein Auskommen haben, Xen. Mem. 1, 2, 1; τῶν ἀρκούντων περιττὰ κτᾶσϑαι, mehr haben als man braucht, Cyr. 8, 2, 21; εὐωχία ἀρκοῦσα, reichlich, An. 6, 1, 5. – Pass., womit zufrieden sein, sich mit etwas begnügen, τινί, 9, 32; Plat. Ax. 369 e; οὐκ ἀρκεσϑεὶς τούτοις Pol. 13, 2, 4; ἀρκοῦμαι πεποιηκέναι ταῦτα 1, 20, 1; ἀρκεσϑήσομαι τοῖς ῥηϑεῖσι D. Sic. 3, 11; M. Ant. 1, 16; Leon. Al. 21 (VI, 329).
-
2 ἀρκέω
-
3 προς-αρκέω
προς-αρκέω (s. ἀρκέω), genügen, hinreichenden Beistand leisten, τινί, Soph. O. R. 141, vgl. 12; Eur. Hec. 862; übh. gewähren, leisten, darbieten, ὡς ἂν προςαρκῶν σμικρὰ κερδάνῃ μέγα, Soph. O. C. 72, der auch προςαρκέσας χάριν frg. 469 verbindet, Conject.; Plat. Theaet. 168 c; Plut. Fab. 27. – S. προςάρχομαι.
-
4 παρ-αρκέω
-
5 παρ-εξ-αρκέω
παρ-εξ-αρκέω (s. ἀρκέω), ausreichen, ausdauern, Tzetz.
-
6 συν-εξ-αρκέω
συν-εξ-αρκέω (s. ἀρκέω), mit od. zugleich hinreichen, Strab.
-
7 συν-δι-αρκέω
συν-δι-αρκέω (s. ἀρκέω), mit od. zugleich hinreichen, ausdauern.
-
8 δι-αρκέω
δι-αρκέω (s. ἀρκέω), gänzlich hinreichen, genügen; τρία ἔτη διαρκέσει Pind. N. 7, 48; Aesch. Spt. 824; ὁ οἶνος εἰς τὴν ὁδὸν οὐ διαρκέσει, für den Marsch, Xen. Cyr. 6, 2, 26; τινί, Unterhalt gewähren, Plut. Sol. 22; ausdauern, aushalten, διὰ δὲ χρόνον οὐ διήρκεσε δεῦρο ὁ λόγος, Plat. Tim. 21 d; διαρκεῖ ἵππος, es kann etwas aushalten, Xen. Cyr. 8, 6, 17; so Isocr. 2, 19, mit Geld auskommen; πολιορκούμενον, die Belagerung aushalten, Xen. Hell. 5, 3, 21; οὐ διήρκεσε τῷ βίῳ πρὸς τὸ τοῦ πολέμου τέλος, er erlebte das Ende nicht, Plut. Fab. Max. 27, u. öfter bei Sp.; auch πρὸς τοῦ πένϑους τὸ μέγεϑος, Luc. luct. 24, πρὸς τὸν ἆϑλον, Merc. cond. 31.
-
9 ἀπ-αρκέω
ἀπ-αρκέω (s. ἀρκέω), 1) hinreichen, Aesch. Pers. 466; Soph. O. C. 1766; οὐκ ἀπήρκει, = οὐκ ἀπέχρη, Ar. bei Moeris. – 2) sich begnügen, Aesch. Ag. 369; Lycophr. 1302 braucht so ἀπηρκέσϑησαν.
-
10 ἀντ-αρκέω
-
11 ἐπ-αρκέω
ἐπ-αρκέω (s. ἀρκέω), 1) helfen, b eist eben, unterstützen, Theogn. 821; vgl. Buttm. Lexil. II p. 251; τίς ἄρα ῥύσεται; τίς ἄρ' ἐπαρκέσει ϑεῶν; Aesch. Spt. 92; φίλοις Eur. Hec. 958; ϑεὸς ἐπήρκεσε Her. 1, 91; τινί, Lys. 13, 93; τοῖς δεομένοις Ar. Plut. 830; Plat. Rep. III, 393 e, für das hom. χραισμεῖν gesetzt; abweichend ποιμένων ἐπαρκέσοντα Soph. Ai. 360; mit dem acc. der Person, Eur. Or. 793; – τινί τι, Jemandem Etwas abwehren, οὐδέ τί οἱ τόγ' ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεϑρον Il. 2, 873; οὔτε τι Τηλέμαχος τόγ' ἐπήρκεσεν, wehrte es nicht ab, Od. 17, 568; κακότητα Ap. Rh. 2, 1163; οὐδὲν γὰρ αὐτῷ τοῦτ' ἐπαρκέσει τὸ μὴ οὐ πεσεῖν, es wird ihm nicht dagegen helfen, daß er fällt, Aesch. Prom. 920. – 2) gewähren, darreichen; ἄκος Aesch. Ag. 1143; Pind. N. 6, 62; ξένια δοῦναι καὶ πέπλοις ἐπαρκέσαι, damit aushelfen, Eur. Cycl. 301; ἀλληλοφϑοριῶν διαφυγὰς αὐτοῖς Plat. Prot. 321 a; Xen. Conv. 4, 43 u. Folgde; τινί τινος, Einem wovon mittheilen, Xen. Mem. 1, 2, 60; Arist. Eth. 9, 2. – 3) intr., hinreichen; δήμῳ ἔδωκα τόσον κράτος, ὅσον ἐπαρκεῖ Plut. Sol. 18; ἐπαρκέσει νόμος ὅδε, das Gesetz wird fortbestehen, Soph. Ant. 608.
-
12 ἐξ-αρκέω
ἐξ-αρκέω (s. ἀρκέω), ausreichen, hinreichen, genügen; ἡ.Σκῦρος ἐξαρκοῦσά μοι ἔσται Soph. Phil. 457, vgl. O. C. 6. 1118; τάδ' ἐξαρκεῖ πόσει Eur. Hipp. 280; πᾶσιν, Allen gewachsen sein, Suppl. 574; ἐμοὶ σὺ ἐξαρκεῖς εἷς ὢν μόνος Plat. Gorg. 475 e; πρός τι, Rep. VII, 526 d Xen. Mem. 4, 1, 5; εἴς τι, Xen. u. Sp.; ὁ βίος μοι δοκεῖ τῷ μήκει τ οῦ λόγου οὐκ ἐξαρκεῖν Plat. Phaed. 108 d; abs., οὐ ταῦτα μόνον ἕξήρκεσεν Andoc. 4, 15; ὡς ἐξαρκέσον, als werde es hinreichen, Is. 6, 13; imperson., ἐξαρκεῖ μοι, es genügt mir, ἐξήρκει ἡμῖν ἡσυχίην ἄγειν Her. 7, 161; Antiph. 1, 10. 5, 66; οἷς οὐκ ἐξαρκεῖ ὁρᾶν Isocr. 4, 123; ἐξαρκεῖ αὐτοῖς καταζῆν ἀγάμοις Plat. Conv. 192 b; εἰ ἐξαρκεῖ σώματι εἶναι σώματι Rep. I, 341 e; ἐξαρκέσει αὐτῷ ὁπότερ' ἂν ποιῶμεν Conv. 176 c; ἐξαρκέσει σοι τύραννον γενέσϑαι Alc. II, 141 a; – c. partic., καὶ ταῠτα ἔχουσιν οὐκ ἐξήρκεσεν αὐτοῖς, es genügte ihnen nicht, dies zu haben, Dem. 47, 52; τὸν νοῦν διδάσκαλον ἔχουσα χρηστὸν ἐξήρκουν ἐμοί, ich war zufrieden, ihn zu haben, Eur. Tr. 648; Ar. Equ. 522; πῶς ἂν ἐξαρκέσειεν ὁ τύραννος χρήματα ἐκτίνων, wie sollte er im Stande sein zu bezahlen? Xen. Hier. 2, 12. – Bei Pind. φίλοις ἐξαρκεῖν, ihnen hinreichende Dienste leisten, N. 1, 32; κτεάτεσσι, genug davon haben, Ol. 5, 24; τὶ πρό τινος, Etwas für Jemanden darbringen, Xen. Msm. 2, 4, 7.
-
13 ποδ-αρκέω
ποδ-αρκέω, nur im partic., ποδαρκέων τέμενος, das Gefilde schnelles Fußes durchrennend, Pind. P. 5, 31, wo es aber richtiger für den gen. von dem Folgenden erklärt wird, s. Böckh. explic. p. 475.
-
14 σῑτ-αρκέω
-
15 κατ-αρκέω
-
16 αὐτ-αρκέω
-
17 ὀλιγ-αρκέω
ὀλιγ-αρκέω, ein ὀλιγαρκής sein, mit Wenigem sich begnügen, Geopon.
-
18 διαρκέω
δι-αρκέω (s. ἀρκέω), gänzlich hinreichen, genügen; ὁ οἶνος εἰς τὴν ὁδὸν οὐ διαρκέσει, für den Marsch; τινί, Unterhalt gewähren; ausdauern, aushalten; διαρκεῖ ἵππος, es kann etwas aushalten; mit Geld auskommen; πολιορκούμενον, die Belagerung aushalten; οὐ διήρκεσε τῷ βίῳ πρὸς τὸ τοῦ πολέμου τέλος, er erlebte das Ende nicht -
19 arceo
arceo, cuī, ēre (v. Stamme ARC, wov. auch arca, griech. ἄρκος, Schutz, ἀρκέω, halte vor, schütze), I) verschließen, einschließen, einhegen, 1) eig.: alvus arcet et continet quod recipit, Cic.: nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus, Cic. – 2) übtr.: a) im allg.: non posse arceri otii finibus, Cic. har. resp. 4. – b) insbes., in Schranken-, in Ordnung halten, iudex ipse arcebitur, Cic. Quinct. 71 vulg. (Müller coërcebitur): arcendae familiae gratiā, Fest. 174 (a), 11. – II) den Zutritt wehren, fernhalten, A) abwehren, abhalten, verhindern, verhüten, konstr. α) m. bl. Acc., copias hostium, aquas pluvias, Cic.: solem, Plin.: prospectum, Gell.: cuncta, quae arcenda sunt, arcuit, Apul. – m. folg. Infin., Tac. ann. 3, 72. Amm. 16, 11, 11. Ov. met. 3, 89 sq. Sil. 5, 51. Stat. silv. 2, 1, 35 u.a.: m. folg. ne u. Konj., Liv. 27, 48, 8: alqm arcere non quire m. folg. quin u. Konj., Liv. 26, 44, 9: absol., arcuit omnipotens, Ov. met. 2, 505. – β) m. Acc. u. folg. ab u. Abl. (= von, vor, gegen), alqm ab urbe, Cic.: Campanos facile a vallo, Liv.: alqm ab iniuria, a delictis, Cic.: vim a suis munimentis od. a portis moenibusque, Liv.: aetatem a libidinibus, Cic. – γ) m. Acc. u. folg. bl. Abl. (von, vor, gegen), hostem Galliā, Cic.: alqm aditu, Cic. u. Liv.: alqm foro, Liv.: alqm foribus, von der T. abweisen, Tac.: alqm foedere, Liv.: alqm Italiā, aus J. verbannen, Tac. – δ) alqd alci, einem etw. abwehren, hunc (asilum) arcebis pecori, Verg. georg. 3, 155. – B) beschützend fern halten, vor etw. schützen, bewahren, alqm funesto veterno, Hor. ep. 1, 8, 10: classes aquilonibus, Hor. de art. poët. 64: alqm periclis, Verg. Aen. 8, 73.
-
20 συν-αρκέομαι
συν-αρκέομαι (s. ἀρκέω), sich's mit gefallen lassen, dulden mit Einem, τινί, Theophr. char. 3 E.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἀρκέω — ward off pres subj act 1st sg (epic doric ionic aeolic) ἀρκέω ward off pres ind act 1st sg (epic doric ionic aeolic parad form) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκῇ — ἀρκέω ward off pres subj mp 2nd sg ἀρκέω ward off pres ind mp 2nd sg ἀρκέω ward off pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκέσουσι — ἀρκέω ward off aor subj act 3rd pl (epic) ἀρκέω ward off fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) ἀρκέω ward off fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκέσουσιν — ἀρκέω ward off aor subj act 3rd pl (epic) ἀρκέω ward off fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) ἀρκέω ward off fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκέῃ — ἀρκέω ward off pres subj mp 2nd sg (epic ionic) ἀρκέω ward off pres ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) ἀρκέω ward off pres subj act 3rd sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκεσθέντα — ἀρκέω ward off aor part pass neut nom/voc/acc pl ἀρκέω ward off aor part pass masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκεσάντων — ἀρκέω ward off aor part act masc/neut gen pl ἀρκέω ward off aor imperat act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκεῖ — ἀρκέω ward off pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic aeolic) ἀρκέω ward off pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκεῦν — ἀρκέω ward off pres part act masc voc sg (epic doric ionic) ἀρκέω ward off pres part act neut nom/voc/acc sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκουμένων — ἀρκέω ward off pres part mp fem gen pl (attic epic doric) ἀρκέω ward off pres part mp masc/neut gen pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρκοῦν — ἀρκέω ward off pres part act masc voc sg (attic epic doric) ἀρκέω ward off pres part act neut nom/voc/acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)