-
1 ἀργυρό-ηλος
ἀργυρό-ηλος, mit silbernen Nägeln od. Buckeln geziert, Hom. öfters ϑρόνος ἀργυρόηλος, ξίφος ἀργυρόηλον; φάσγανον ἀργυρόηλον Iliad. 14, 405. 23, 807.
-
2 ἧλος
Grammatical information: m.Meaning: `nail-head; wart, callus' (Il.).Other forms: Dor. ἇλοςCompounds: Compp., e. g. ἀργυρό-ηλος `adorned with silver nails' (Hom.), ἡλο-κόπος `nail-smith' (pap.).Derivatives: Diminutive ἡλάριον (pap.); ἡλῖτις adjunct of λεπίς (Dsc., Aët.; cf. Redard Les noms grecs en - της 112); denomin. verb ἡλόω, mostly with prefix, e. g προσ-, ἐφ-, καθ-ηλόω `nail to' (IA, hell.) with καθήλω-σις, - μα.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Because of γάλλοι ἧλοι, which may stand for Aeolic Ϝάλλοι (no certain traces of the digamma in Hom., as ἀργυρό-ηλος can be metrically conditioned; s. Chantraine Gramm. hom. 1, 155f.), is ἧλος to be derived from *Ϝάλνος or *Ϝάλσος (cf. on Ἦλις) and could then be equated with Lat. vallus `pole, stake (of a pallissade)' (Wackernagel KZ 25, 261 = Kl. Schr. 1, 205), though the meaning is rather different pace Persson Beitr. 1, 539f. Further see W.-Hofmann s. v. - Improbable hypotheses in Bq (also Add. et corr.).Page in Frisk: 1,632Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἧλος
-
3 ἀργυρόηλος
ἀργυρό - ηλος ( ἦλος): ornamented with silver nails or knobs, silver-studded; ξιφος, θρόνος, φάσγανον, Il. 2.45, η 1, Il. 14.405.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀργυρόηλος
-
4 ἀργυρόηλος
ἀργῠρό-ηλος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀργυρόηλος
-
5 ἀργυρόηλος
ἀργυρό-ηλος, mit silbernen Nägeln od. Buckeln geziert -
6 αργυροηλος
См. также в других словарях:
ήλος — (I) (AM ἧλος Α και δωρ. τ. άλος) 1. μακρόστενο κυλινδρικό κομμάτι συνήθως από σκληρό μέταλλο, τού οποίου η μια άκρη καταλήγει σε αιχμή ενώ η άλλη είναι διαμορφωμένη σε σχήμα ημισφαιρικής ή κολουροκωνικής κεφαλής, ώστε να χρησιμοποιείται για τη… … Dictionary of Greek
μακρόηλος — μακρόηλος, ον (Μ) αυτός που έχει μακριά καρφιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο) * + ἧλος «καρφί» (πρβλ. αργυρό ηλος)] … Dictionary of Greek
χρυσόηλος — ον, Μ καρφωμένος με χρυσούς ήλους, με χρυσά καρφιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + ἧλος «καρφί» (πρβλ. ἀργυρό ηλος)] … Dictionary of Greek
ηλοκόπος — ἡλοκόπος, ὁ (Α), σιδηρουργός που κατασκευάζει καρφιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < ήλος «καρφί» + κοπος (< κόπος «κοπή»), πρβλ. αργυρο κόπος, ξυλο κόπος] … Dictionary of Greek
