-
1 ἀπό-δειξις
ἀπό-δειξις, ἡ, 1) Darstellung, Erzählung, ἱστορίης Her. 1, 1; vgl. 8, 101; περί τινος Plat. Polit. 277 b; Vollbringung, ἔργων Her. 1, 201. 2, 148. – 2) Auseinandersetzung, Beweis, τινός Thuc. 2, 13; Plat. Phaedr. 73 a u. öfter; ἀπόδειξιν λέγειν Theaet. 162 e; ποιεῖσϑαί τινος Lys. 12, 19; δοῠναι Aristonym. B. A. 81; φέρειν Pol. 12, 5; βέβαιος Andoc. 2, 3 u. Folgde; τῆς ἐπιστήμης ἐστί Arist. Nic. 6, 5, 3. – Bei Philosophen ein aus Prämissen gefolgerter Satz, argumenti conclusio, Cic. Acad. 2, 8. – Bei Pol. ist μετ' ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν ausführlich, mit Erörterungder Gründe, 3, 1. 10, 24, so daß ὁ μετ' ἀπ. ἀπολογισμός dem κεφαλαιώδης entgegensteht, 10, 24.
-
2 προ-από-δειξις
προ-από-δειξις, ἡ, vorläufiger Beweis, Clem. Al., zw.
-
3 ἀπόδειξις
ἀπό-δειξις, (1) Darstellung, Erzählung; Vollbringung. (2) Auseinandersetzung, Beweis. Bei Philosophen ein aus Prämissen gefolgerter Satz, argumenti conclusio -
4 αποδειξις
ион. ἀπόδεξις - εως ἥ1) показывание(τῶν ὑπὸ γαίας Eur.)
2) изложение, повествование, рассказ(ἱστορίης Her.; τῆς ἀρχῆς τῆς τῶν Ἀθηναίων Thuc.; περί τινος и περί τι Plat.)
3) доказательство, довод(ἀπόδειξιν ποιεῖν и ποιεῖσθαι Lys., Arst., λέγειν Plat., φέρειν Polyb. и διδόναι Plut.)
ἀ. εἰς τὸ ἀδύνατον и διὰ τοῦ ἀδυνάτου Arst. — доказательство от противного4) дедуктивное (силлогистическое) доказательство5) исполнение, свершение(μεγάλων ἔργων Her.; μεγάλης ἀρετῆς Plut.)
-
5 προαπόδειξις
προ-από-δειξις, ἡ, vorläufiger Beweis -
6 δείκνυμι
Grammatical information: v.Meaning: `show' (Il.).Derivatives: δεῖξις, often compounds ἀπό-, ἔν-, ἐπί-δειξις etc. (Ion.-Att.); δεῖγμα `sample', παρά-, ἔν-, ἐπί-δειγμα etc. (Ion.-Att.) with analogal γ (Schwyzer 769 n. 6), with παρα-δειγματικός, δειγματίζω, δειγματισμός etc. (Arist.). Nom. agentis: δείκτης, ἐν-, προ-δείκτης etc. (hell.) with δεικτικός, ἀπο-, ἐν-δεικτικός etc. (Att., Arist.). Nomen loci: δεικτήριον `showplace' (pap., EM) with δεικτηριάς f. `mime' (Plb.). - Isolated δείκηλον `(mimic) performance, picture, sculpture' (Hdt.; s. Chantr. Form. 242, Schwyzer 484) with δεικηλίκτᾱς (Dor.) `actor, ὑποκριτής' (Plu.); also δείκελον (Demokr.) and δείκανον (EM). - On δίκη s. v.Origin: IE [Indo-European] [188] *deiḱ-`show'Etymology: Beside the primary νυ-present with secondary full grade (exception Cret. δίκνυτι), which conquered all forms (except δίκη), other languages have a thematic root present, Lat. dīcō (old deicō) `speak', Goth. ga-teihan `show, make clear', OHG zīhan ` zeihen, accuse' etc.; with zero grade in Skt. diśáti `show, demonstrate'. Other formations, in Sanskrit the intensive dédiṣṭe, in Iranian the jot-present Av. disyeiti `show'; deverbatives Lat. dĭcāre, OHG zeigōn ` zeigen'. Isolated Hitt. tekkuššāmi `show' (with unclear uš-). - See W.-Hofmann s. dīcō. Monograph by J. Gonda Δείκνυμι. Diss. Utrecht 1929. - Cf. δηδέχαται.Page in Frisk: 1,355-356Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δείκνυμι
См. также в других словарях:
kʷek̂ -, kʷōk̂ -, kʷek̂ -s- — kʷek̂ , kʷōk̂ , kʷek̂ s English meaning: to seem, see, show Deutsche Übersetzung: “erscheinen; sehen; zeigen” Material: O.Ind. kü s ate “appears, glares, gleams, shines”, caküs iti, caküs ya tē ‘shines, schaut”, kasa m.… … Proto-Indo-European etymological dictionary
