-
1 απήρτηται
-
2 ἀπήρτηται
-
3 κρόκη
κρόκη, ἡ (κρέκω), 1) der Einschlagfaden, der mit der Weberlade, κερκίς, festgeschlagen wird, der Einschlag beim Gewebe; Her. 2, 35; εὐϑυπλοκία κρόκης τε καὶ στήμονος Plat. Polit. 283 a. – Uebh. der Faden, ϑαλλοῖσιν ἢ κρόκαισιν ἐρέπτω Soph. O. C. 475; ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶς πλοῦτος ἀπήρτηται Luc. Navig. 26. – Vom Spinngewebe, Arist. H. A. 9, 39. – Das Gewebe, ἐπιεσσάμενοι νῶτον μαλακαῖσι κρόκαις Pind. N. 10, 44. – 2) αἱ κρόκαι, nach den alten Gramm. αἱ αἰγιαλίτιδες ἄμμοι, runde Kieselsteine am Meeresufer, welche der Wellenschlag abgerundet hat, Arist. Mechan. quaest. 16 u. Lycophr. 107. 193; auch das kiesige Meeresufer selbst. – Hes O. 538 hat von einem nicht vorkommenden nom. ΚΡΟΞ den acc. κρόκα, στήμονι δ' ἐν παύρῳ πολλὴν κρόκα μηρύσασϑαι, in der Bdtg 1; danach κρόκες Antp. Thess. 10 (VI, 335).
-
4 ἀπ-αρτάω
ἀπ-αρτάω, 1) aufhängen, etwas, daß es wovon herabhängt, ἀπαρτῆσαι δέρην Eur. Andr. 413; übertr., τὰς ἐλπίδας ἔκ τινος, die Hoffnung auf Einen setzen, Luc. Tim. 36; – pass., herabhangen, ἀπήρτηται Xen. de re equ. 10, 9; ἀπήρτηνται ἀλλήλων Arist. H. A. 1, 16; ἀπηρτημένος τούτοις, in Uebereinstimmung damit, Plut. cons. ad Apoll. p. 326; – 2) sich entfernen, εἰς ἀλλοτρίαν ἀπαρτῆσαι Thuc. 6, 21; häufiger trans., entfernen, z. B. λόγον γραφῆς Dem. 18, 58; pass., getrennt sein, ἀπηρτημένοι ταῖς παρασκευαῖς, dem πλησίον ὄντες entggstzt, Dem. 4, 12; τοῖς καιροῖς οὐ μακρὰν ἀπηρτῆσϑαι Pol. 12, 17; Sp.
См. также в других словарях:
ἀπήρτηται — ἀπαρτάω hang up perf ind mp 3rd sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)