-
1 ἀν-αυδής
-
2 ἐν-αυδής
-
3 ἰσ-αύδης
ἰσ-αύδης, ες, gleichsprechend, Theocr. syr. (XV, 21).
-
4 πῑαίνω
πῑαίνω, fett machen, mästen; ἡ γῆ τἀμὰ πιαίνει βοτά, Eur. Cycl. 332; Plat. Legg. VII, 807 a u. Sp., wie Pol. 34, 2, 15; auch = den Erdboden fett machen, ihn düngen, befruchten, sowohl vom Miste, als von den Bewässerungen übertretender Ströme; u. übertr., ἔγωγε μὲν δὴ τήνδε πιανῶ χϑόνα, Aesch. Spt. 569; übtr., vermehren, vergrößern, verstärken, Pind. πλοῠτον, P. 4, 150; auch ἔχϑεσιν πιαινόμενον, P. 2, 58, der sich daran freu't, vgl. Aesch. ἦ σ' ἐπίανέν τις ἄπτερος φάτις, Ag. 267; med., πιαίνου μιαίνων τὴν δίκην, Ag. 1654; οὐ γὰρ πιαίνει ταῦτα μυχοὺς πόλεως, Xenophan. Col. bei Ath. X, 414 c; auch λόγοις, was B. A. 51, 6 durch παραμυϑεῖσϑαι erkl. wird. – Opp. Hal. 5, 372 sagt von Fischen ἑὴν φρένα πιαίνοντες, u. 5, 620 πιαίνων ἐς ἄεϑλα μέλος αὐδῆς, statt γυμνάζων, παρασκευάζων; von Küssen, πιαίνων μάστακα, Agath. 8 (V, 294); – πεπίασμαι steht Ael. H. A. 13, 25.
-
5 κλύω
κλύω, impf. ἔκλυον, mit der Bdtg des aor., dazu imper. κλῠϑι u. κλῠτε (wie von κλῠμι, in allen anderen Formen ist υ kurz), u. mit hom. Reduplication auch κέκλυϑι, κέκλυτε; – 1) hören, vernehmen; ϑεοῦ δέ τιν' ἔκλυον αὐδήν Od. 14, 89; τί ποτ' αὖ κινάϑισμα κλύω Aesch. Prom. 124; φϑέγμα 590 u. öfter; κλύεις τὰ πραχϑέντα 686; βοάν Eur. Med. 135; ὦ πόλις Ἄργους, κλύεϑ' οἷα λέγει Ar. Plut. 601; – c. gen. der Person, οὐκ ἔκλυον αὐδήσαντος, ich hörte ihn nicht reden, Il. 10, 47, vgl. Od. 4, 505; π ῶς οὐ κλύω τῆς οἰστροδινήτου κόρης Aesch. Prom. 591, vgl. 826; – c. gen. der Sache, ϑεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς Od. 10, 311; κλύετ' ἐμᾶς κλύετ' αὐδᾶς Eur. Bacch. 576; καλεῖς δὲ τοῠ κλύειν ϑέλων; Ar. Av. 407; δεινὸς μὲν ὁρᾶν, δεινὸς δὲ κλύειν Soph. O. C. 141; erfahren, vernehmen, c. acc., κέκλυτέ μευ, Τρῶες, μῦϑον Ἀλεξάνδροιο Il. 3, 86, ἅ'κ τῶνδε δράσω, ταῦτα χρὴ κλύειν ἐμοῦ Soph. O. R. 235; – das praes. in perf. -Bdtg, erfahren, gehört haben, ὃν κλύεις ἴσως τῶν Ἡρακλείων ὄντα δεσπότην ὅπλων Phil. 261, öfter bei Tragg. – 2) anhören, erhören; theils absolut, Hom. u. A., theils c. gen., κέκλυτέ μευ Il. 8, 5, κλῠϑί μευ ἀργυρότοξε Il. 1, 37; κλῠτ' ἐπεὶ εὔχομαι Pind. Ol. 14, 5; οἱ δ' ἄρα τοῠ μάλα μὲν κλύον ἠδ' ἐπίϑοντο Il. 15, 300; ὅς κε ϑεοῖς ἐπιπείϑηται, μάλα τ' ἔκλυον αὐτοῦ 1, 218; auch κέ κλυτέ μευ μύϑων, hört auf meine Worte, Od. 10, 189; ϑεὰ δέ οἱ ἔκλυεν ἀρῆς 4, 767; οἴακος εὐϑυντῆρος ὑστάτου νεὼς ἄγαν καλῶς κλύουσα Aesch. Suppl, 698; Soph. öfter. – Auch c. dat., καί τ' ἔκλυες ᾡ κ' ἐϑέλησϑα, auf wen du willst, Il. 24, 335; οἱ δὲ ϑυγατρὶ φίλῃ μάλα μὲν κλύον ἠδ' ἐπίϑοντο Hes. Theog. 474; bes. κλῠτέ μοι, Od. 6, 239; es schwankt nicht selten die Lesart zwischen κλῠϑί μευ u. κλῠϑί μοι; Bekk. zieht die erstere im Hom. vor; vgl. noch εὐχομένῳ μοι κλῦϑι Theogn. 13, wie Crat. Theb. 6 ( App. 47). – Allgemein, durch die Sinne wahrnehmen, κλῠϑι ἰδὼν ἀΐων τε Hes. O. 9. Dah. auch = erfahren, inne werden, Od. 6, 185. – Bei den Tragg. wie ἀκούω, sich hören lassen, genannt werden, κακῶς κλύειν πρός τινος, male audire ab aliquo, von Einem gescholten, geschmäht werden, Soph. El. 524, wie Trach. 718; εὖ κλύειν, Aesch. Ag. 415; vgl. κλύειν δικαίως μᾶλλον ἢ πρᾶξαι ϑέλεις Eum. 408; κακῶς κλύοντι καὶ κακῶς πεπραγότι Eur. Alc. 961; κλύειν ἄναλκις μᾶλλον ἢ μιαιφόνος Aesch. Prom. 870. – Verwandt ist vielleicht κλέω, ein Gerücht verbreiten, wie κλύω, es vernehmen.
-
6 ἀναυδής
-
7 ἐναυδής
ἐν-αυδής, ές, mit Stimme, sprechend, d. h. lebend -
8 ἰσαύδης
ἰσ-αύδης, ες, gleichsprechend
См. также в других словарях:
αὐδῆς — αὐδάω utter sounds pres ind act 2nd sg (doric) αὐδάω utter sounds pres ind act 2nd sg (epic doric ionic) αὐδάζομαι cry out fut ind act 2nd sg (doric) αὐδή human voice fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὔδης — αὐδάω utter sounds imperf ind act 2nd sg (doric) αὐδάω utter sounds imperf ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) αὐδάω utter sounds imperf ind act 2nd sg (doric) αὐδάω utter sounds pres ind act 2nd sg αὐδάω utter sounds imperf ind act 2nd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
PLANETAE — I. PLANETAE Herodot. et Plinio, vide Planctae. II. PLANETAE stellae erraticae multis, Nigidio Errones dicti, apud A. Gellium, l. 14. c. 1. quinque antiquis tantum fuêre, a Veterib. Astrologis, in tres sectas, Chaldaicam, Aegyptiacam et Graecam… … Hofmann J. Lexicon universale