-
1 δρόμος
δρόμος, ὁ, der Lauf (δραμεῖν); Homer: von Menschen, Wettlauf, im singular., Odyss. 8, 121 Iliad. 23, 758. 768; von Pse rden, im singular., Wettlauf Iliad. 23, 300. 361. 373. 375. 526, in der Schlacht Iliad. 18, 281; Pl atz zum Laufen, Rennbahn, für Pferde, im singular. Iliad. 23, 321 ἵπποι δὲ πλανόωνται ἀνὰ δρόμον, im plural. Odyss. 4, 605 ἐν δ' Ἰϑάκῃ οὔτ' ἂρ δρόμοι εὐρέες οὔτε τι λειμών. – Folgende: 1) der Lauf, das Rennen; Tragg., auch im plur., Aesch. Prom. 838, wie Hippocr.; vom Laufe der Gestirne, Plat. Ax. 370 b; δρόμῳ χωρεῖν, ἰέναι, ἔρχεσϑαι, ϑεῖν u. ä., Thuc. 3, 4 Plat. Crat. 397 d u. A., schnell gehen, laufen; bes. beim Heere, = im Sturmschritt, Xen. An. 1, 8, 18, wo Krüger mehr Beispiele beibringt; ἅπαντι χρῆσϑαι τῷ δρόμῳ, aus allen Kräften laufen, Luc. dom. 10; Her. sagt περὶ τοῠ παντὸς δρόμον ϑεῖν, einen entscheidenden Kampf bestehen, 8, 74; vgl. τὸν περὶ ψυχῆς δρόμον δραμεῖν, den Wettlauf ums Leben, Ar. Vesp. 376; Plat. Theaet. 175 a. – 2) der freie Platz zum Laufen, die Rennbahn, Soph. El. 703. 738 u. Folgde. – Bei Plat. auch ein Ort zum Spazierengehen, τῶν ἐν τοῖς δρόμοις περιπάτων Phaedr. 227 b; der auch bedeckt ist, περιεπατείτην ἐν τῷ καταστέγῳ δρόμῳ Euthyd. 273 a; vgl. ἐν τῷ ἔξω δρόμῳ (Halle?) ἠλείφοντο Theaet. 144 c. Dah. Ἀκαδήμου, die Akademie, Eupol. bei D. L. 3, 7. Von einer Vorhalle eines Tempels Strab. XVII p. 805; u. nach Hesych. auch die Orchestra, od. der Theil derselben, auf welchem der Chor eintritt. – Uebertr.; ἔξω δρόμου φέρεσϑαι Aesch. Prom. 885, wie ἐκ δρόμου πεσὼν τρἐχω, von der Laufbahn abschweifen, vom Ziel abkommen; vgl. Ch. 1018; οὐδέν ἐστ' ἔξω δρόμου, es ist nicht ungehörig, unzweckmäßig, 507; so ἐκτὸς δρόμου φέρεσϑαι Plat. Crat. 414 b.
-
2 δρόμος
δρόμος, ὁ, der Lauf; Wettlauf; in der Schlacht; Platz zum Laufen, Rennbahn, für Pferde. (1) der Lauf, das Rennen; vom Laufe der Gestirne; schnell gehen, laufen; bes. beim Heere, = im Sturmschritt; ἅπαντι χρῆσϑαι τῷ δρόμῳ, aus allen Kräften laufen; περὶ τοῠ παντὸς δρόμον ϑεῖν, einen entscheidenden Kampf bestehen; τὸν περὶ ψυχῆς δρόμον δραμεῖν, den Wettlauf ums Leben. (2) der freie Platz zum Laufen, die Rennbahn; ein Ort zum Spazierengehen; der auch bedeckt ist. Dah. Ἀκαδήμου, die Akademie. Von einer Vorhalle eines Tempels; auch die Orchestra, od. der Teil derselben, auf welchem der Chor eintritt. Übertr. von der Laufbahn abschweifen, vom Ziel abkommen; οὐδέν ἐστ' ἔξω δρόμου, es ist nicht ungehörig, unzweckmäßig -
3 πρό-δρομος
πρό-δρομος, vorlaufend, vorauslaufend; Her. 9, 14; Aesch. Spt. 80. 193; übh. eilend, Soph. Ant. 108; μόλε πρόδρομος, Eur. Phoen. 1303; Vorläufer, bes. der als Kundschafter od. zum Recognosciren vorauseilt, Her. 1, 60. 4, 122. 7, 203; auch von Reitern, 4, 121; Thuc. 3, 22; Plat. Charmid. 154 a u. Sp., wie Pol. 12. 20, 7; Plut. Alcib. 34. – Uebh. Andern zuvorkommend, voraneilend; auch von Früchten, frühreif, frühzeitig, wie σῦκα Theophr. bei Ath. III, 77 c. Von einem bestimmten Winde, Arist. meteor. 2, 15. – Bei Ath. I, 30 b der süße mitylenäische Wein, der unausgepreßt aus den Trauben floß, wie unser Strohwein, Ausbruch; Andere nannten ihn πρότροπος.
-
4 πρό-δρομος [2]
πρό-δρομος ὁ, = προδρομή.
-
5 πυρί-δρομος
πυρί-δρομος, im Feuer laufend, feuriges Laufs, Orph. S. πυρίβρομος.
-
6 παρά-δρομος
παρά-δρομος, nebenher, daneben, vorbeilaufend, Sp.; τὰ παράδρομα, Zwischenraum zum Vorbeigehen, Xen. Cyn. 6, 10; vgl. Poll. 5, 35.
-
7 παταγο-δρόμος
παταγο-δρόμος, unter oder mit Gelärm, Getöse laufend, Orph. H. 19, 3.
-
8 περι-δρομός
περι-δρομός, άδος, ἡ, bes. fem. zu περίδρομος, herumlaufend, rings umgebend, μίτρη, Philodem. 18 (V, 13).
-
9 περί-δρομος
περί-δρομος, herumlaufend; γυνή, ein herumlaufendes Weib, das sich liederlich umhertreibt, Theogn. 581; ἴδε με τὰν ἱκέτιν φυγάδα περίδρομον, Aesch. Suppl. 345; κύνες, Ar. Ran. 473; πλῆμναι περίδρομοι, umlaufende od. runde, Il. 5, 726, wie ἄντυγες, 728; aber αὐλὴ ὑψηλὴ περίδρομος, Od. 14, 7, wie κολώνη περίδρομος ἔνϑα καὶ ἔνϑα, Il. 2, 812, vgl. Od. 14, 7, zu umlaufen, also frei gelegen, frei stehend; αἶπεινοῖσι περίδρομος οὔρεσι γαῖα, Ap. Rh. 3, 1085; Nonn. D. 25, 388. – Umgebend, umhüllend, κύτος, Aesch. Spt. 477; περιδρόμῳ ἴτυος ἕδρᾳ, Eur. El. 458 (s. das Folgde).
-
10 περί-δρομος [2]
περί-δρομος, ὁ, = περιδρομή, der Umkreis, Rand; ἴτυος ἐν εὐτόρνοισι περιδρόμοις, Eur. Troad. 1197 (s. das Vorige): τοῦ τείχους, Plat. Critia. 116 b; Xen. Cyr. 6, 1, 53; Plut. u. a. Sp.
-
11 πεζο-δρόμος
πεζο-δρόμος, zu Fuße laufend, Sp.
-
12 πελαγο-δρόμος
πελαγο-δρόμος, in od. auf dem hohen Meere laufend, Orph. H. 73, 5.
-
13 παλί-δρομος
παλί-δρομος, = παλίνδρομος.
-
14 παλίν-δρομος
παλίν-δρομος, zurück-, rückwärtslaufend; παλίνδρομος ἄπιϑι, Luc. Tim. 37; a. Sp., auch übertr., S. Emp. pyrrh. 2, 203.
-
15 πολύ-δρομος
πολύ-δρομος, viel oder weit herumlaufend, φυγά, Aesch. Suppl. 718.
-
16 σταδιο-δρόμος
σταδιο-δρόμος, im Stadion laufend; Stratt. bei Poll. 3, 146; Plat. Legg. VIII, 833 a; Sp.
-
17 σχοινο-δρόμος
σχοινο-δρόμος, auf dem Seile laufend, gehend, Hesych. v. σχοινίον.
-
18 σύν-δρομος
σύν-δρομος, zusammenlaufend, πέτραι, Pind. P. 4, 208; mitlaufend, begleitend, Plat. Epin. 990 b; σύνδρομα νηξάμενος, Bian. 1 ( Plan. 276), adverbial, wie σύνδρομα πεπορευμένος, begleitend, mit, Plat. Polit. 266 c; gew. übertr. = übereinstimmend, zusammentreffend, bes. Sp.; – ὁ σύνδρομος, der Ort, wo die Wege zusammenkommen, Strab.; – adv., Aesch. Ag. 1157.
-
19 σκυλακο-δρόμος
σκυλακο-δρόμος, ὥρα, die Zeit der Hundstage, Vetus poeta de herbis v. 140.
-
20 σκοπελο-δρόμος
σκοπελο-δρόμος, über Felsen laufend, Agath. 27 (VI, 71), πέρδιξ.
См. также в других словарях:
δρόμος — course masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δρόμος — ο (AM δρόμος) 1. (για έμψυχα) τρέξιμο, τρεχάλα 2. (για ουράνια σώματα ή σύννεφα) κίνηση, περιφορά, τροχιά 3. η ταχύτητα με την οποία διανύεται ένα διάστημα («ο δρόμος τού πλοίου μετριέται με δρομόμετρο») 4. η απόσταση που μπορεί κανείς να… … Dictionary of Greek
δρόμος — ο 1. πορεία, τρέξιμο: Ίδρωσα από το δρόμο. 2. οδός: Μένουμε στον ίδιο δρόμο. 3. αγώνισμα ταχύτητας και αντοχής: Κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε αγώνα δρόμου. 4. φρ., «Πήρε τους δρόμους», περιπλανήθηκε· «Του έδωσα δρόμο», τον έδιωξα· «Έμεινα στο δρόμο» … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αγροτική οδός ή αγροτικός δρόμος — Ο δρόμος που περνάει μέσα από αγροτικές εκτάσεις, με σκοπό την εξυπηρέτηση των αγροτών. Το ρωμαϊκό δίκαιο, ανάλογα με τα δικαιώματα που παρείχε στις οδικές δουλείες (εμπράγματα δικαιώματα), διέκρινε τις α.ο. σε: α) μονοπάτια (iter), απ’ όπου… … Dictionary of Greek
Νέος Δρόμος — Δεκαπενθήμερο παιδαγωγικό περιοδικό, επίσημο όργανο του Εκπαιδευτικού Όμίλου. Εκδόθηκε στα έτη 1928 και 1929 … Dictionary of Greek
αυτοκινητόδρομος — Δρόμος αποκλειστικά αφιερωμένος στη μηχανοκίνητη κυκλοφορία, ο οποίος αποτελείται τυπικά από δύο χωριστά καταστρώματα, ένα για κάθε κατεύθυνση, που τα χωρίζει μια λωρίδα ή νησίδα. Τα καταστρώματα αποτελούνται από πολλές διαχωριστικές λωρίδες για… … Dictionary of Greek
δρόμω — δρόμος course masc nom/voc/acc dual δρόμος course masc gen sg (doric aeolic) δρομόω hasten pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) δρομόω hasten imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ДРОМОС — • Δρόμος, см. Gymnasium, Гимнасий … Реальный словарь классических древностей
δρόμοι — δρόμος course masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δρόμοιο — δρόμος course masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δρόμοις — δρόμος course masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)