1 ανορωρυγμενος
Древнегреческо-русский словарь > ανορωρυγμενος
2 ἀν-ορύσσω
ἀν-ορύσσω, ausgraben, ὑδρίας Ar. Av. 602; ὀστᾶ, νεκρόν, Plut. Ages. 20; τάφον Her. 1, 68; vom Bergbau, Luc. Cont. 11; ἀνορωρυγμένος Men. bei Suid. B. A. 405.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀν-ορύσσω