-
1 ανθρωπινώτερον
ἀνθρώπινοςof: adverbial compἀνθρώπινοςof: masc acc comp sgἀνθρώπινοςof: neut nom /voc /acc comp sgἀνθρώπινοςof: masc acc comp sgἀνθρώπινοςof: neut nom /voc /acc comp sgἀνθρώπινοςof: adverbial -
2 ἀνθρωπινώτερον
ἀνθρώπινοςof: adverbial compἀνθρώπινοςof: masc acc comp sgἀνθρώπινοςof: neut nom /voc /acc comp sgἀνθρώπινοςof: masc acc comp sgἀνθρώπινοςof: neut nom /voc /acc comp sgἀνθρώπινοςof: adverbial -
3 ἀνθρώπινος
ἀνθρώπινος, menschlich, wie ἀνϑρώπειος und ἀνϑρωπικός, bei den Att., bes. Plat. und Xen., am gebräuchlichsten, bes. das Hinfällige, Schwache des Menschen ausdrückend, πᾶν τὸ ἀνϑρώπινον, das ganze Menschengeschlecht, Her. 1, 86; τὸ ἀνϑ. γένος Plat. Phaed. 82 b; ἀνϑρωπίνη φύσις, σοφία und ähnlich. Ggstz ϑεῖος Conv. 186 b u. öfter; τὸ ἀνϑρώπινον, das menschliche Loos, τὰ ἀνϑρώπινα, Menschlichkeiten, Unglücksfälle sowohl, als Irrthümer; ἀνϑρώπινα ἁμαρτεῖν Xen. Cyr. 3, 1, 40, menschlich irren; ἀνϑρ. δόξα, der dem Irrthume ausgesetzte menschliche Verstand, Plat. Soph. 229 a. – Adv. ἀνϑρωπίνως, nach menschlicher Weise, ἐκλογίζεσϑαι Andoc. 1, 57; ἁμαρτάνειν Thuc. 3, 40; ἀνϑρωπινώτερον διασκέψασϑαι Plat. Crat. 392 b; νόμος ἀνϑρ. καὶ καλῶς κείμενος, menschlich, mild abgefaßt. – Strab. bildet den superlat. ἀνϑρωπινούστατος (?).
-
4 ἀνθρώπινος
A of, from, or belonging to man, human,ἀ. βίος Philol.11
, cf. Hdt.7.46; ἅπαν τὸ ἀ. all mankind, Id.1.86; τὸ ἀ. γένος (v.l. φῦλον) Antipho 4.1.2, Pl.Phd. 82b; ἀ. κίνδυνοι, opp. θεῖοι, And.1.139;ἀ. δίκη Lys.6.20
; ἀ. τεκμήρια, opp. omens, Antipho 5.81; human affairs,Pl.
Tht. 170b, Arist.EN 1102b3 (v.l. -ικά) ἀνθρώπινόν τι παθεῖν die, IG5(2), 266.20 (Mantinea, i B. C.), cf. PPetr.1p.33 (iii B. C.), PRyl.153.39 (ii A. D.); soἐάν τι τῶν ἀ. περί τινα γένηται Epicur.Fr. 217
.2 human, suited to man, ἀνθρωπίνη δόξα fallible, human understanding, Pl.Sph. 229a; οὐκ ἀ. ἀμαθία super-human, monstrous folly, Id.Lg. 737b, etc.; ἀ. καὶ μετρία σκῆψιςD 21.41; ;ἀ. νοῦς Men.482
;ἀ. τὸ γεγενημένον X.Cyr.5.4.19
.3 ἀνθρώπινα, τά, secular revenues, SIG527.133; secular rites, opp.θῖνα, Leg.Gort.10.43.II Adv. ἀνθρωπίνως, ἁμαρτάνειν commit human, i.e. venial, errors, Th.3.40; more within the range of human faculty,Pl.
Cra. 392b, D.18.252; ἀνθρωπίνως ἐκλογίζεσθαι, i.e. with fellow-feeling, And.2.6; humanely, gently, D.23.70;ἀ. χρὴ τὰς τύχας φέρειν
with moderation,Men.
816;εὐτυχίαν D.S.1.60
.—Of the three forms, ἀνθρώπειος is used exclusively in Trag. and generally in Th. (but cf.1.22); ἀνθρώπινος prevails in Comedy and in Prose from Pl. downwds. (though he uses ἀνθρώπειος no less frequently); ἀνθρωπικός is freq. in Arist. [suff] ἀνθρώπ-ιον, τό, = sq., E.Cyc. 185, Anaxandr. 34; paltry fellow,ὦ πόνηρ' ἀνθρώπια Ar. Pax 263
, cf. X.Mem.2.3.16, Cyr.5.1.14, D.18.242.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνθρώπινος
См. также в других словарях:
ἀνθρωπινώτερον — ἀνθρώπινος of adverbial comp ἀνθρώπινος of masc acc comp sg ἀνθρώπινος of neut nom/voc/acc comp sg ἀνθρώπινος of masc acc comp sg ἀνθρώπινος of neut nom/voc/acc comp sg ἀνθρώπινος of adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
