-
1 ὑπ-εικτέον
ὑπ-εικτέον, adj. verh. von ὑπείκω, man muß oder darf weichen, nachgeben; Soph. Ai. 653; Plat. Crit. 57 b, neben ἀναχωρητέον.
См. также в других словарях:
ἀναχωρητέον — one must withdraw masc acc sg ἀναχωρητέον one must withdraw neut nom/voc/acc sg ἀναχωρητέος masc/fem acc sg ἀναχωρητέος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
