-
1 ἀμπέλου
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀμπέλου
-
2 απαλλοτριοω
1) отчуждать, отнимать(τι ἀπό τινος Aeschin.; ἀπαλλοτριοῦσθαί τινος Polyb.)
ἀπαλλοτριοῦσθαι τῶν σωφρονούντων λογισμῶν и ἀπηλλοτριωμένας ἔχειν τὰς φρένας Plut. — быть лишенным здравого смысла;ἀ. τῆς πρός τινα εὐνοίας Polyb. — лишить кого-л. (чьего-л.) расположения;χώρα πρὸς φυτείαν ἀμπέλου ἀπηλλοτριωμένη Diod. — земля, непригодная для виноградарства2) отчуждать (от себя), отдавать(οἰκεῖα Arst.)
-
3 βιατας
-
4 βρυω
1) цвести, расцветать(ἄνθεϊ λευκῷ Hom.; μίλακι καλλικάρπῳ Eur.; χωρος βρύων δάφνης, ἀμπέλου Soph.; ἄνθος βρύει Luc.)
ὅταν ἥ γῆ βρύῃ Xen. — когда земля покроется растительностью2) изобиловать, кишеть(ἀγαθοῖσι Aesch.; μελίτταις καὴ προβάτοις καὴ στεμφύλοις Arph.; φυτοῦς καὴ ζῴοις Arst.)
3) бурлить, кипеть(παμμάχῳ θράσει Aesch.)
νόσου β. Aesch. — томиться недугом4) изливать, струить5) взращивать(ῥόδα Anacr.)
-
5 γονος
ὅ редко ἥ1) рождение, произведение на светγόνῳ Lys. и γόνῳ γεγονώς Dem. — по рождению, природный, кровный;
γόνῳ κτίσαι τινά Aesch. — произвести на свет кого-л.2) семенная жидкость, семя(σπέρμα καὴ γ. Plat.; τὸν γόνον ἐξουρεῖν Arst.)
3) отпрыск, дитя(Διός Hom.; Πηλέως Soph.)
4) собир. потомство, дети(νεώτατος γόνοιο Hom.; φιτύειν γόνον Aesch.)
ἄπαις ἔρσενος γόνου Her. — не имеющий мужского потомства5) собир. детеныши(οἰῶν Hom.)
6) ( у животных) яички(τῶν μελιττῶν Arst.; κανθάρου Plut.) или икра (ἰχθύων Arst.)
7) родословная(γόνον τινὸς ἐξαγορεύειν Hom.)
8) биол. пол(ἔρσην γ. Her.)
9) произведение, плод(ἀμπέλου Anacr.)
γ. πλουτόχθων Aesch. — богатства земных недр -
6 δακρυον
(ᾰ) τό1) слеза(δάκρυα χέειν, βάλλειν, εἴρειν и λείβειν Hom.)
ἐς δάκρυα ἔπεσε Her. — он залился слезами;μετὰ πολλῶν δακρύων Her. — обливаясь слезами;ἴσχειν πηγὰς δακρύων Soph. — удержать потоки слез2) причина слез, т.е. горе, тяжкая утрата(κηδεμόνων μέγα δ. Anth.)
3) капля, росинка, тж. влага, сок(τῆς ἀκάνθης Her.; ἀπὸ τῶν ἀνθέων καὴ ἀπὸ τῶν δένδρων Arst.)
ἀμπέλου ἡδυτάτης δάκρυα Anth. = οἶνος -
7 δροσος
ἥ1) тж. pl. роса Her., Plat., Arst., Plut., pl. Aesch., Soph. etc.2) вода, влага(ποντία Aesch. и θαλασσία, ἐναλία Eur.; ποταμία Eur. и ἐκ ποταμῶν Arph.)
δ. ἀμπέλου Pind. = οἶνος;φοινία δ. Aesch. = αἷμα;ἐλαιηρέ δ. Anth. = ἔλαιον;ἥ ἀπόπτιστος δ. Arph. = τὸ σπέρμα τοῦ ἄρρενος3) свежесть, отрада(ὕμνων Pind.)
4) детеныш(δρόσοι ἄεπτοι λεόντων Aesch.)
5) молодой пушок(δ. καὴ χνοῦς Arph.)
-
8 καχλαζω
(только praes. и impf.; дор. part. praes. f καχλάζοισα)1) плескать(ся), бурлить(δρόσῳ ἀμπέλου Pind. περὴ πρύμναν πόλεως Aesch.; ὅ κλύδων καχλάζει Diod.; κελαρύζειν καὴ κ. Plut.)
2) извергать с клокотанием(ἀφρὸν πολύν Eur.)
-
9 κλημα
- ατος τό [κλάω II]1) побег (отломанный для прививки), черенок Xen., Arst.2) ветвь(ἀμπέλου Plat., NT.)
3) (лат. vitis) трость римского центуриона Plut.4) перен. молодой побег, молодая сила(τὰ κλήματα τοῦ δήμου Dem.)
-
10 ξυλον
(ῠ) τό [ξύω и ξέω]1) pl. срубленный лес, бревнаξύλα τετράγωνα Her. — четырехгранные бревна, балки2) pl. поленья, дрова(ξύλα κάγκανα Hom.)
3) пень или столб(ξ. ἢ δρυὸς ἢ πεύκης Hom.)
4) деревянное сооружениеἈργοῦς ξ. Aesch. — корабль Арго;
ἵπποιο ξ. Anth. — (Троянский) деревянный конь5) дубинка, палица, палка(ἔχοντες ξύλα Her.; μετὰ μαχαιρῶν καὴ ξύλων NT.)
6) шейная или ножная колодка(ξ. σιδηρόδετον Her.; ἐν τῷ ξύλῳ δεδέσθαι Lys.)
7) скамьяπρῶτον ξ. Arph. — первая скамья (в афинском театре, предназначавшаяся для πρυτάνεις)
8) стол менялы Dem.9) дерево(ὄρος δασὺ παντοδαποῖς ξύλοις Xen.; ξ. τῆς ζωῆς NT.)
τὸ ξ. τῆς ἀμπέλου Eur. — виноградная лоза;εἴρια ἀπὸ ξύλου Her. — древесная шерсть, т.е. хлопок;10) NT. = σταυρός См. σταυρος11) ксил ( мера длины = 1.39 м) -
11 οπωρα
ион. ὀπώρη ἥ1) конец лета или ранняя осень (третье из семи времен года греч. календаря - между θέρος и φθινόπωρον, т.е. конец июля, август и начало сентября, от восхождения Сириуса до восхождения Арктура): (ἀστήρ, sc. Σείριος), ὅς ῥά τ΄ ὀπώρης εἶσιν Hom. звезда Сириус, которая восходит поздним летом2) время сбора плодов(ἐπ΄ ὀκτὼ μῆνας Κυρηναίους ὀ. ἐπέχει Her.)
3) возмужалость, расцвет юности Pind., Aesch.4) плоды Soph., Plat. etc.ὀ. Βακχίας ἀπ΄ ἀμπέλου Soph. — виноград
-
12 παις
I.παιδός, эп. тж. πάϊς ὅ и ἥ (voc. παῖ - эп. тж. πάϊ; pl.: gen. παίδων, dat. παισί - эп. παίδεοσι)1) ребенок, дитя, мальчик или девочкаπ. παιδός Hom., Plat. — внук;
πέτρας ὀρείας π. Eur. — дитя горных скал, т.е. Эхо;ἐκ παιδός Plat. — с детства;ἐκ τῶν παίδων εὐθύς Plat. — с раннего детства;π. συφορβός Hom. — юный свинопас;ἀμπέλου π. Pind. — дитя виноградной лозы, т.е. вино;παῖδες τᾶς ἀμιάντου Aesch. — дети морской пучины, т.е. морские животные2) pl. сыны (в описаниях, преимущ. не переводится)οἱ παῖδες Ἀσκληπιοῦ Plat. — сыны Асклепия, т.е. врачи;
Λυδῶν παῖδες Her. — лидийцы;δυστήνων παῖδες Hom. — несчастные;οἱ ζωγράφων παῖδες Plat. — живописцы3) юный раб Aesch., Plat., Arph. etc.II.ὁ и ἥ эп. = παῖς См. παις -
13 ροη
дор. ῥοά ἥ (преимущ. pl.)1) поток, течение(Μαιάνδρου ῥοαί Hom.; ποταμοῦ ῥ. Plat.; ῥ. ἐπέων Pind.)
2) струя, влагаἀμπέλου ῥ. Eur. — виноградная влага, вино
-
14 χλοη
дор. χλόα ἥ1) зелень, травы(λειμώνων χ. Eur.)
χλόης γενομένης ἀπὸ τοῦ σπέρματος Xen. — с появлением первых всходов посева2) свежая листва(ἀμπέλου Eur.; κυάμων Arst.)
-
15 αμπελάς
ο, αμπελού η виноградарь
См. также в других словарях:
ἀμπελοῦ — ἀνά πελάω pres imperat mp 2nd sg (attic epic ionic) ἀνά πελάω imperf ind mp 2nd sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀμπέλου — Ἄμπελος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπέλου — ἄμπελος grape vine fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οινάνθη — Μητέρα της αυλητρίδας και εταίρας Αγαθόκλειας από τη Σάμο. Η Ο. είχε συστήσει την κόρη της στον βασιλιά της Αιγύπτου Πτολεμαίο Δ’ τον Φιλοπάτορα. Ο Πτολεμαίος είχε αγαπήσει παράφορα την όμορφη Αγαθόκλεια και έπεσε θύμα των απαιτήσεων της, καθώς… … Dictionary of Greek
φυλλοξήρα του αμπελιού — (phylloxera vastatrix ή peritymbia vitifolii). Έντομο της οικογένειας των φυλλοξηριδών. Έως το 1863 το παράσιτο αυτό της αμπέλου είχε παρατηρηθεί μονό στην Αμερική. Την εποχή εκείνη εισήλθε στην Ευρώπη με τα μοσχεύματα αμερικανικών αμπελιών που… … Dictionary of Greek
BIBLINA — regio Thraciae, unde Biblinum vinum, quod alii a Biblia vite dictum volunt. Demus vero Delius Naxium interpretatur, quoniam Biblus Naxi fluv. sit. Suidas, Βιβλινος ὀινος, ἀυςτήρος, ἀπὸ Βιβλίνης οὕτω καλουμὲνης Θρακίας ἀμπέλου. Huius vini meminit… … Hofmann J. Lexicon universale
OSCHOPHORIA — festa Atheniensium, hanc ob causam instituta. Athenienses ob caedem Androgeo, Cretensibus ad 9. Ann. poenae causâ 7. adolescentes, totidemque puellas, oraculi iussu, pendere cogebantur. Cumque tertia pensio iam exigeretur, Theseus cum reliquis… … Hofmann J. Lexicon universale
αμπελοκλαδής — ἀμπελοκλαδής, ὲς (Μ) αυτός που έχει κλαδιά αμπέλου ή γίνεται από κλαδιά αμπέλου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἄμπελος + κλαδὴς < κλάδος (πρβλ. και αρχ. νεοκλαδής, περικλαδής, πολυκλαδής)] … Dictionary of Greek
αμπελόκλημα — το 1. κλήμα αμπέλου 2. κλαδί αμπέλου, αμπελόβεργα. [ΕΤΥΜΟΛ. < αμπέλι + κλήμα] … Dictionary of Greek
αμπελόμορφος — η, ο αυτός που έχει μορφή αμπέλου, που μοιάζει με τα φύλλα τής αμπέλου. [ΕΤΥΜΟΛ. < άμπελος + μορφος < μορφή] … Dictionary of Greek
κλήμα — Ονομασία έντεκα οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 600 μ., 23 κάτ.) στην πρώην επαρχία Μεσολογγίου του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού, στις ανατολικές πλαγιές του όρους Αράκυνθος. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο… … Dictionary of Greek