-
1 αμαθία
ἀμαθίᾱ, ἀμαθίαignorance: fem nom /voc /acc dualἀμαθίᾱ, ἀμαθίαignorance: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————ἀμαθίαι, ἀμαθίαignorance: fem nom /voc plἀμαθίᾱͅ, ἀμαθίαignorance: fem dat sg (attic doric aeolic) -
2 αμαθια
ἥ непросвещенность, необразованность, неученость, невежественность(τινός и περί τι Xen., Plat., Plut.)
ἀ. μετὰ σωφροσύνης Thuc. — необразованность (соединенная) со скромностью -
3 ἀμαθία
Βλ. λ. αμαθία -
4 ἀμαθίᾳ
Βλ. λ. αμαθία -
5 ἀμαθία
-ας ἡ N 1 0-0-0-0-1=1 PSal 18,4ignorance, stupidity -
6 ἀμαθία
-
7 ἀμαθία
ἀ-μαθία, Unwissenheit, Mangel an wissenschaftlicher u. geselliger Bildung, von den Lacedämoniern -
8 αμαθίας
ἀμαθίᾱς, ἀμαθίαignorance: fem acc plἀμαθίᾱς, ἀμαθίαignorance: fem gen sg (attic doric aeolic) -
9 ἀμαθίας
ἀμαθίᾱς, ἀμαθίαignorance: fem acc plἀμαθίᾱς, ἀμαθίαignorance: fem gen sg (attic doric aeolic) -
10 αμαθίαι
ἀμαθίαignorance: fem nom /voc plἀμαθίᾱͅ, ἀμαθίαignorance: fem dat sg (attic doric aeolic) -
11 ἀμαθίαι
ἀμαθίαignorance: fem nom /voc plἀμαθίᾱͅ, ἀμαθίαignorance: fem dat sg (attic doric aeolic) -
12 αμαθίαν
-
13 ἀμαθίαν
-
14 αμαθίη
ἀμαθίαignorance: fem nom /voc sg (epic ionic)——————ἀμαθίαignorance: fem dat sg (epic ionic) -
15 σοφία
A cleverness or skill in handicraft and art, as in carpentry, τέκτονος, ὅς ῥά τε πάσης εὖ εἰδῇ ς. Il.15.412; of the Telchines, Pi.O.7.53; ἡ ἔντεχνος ς., of Hephaestus and Athena, Pl.Prt.32 1d; of Daedalus and Palamedes, X.Mem.4.2.33, cf. 1.4.2; in music and singing, τέχνῃ καὶ ς. h.Merc. 483, cf. 511; in poetry, Sol.13.52, Pi.O.1.117, Ar.Ra. 882, X.An.1.2.8, etc.; in driving, Pl. Thg. 123c; in medicine or surgery, Pi.P.3.54; in divination, S.OT 502 (lyr.); ; σ. δημηγορική, δικανική, ib. 365d; ἡ περὶ Ὁμήρου ς. Id. Ion 542a;οὐ σοφίᾳ ἀλλὰ φύσει ποιεῖν Id.Ap. 22b
;σημαίνοντες τὴν ς..., ὅτι ἀρετὴ τέχνης ἐστίν Arist.EN 1141a12
: rare in pl., Pi.O.9.107, Ar.Ra. 676 (lyr.), IG12.522 (vase, v B.C.).2 skill in matters of common life. sound judgement, intelligence, practical wisdom, etc., such as was attributed to the seven sages, like φρόνησις, Thgn.790, 876, 1074, Hdt.1.30,60; ἡ τῶν δεινῶν ς., opp. ἀμαθία, Pl.Prt. 360d; τὴν τότε καλουμένην σ., οὖσαν δὲδεινότητα πολιτικὴν καὶ δραστήριον σύνεσιν Plu.Them.2
; also, cunning, shrewdness, craft, Hdt.1.68, etc.; τὸ λοιδορῆς αι θεοὺς ἐχθρὰ ς. Pi.O. 9.38.3 learning, wisdom, ; opp. ἀμαθία, ib. 22e; freq. in E., e.g.μόρσιμα.. οὐ σοφίᾳ τις ἀπώσεται Heracl. 615
(lyr.); τὸ σοφὸν οὐ σοφία (v.σοφός 1.3
) Ba. 395 (lyr.), etc.; freq. in Arist., speculative wisdom, EN 1141a19, Metaph. 982a2, 995b12 (pl.), 1059a18; defined as θείων τε καὶ ἀνθρωπίνων ἐπιστήμη, Stoic.2.15; but also of natural philosophy and mathematics,σ. τις καὶ ἡ φυσική Arist.Metaph. 1005b1
, cf. 1061b33. -
16 παρα-πλήσιος
παρα-πλήσιος, gew. u. bei Her. immer 3 Endgn, bei Pol. u. Strab. 8, 6, 14 nach Kramer 2 Endgn, einer Sache nahe kommend, beinahe gleichkommend, ähnlich, τινί, ἔπαϑε παραπλήσια τούτῳ, Her. 4, 78; προςβολαὶ παραπλὴσιαι, 4, 128; τρόπῳ παραπλησίῳ τῷ καὶ Μασσαγέται, 172; ἐν τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοις ἐγένοντο, sie waren einander in der Seeschlacht gleich, d. h. keiner hatte gesiegt, 8, 16; auch superl., ἐσϑὴς τῇ Κορινϑίῃ παραπλησιωτάτη, 5, 87; ταὐτόν ἐστι σοφιστὴς καὶ ῥήτωρ ἢ ἐγγύς τι καὶ παρ., Plat. Gorg. 520 a; ἡ ἀμαϑία καὶ ἡ ἀκολασία παραπλησία τούτοις φαίνεται, Crat. 437 b; τοιαῠτα καὶ παραπλήσια, Thuc. 1, 22. 143; καὶ ὅμοια, 1, 140; auch ναυσὶ παραπλησίαις τὸν ἀριϑμόν, 7, 70; παραπλήσιον πάσχειν ὥςπερ ἄν, Isocr. 1, 27; παραπλήσιοι ἀμφοτέροις τὸ πλῆϑος, Xen. Hell. 4, 3, 15; Sp. – Adv., παραπλησίως καί, Her. 7, 119; παραπλησίως ἀγωνίζεσϑαι, mit gleichem Kriegsglück, aequo Marte, kämpfen, 1, 77; παραπλησίως χαίρουσι καὶ λυποῠνται οἱ ἀγαϑοὶ καὶ οἱ κακοί, Plat. Gorg. 498 c; τινί, Phaedr. 255 e; παρ. ἔχειν τῇ ὀργῇ πρός τινα, ὥςπερ, Isocr. 1, 21. – Compar. παραπλησιαίτερον, Plat. Pol. 275 c.
-
17 συν-οικέω
συν-οικέω, zusammenwohnen, -leben; Hom. ep. 15, 15; τινί, wie Aesch. πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί, Ch. 896; Soph. Tr. 541 O. R. 57; u. übertr., zusammen, verbunden sein, γῆρας, ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ, O. C. 1240; vgl. μυρίον ἄχϑος, ᾡ ξυνοικεῖ, Phil. 1153; auch vom eng anschließenden Gewande, Tr. 1044; ἂν ἡμῖν εὖ πόσις ξυνοικῇ, Eur. Med. 242, wie ἄλλῃ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ, 1001, u. öfter; Ar. Plut. 437; übrtr., μὴ συνοικοίην φόβῳ, Eur. Heracl. 996; Thuc. 2, 68; bei Her. bes. Zusammenleben von Mann u. Frau, ἀνδρί, δούλῳ, γυναικί, δεσποίνῃ, 1, 37. 91. 93. 108. 173 u. oft; τουτέων συνοικησάντων γίνεται Κλεισϑένης, 6, 131, aus dieser Ehe; vgl. noch ἐγώ τοι δίδωμι τὴν ϑυγατέρα τὴν ἐμήν· ταύτῃ συνοίκεε, 9, 111; γυναῖκες ἀνδράσιν ἐκλεκτέαι συνοικεῖν, Plat. Rep. V, 456 b; ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς δώσει ὁ νόμος συνοικεῖν, 461 e; ταῖς γυναιξίν, Xen. Cyr. 4, 4, 10; auch übertr., κακῷ, Plat. Menex. 246 e; ἀμαϑίᾳ, Alc. I, 118 b; u. umgekehrt, ᾑ δ' ἂν ξυνοικίᾳ μήτε πλοῠτος ξυνοικῇ μήτε πενία, Legg. III, 679 d; u. so bes. von schlimmen Dingen, κακῷ, φόβῳ, λύπῃ, s. Jac. Ach. Tat. 423. – Transit., zusammen bewohnen, Κυρηναίοισι Λιβύην, Her. 4, 159; dah. pass., τοῦτο πᾶν συνῳκεῖτο ὑπὸ πολλῶν οἰκήσεων, Plat. Critia 117 e; συνοικουμένη χώρα, Xen. Lac. 4, 8; Plut. Num. 15.
-
18 σκαιότης
σκαιότης, ητος, ἡ, linkisches Wesen, ungesittetes, grobes Betragen, Ungeschicklichkeit; auch Unerfahrenheit, Unwissenheit; καὶ ἀγνωμοσύνη, Her. 7, 9, 2; ἐν ἀμαϑίᾳ καὶ σκαιότητι ζῇ, Plat. Rep. III, 411 e; διὰ σκαιότητα τῶν τρόπων τῶν μετὰ ταῦτ' οὐδὲν προόψεσϑαι, Dem. 6, 19; Folgde, wie Pol. 32, 19, 4, Luc. Tim. 44; τρόπου, Alciphr. 3, 22.
-
19 ταπεινότηε
ταπεινότηε, ητος, ἡ, Niedrigkeit, Kleinheit, Her. 4, 22; bes. übertr., Niedergeschlagenheit, Kleinmuth, auch Demuth, Bescheidenheit, Ggstz λαμπρότης καὶ αῦχημα, Thuc. 7, 75; εἰς τοσαύτην ταπεινότητα καϑιστάναι, Isocr. 4, 118; ἐν ἀμαϑίᾳ καὶ ταπεινότητι πολλῇ κυλινδούμενος, Plat. Polit. 309 a; Xen. Hell. 3, 5, 21.
-
20 φρόνησις
φρόνησις, ἡ, das Denken, der Verstand, die Klugheit, Einsicht; Soph. φρόνησιν εἰ τάνδ' ἔχω O. R. 664; λαβεῖν Phil. 1067; Eur. Suppl. 228; nach Arist. eth. 6, 5,4 ἕξις ἀληϑὴς μετὰ λόγου πρακτικὴ περὶ τὰ ἀνϑρώπῳ ἀγαϑὰ καὶ κακά; Plat. vrbdt φρόνησις καὶ ἐπιστήμη καὶ νοῦς, Phil. 13 e; Ggstz ἀμαϑία, Conv. 202 c, u. öfter.
См. также в других словарях:
ἀμαθία — ἀμαθίᾱ , ἀμαθία ignorance fem nom/voc/acc dual ἀμαθίᾱ , ἀμαθία ignorance fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αμαθία — ἀμαθία, η (Α) [αμαθής] βλ. αμάθεια … Dictionary of Greek
ἀμαθίᾳ — ἀμαθίαι , ἀμαθία ignorance fem nom/voc pl ἀμαθίᾱͅ , ἀμαθία ignorance fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίας — ἀμαθίᾱς , ἀμαθία ignorance fem acc pl ἀμαθίᾱς , ἀμαθία ignorance fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίαι — ἀμαθία ignorance fem nom/voc pl ἀμαθίᾱͅ , ἀμαθία ignorance fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίαν — ἀμαθίᾱν , ἀμαθία ignorance fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθιῶν — ἀμαθία ignorance fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίαις — ἀμαθία ignorance fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίη — ἀμαθία ignorance fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίην — ἀμαθία ignorance fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμαθίης — ἀμαθία ignorance fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)