-
1 ἀλιτό-μηνος
ἀλιτό-μηνος, = ήλιτόμηνος, Theol. arithm.
-
2 ἀλιτόμηνος
A = ἠλιτόμηνος, Suid. etc.; Pythag., = ὀκτάς, Theol.Ar.55.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀλιτόμηνος
-
3 ἀλείτης
Grammatical information: m.Meaning: `sinner' (Il.)Compounds: From the stem of the aorist ἀλιτό-ξενος `sinning against a guest' (Pi.), with metrical lengthening e. g. ἠλιτό-μηνος `missing the right month', i. e. `untimely born' (Il.). νηλείτιδες Od. to be read *νηλείτεες (Beekes, Lar. 108f, 289), cf. νηλείτης Antim. 177W; νηλείτης· ἀναμάρτητος LSJ Supp.; νηλιτέες· ἀναμάρτητοι, ἀναίτιοι, [ ἄχρηστοι] H. with νη- \< *n̥-h₂leit- (from * h₂leit-os n.?)Derivatives: With ablaut: ἀλοίτης `criminal' (Emp.); ἀλοιταί κοιναί, ἁμαρτωλαί, ποιναί H. ἀλοιτήεσσαν κοινήν, ἄνανδρον EM. - With zero grade: aor. ἤλιτον, pres. (sec.) ἀλιταίνω, `offend against, transgress' (Hom.). From ἀλιτεῖν: ἀλιτήμων `criminal' but also `cursed' (Il.). Further ἀλιτρός `sinner, rogue', also adj. (Hom.).Etymology: On the relation of the Greek forms s. Tichy, Glotta 55 (1977)160ff. The only cognate proposed is OHG leid, NHG Leid (* laiÞa-) `injustice'. The ablaut suggests an old IE form.Page in Frisk: 1,67Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀλείτης
См. также в других словарях:
αλιτόμηνος — ἀλιτόμηνος, ον (Α) 1. ο ἠλιτόμηνος* 2. (στους Πυθαγορείους) η οκτάδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλιτο (< ἤλιτον, αόρ. β΄ τού ρημ. ἀλιταίνω*) + μηνος < μήν] … Dictionary of Greek
