-
1 αλιτήμενος
ἀλιταίνωsin: perf part mp masc nom sg (epic)ἀλιταίνωsin: pres part mp masc nom sg (epic) -
2 ἀλιτήμενος
ἀλιταίνωsin: perf part mp masc nom sg (epic)ἀλιταίνωsin: pres part mp masc nom sg (epic) -
3 ἀλιταίνω
ἀλῐταίνω [pron. full] [ᾰλ], [dialect] Ep. Verb, used by A. in lyr., chiefly in [tense] aor. 2 [voice] Act. and [voice] Med.:—Aet., [tense] aor. 2Aἤλῐτον Il.9.375
, Thgn.1170, A.Eu. 269: subj.ἀλίτῃ Ps.-Phoc.208
; opt. ; part. (cj. Auratus): later [dialect] Ep. [tense] aor. 1 :—[voice] Med., ἀλιταίνεται Hes.Op. 330: [tense] aor.ἀλίτοντο, ἀλίτωμαι, ἀλίτωμαι, ἀλιτέσθαι Hom.
, v. infr.: participial form ἀλιτήμενος:— sin or offend against, c. acc. pers.,ἐκ γὰρ δή μ' ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν Il.9.375
;ὅτις σφ' ἀλίτηται ὀμόσσας 19.265
;Αθηναίην ἀλίτοντο Od.5.108
;ἀθανάτους ἀλιτέσθαι 4.378
, cf. Hes.Sc.80, Thgn.l.c.;ἀλιταίνητ' ὀρφανὰ τέκνα Hes. Op. 330
, cf. A. Eu. 269, Ps.-Phoc.l.c.2 c.acc. rei, transgress,Διὸς δ' ἀλίτωμαι ἐφετμάς Il.24.570
; ὅρκον, σπονδάς, A.R.4.388, Opp.H.5.563.3 c. gen., stray from,ἀλίτησεν ἀταρποῦ Orph.
l.c., cf. Call.Dian. 255.4 ἀλιτήμενος as Adj., = a)litro/s, qeoi=s a). sinful in the eyes of gods, Od.4.807.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀλιταίνω
-
4 ἀλιταίνω
ἀλιταίνω, aor. ἤλιτον (Il. 9.375), ἀλιτόμην, pf. part. ἀλιτήμενος: sin against, τινά, or τί (Il. 24.586); θεοῖς ἀλιτήμενος, a transgressor in the eyes of the gods, Od. 4.807.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀλιταίνω
См. также в других словарях:
ἀλιτήμενος — ἀλιταίνω sin perf part mp masc nom sg (epic) ἀλιταίνω sin pres part mp masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλιταίνω — ἀλιταίνω (επικ. ρ.) (Α) 1. προσβάλλω, αδικώ, βλάπτω 2. υπερβαίνω, παραβαίνω 3. σφάλλω, πέφτω έξω, δεν πετυχαίνω κάτι 4. (η μτχ. ως επίθ.) ἀλιτήμενος αμαρτωλός, ανόσιος. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρήμα σχηματίζεται από τη μηδενισμένη βαθμίδα θ. τής λ. ἀλείτης*… … Dictionary of Greek
