ἀκοντίων

См. также в других словарях:

• Ἀκοντίων — Ἀκόντιον neut gen pl Ἀκόντιος masc gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ἀκοντίων — ἀκόντιον javelin neut gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ραβδί — το / ραβδίον, ΝΜΑ, και ραβδίο Ν [ῥάβδος] (ως υποκορ. τού ράβδος) 1. μικρή ράβδος ή μικρό κλαδί (α. «και στο ραβδίν του ακούμπησε να πει την αλφαβήτα», Κάλαντα β. «Ἑρμῆς δ ἐπιστὰς τῷ τε ῥαβδίῳ παίων», Βάβρ.) 2. (κατ επέκτ.) καθετί σε σχήμα μικρής… …   Dictionary of Greek

• ακροβολισμός — Όρος της στρατιωτικής επιστήμης. Αναφέρεται στη δυνατότητα να χτυπήσει κάποιος μακριά ή και να χτυπηθεί από μακριά με όπλο σε στιγμές προπαρασκευής της μάχης. Εις α. στη στρατιωτική ορολογία είναι το παράγγελμα με το οποίο συντάσσονται οι ομάδες… …   Dictionary of Greek

• βαλλίστρα — Βλητικό πολεμικό όργανο το οποίο αποτελείται από ένα ξύλινο σώμα εφοδιασμένο με μια συσκευή για το τέντωμα της χορδής. Αυτό το όπλο, που αποτελούσε μια τελειοποίηση του κλασικού τόξου, ήταν πιθανώς γνωστό πολύ πριν από τη χριστιανική εποχή στους… …   Dictionary of Greek

• καταπελταφεσία — και επιγρ. καταπαλταφεστία, ἡ (Α) [καταπελταφέτης] η τέχνη τής ρίψης βελών, ακοντίων ή άλλων βλημάτων με καταπέλτη* …   Dictionary of Greek

• μεθίημι — (Α) 1. αφήνω, απολύω κάτι δεμένο ή χαλαρώνω κάτι τεντωμένο 2. λύνω, αφήνω κάποιον ελεύθερο, απελευθερώνω αιχμάλωτο («εἰ μὲν γὰρ κέ σε νῡν ἀπολύσομεν ἠὲ μεθῶμεν», Ομ. Ιλ.) 3. (για γυναίκα) διώχνω, αποπέμπω («ταύτην τε κελεύεις μετέντα θυγατέρα τὴν …   Dictionary of Greek

• μεσάγκωνες — μεσάγκωνες, οί (Α) είδος βλητικών μηχανών για την εξακόντιση βελών και ακοντίων που είχαν σχήμα αγκώνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + ἀγκών, ῶνος «κλείδωση, βραχίονας»] …   Dictionary of Greek

• ξυστός — Πάπας της Ρώμης. Άγιος της Ανατ. Ορθόδοξης και της Δυτ. Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Καταγόταν από την Αθήνα. Ήταν πολύ μορφωμένος και έγινε πάπας Ρώμης με το όνομα Σίξτος B’ (257 – 258). Αναφέρεται ότι μαρτύρησε στις 6 Αυγούστου επί Δεκίου (249 –… …   Dictionary of Greek

• σαυνιοθήκη — ἡ, Α θήκη σαυνίων, θήκη ακοντίων. [ΕΤΥΜΟΛ. < σαύνιον «ακόντιο» + θήκη] …   Dictionary of Greek

• ύφεση — (Μουσ.). Όρος της μουσικής που δείχνει την αλλοίωση του ήχου ενός μουσικού φθογγόσημου κατά ένα ημιτόνιο προς τα κάτω (μπεμόλ). Το σημείο της ύ., όταν τοποθετείται πριν από ένα φθογγόσημο, το βαρύνει κατά ένα ημιτόνιο, στη δε διπλή ύ., δυο… …   Dictionary of Greek