Перевод: с иврита на все языки

со всех языков на иврит

תקוף

  • 1 תקוף

    תקוף

    ед.ч., м. р., 2 л., повел. накл./

    תָקַף [לִתקוֹף, תוֹקֵף, יִתקוֹף]

    1.нападать, атаковать 2.охватывать (перен., напр., о сне, желании и т.д.) 3.строго критиковать

    Иврито-Русский словарь > תקוף

  • 2 תקוף

    תְּקוֹףverb, v. תְּקַף.

    Jewish literature > תקוף

  • 3 תקוף

    תְּקוֹףm. (תְּקף) 1) strength, power; help, protection. Targ. Deut. 7:17 (O. ed. Vien. תְּקֵף). Targ. O. a. Y. I ib. 32:15, v. צְלַח. Targ. O. Gen. 15:1 (h. text מגן). Targ. Ex. 13:16. Targ. O. Deut. 33:29 ed. Berl. (ed. Vien. תַּקִּיף); Y. I ib.; a. fr. 2) attack. Targ. Job 16:14 (h. text פרץ).V. תּוּקְפָא.

    Jewish literature > תקוף

  • 4 כסרא

    כסראTarg. Job 18:13 ed. Lag., read: בִּסְרָא or כְּבִסְרָא as meat, a gloss to תקוף משכיה.

    Jewish literature > כסרא

  • 5 סרי II, סרא

    סְרֵיII, סְרָא (dialect, for סרח; cmp. פתי = פתח) 1) (cmp. סָרַח II) to become lax, feeble. Snh.22a (vers. in Ar.) חד ס׳ ולא גנבוכ׳ when one is weak and steals no longer ; v. גַּנָבָא. 2) (cmp. סָרַח III) to decay, be spoiled; to smell offensively. Targ. Ex. 7:18; 21 (h. text באש); a. fr.Targ. Cant. 1:12. Targ. Prov. 11:22 וסָרֵי טעמא (read: טַעֲמָהּ) her sense is vapid (h. text סרת טעם; Pesh. סַרְיַית; cmp. דעה סרוחה, s. v. סָרַח III).Succ.12b sq. כיון דסרי ריחייהו because their odor becomes offensive (when they wither). Ab. Zar.38b מיסרח סרי ed. (Ms. M. מיסר׳ סרי, v. Rabb. D. S. a. l. note) it (the honey) would be spoiled (become running through an admixture). Bekh.8b מילחא כי ס׳וכ׳ when salt has lost its savor, wherewith can it be salted? Ned.50b אזלת … וס׳ she went and put the wine into gold and silver vessels, and it became stale; Taan.7a תקוף ואיסר Ms. M. (read: ואִיסְּרֵי, Ithpe.; ed. only ותקיף) it became sour and stale. Af. אַסְרֵי to make offensive, unsavory; to corrupt. Targ. Ps. 29:6 טור מַסְרֵי פירוי ‘the mount which produces tasteless fruits (h. text שריון); Targ. Y. I Deut. 3:9 (Y. II ארעא read טורא); Targ. 1 Chr. 5:23 מסרי פירוי (in one w.) ed. Rahmer (Var. מישרי פרזי; ed. Lag. מישר פרזי, read: מַשֵּׁיר פרוי that drops its fruit; h. text שניר). Targ. Cant. 1:12 אַסְרִיאוּ עובדיהון they made their deeds unsavory. Targ. Koh. 10:1 מַסְרֵי חכימא makes the wise man vapid (stupid, v. סָרַח III). Ithpe. (אִסְתְּרִיהַּ) אִסְתְּרֵי 1) to be spoiled; to become mischievous. B. Kam.97a. דלא נִסְתְּרֵי עבדיה Ms. R. (ed. לִסְתְּרִיהַּ; Rashi נִסְתְּרִיהַּ) that his slave may not become mischievous (through idleness); B. Mets.65a top נסתרי. 2) to become a nuisance, a cause of corruption. Sot.5b דלא ליסתריה לביתיה (Tosaf. ליסתרי, Rashi תיסתרי) that she may not become a cause of decay to his house; ib. דלא תִסְתְּרֵי.

    Jewish literature > סרי II, סרא

  • 6 סְרֵי

    סְרֵיII, סְרָא (dialect, for סרח; cmp. פתי = פתח) 1) (cmp. סָרַח II) to become lax, feeble. Snh.22a (vers. in Ar.) חד ס׳ ולא גנבוכ׳ when one is weak and steals no longer ; v. גַּנָבָא. 2) (cmp. סָרַח III) to decay, be spoiled; to smell offensively. Targ. Ex. 7:18; 21 (h. text באש); a. fr.Targ. Cant. 1:12. Targ. Prov. 11:22 וסָרֵי טעמא (read: טַעֲמָהּ) her sense is vapid (h. text סרת טעם; Pesh. סַרְיַית; cmp. דעה סרוחה, s. v. סָרַח III).Succ.12b sq. כיון דסרי ריחייהו because their odor becomes offensive (when they wither). Ab. Zar.38b מיסרח סרי ed. (Ms. M. מיסר׳ סרי, v. Rabb. D. S. a. l. note) it (the honey) would be spoiled (become running through an admixture). Bekh.8b מילחא כי ס׳וכ׳ when salt has lost its savor, wherewith can it be salted? Ned.50b אזלת … וס׳ she went and put the wine into gold and silver vessels, and it became stale; Taan.7a תקוף ואיסר Ms. M. (read: ואִיסְּרֵי, Ithpe.; ed. only ותקיף) it became sour and stale. Af. אַסְרֵי to make offensive, unsavory; to corrupt. Targ. Ps. 29:6 טור מַסְרֵי פירוי ‘the mount which produces tasteless fruits (h. text שריון); Targ. Y. I Deut. 3:9 (Y. II ארעא read טורא); Targ. 1 Chr. 5:23 מסרי פירוי (in one w.) ed. Rahmer (Var. מישרי פרזי; ed. Lag. מישר פרזי, read: מַשֵּׁיר פרוי that drops its fruit; h. text שניר). Targ. Cant. 1:12 אַסְרִיאוּ עובדיהון they made their deeds unsavory. Targ. Koh. 10:1 מַסְרֵי חכימא makes the wise man vapid (stupid, v. סָרַח III). Ithpe. (אִסְתְּרִיהַּ) אִסְתְּרֵי 1) to be spoiled; to become mischievous. B. Kam.97a. דלא נִסְתְּרֵי עבדיה Ms. R. (ed. לִסְתְּרִיהַּ; Rashi נִסְתְּרִיהַּ) that his slave may not become mischievous (through idleness); B. Mets.65a top נסתרי. 2) to become a nuisance, a cause of corruption. Sot.5b דלא ליסתריה לביתיה (Tosaf. ליסתרי, Rashi תיסתרי) that she may not become a cause of decay to his house; ib. דלא תִסְתְּרֵי.

    Jewish literature > סְרֵי

  • 7 צלח

    צְלַחch. sam( 2). Midr. Till. to Ps. 1:3 ומַצְלִיחוֹת, v. עֵצָה II; a. fr. to cause to prosper), 1) to split, pass through. Targ. 1 Chr. 2:54. Ib. 11:18 צ׳ ארחא (h. text ויבקעו). 2) to be successful, prosper; to become fit. Targ. Jer. 20:11. Targ. Prov. 28:13; a. fr. Pa. צַלַּח to split. Targ. O. Gen. 22:3. Targ. 1 Chr. 21:23.B. Mets.79a נְצַלְּחֵיה לציביוכ׳ let him chop it into chips and use it. B. Kam. 113b זבין … לצַלָּחָא bought a palm, in partnership with a gentile, to chop it up (and divide it). Sabb.119a רבה … מְצַלְּחֵיוכ׳ Rabbah and R. J. used to chop wood themselves (in preparation for the Sabbath). Ib. 129a; a. e. Af. אַצְלַח 1) to pass through; to do a thing successfully; to prosper. Targ. O. Deut. 28:29. Targ. ib. 29:8 (O. ed. Vien. Pe.). Targ. O. a. Y. I ib. 32:15 אצ׳ תקוף succeeded in gaining strength. Targ. 1 Kings 1:34 (h. text יחי); a. fr.Men.43a וא׳ עיסקייהו and their business prospered. Erub.45a אי מַצְלַחוכ׳ whether or not he shall succeed. Y.Snh.VI, 23c bot. ולא מַצְלְחָא מה דו עבדא (not מצלח) and she will not succeed in what she wants to do. B. Bath.3b כל עבדא … מצלח any slave that will now rebel, shall succeed; Yalk. Deut. 913. R. Hash. 16a דמצלח זרעאוכ׳ that the winter seed thrives; a. fr. 2) to cause to succeed, prosper. Targ. Gen. 24:21. Targ. Jer. 3:19 (h. text אשיתך); a. fr.Gen. R. s. 13 הַצְלִיהַ, v. עֲבַד I.

    Jewish literature > צלח

  • 8 צְלַח

    צְלַחch. sam( 2). Midr. Till. to Ps. 1:3 ומַצְלִיחוֹת, v. עֵצָה II; a. fr. to cause to prosper), 1) to split, pass through. Targ. 1 Chr. 2:54. Ib. 11:18 צ׳ ארחא (h. text ויבקעו). 2) to be successful, prosper; to become fit. Targ. Jer. 20:11. Targ. Prov. 28:13; a. fr. Pa. צַלַּח to split. Targ. O. Gen. 22:3. Targ. 1 Chr. 21:23.B. Mets.79a נְצַלְּחֵיה לציביוכ׳ let him chop it into chips and use it. B. Kam. 113b זבין … לצַלָּחָא bought a palm, in partnership with a gentile, to chop it up (and divide it). Sabb.119a רבה … מְצַלְּחֵיוכ׳ Rabbah and R. J. used to chop wood themselves (in preparation for the Sabbath). Ib. 129a; a. e. Af. אַצְלַח 1) to pass through; to do a thing successfully; to prosper. Targ. O. Deut. 28:29. Targ. ib. 29:8 (O. ed. Vien. Pe.). Targ. O. a. Y. I ib. 32:15 אצ׳ תקוף succeeded in gaining strength. Targ. 1 Kings 1:34 (h. text יחי); a. fr.Men.43a וא׳ עיסקייהו and their business prospered. Erub.45a אי מַצְלַחוכ׳ whether or not he shall succeed. Y.Snh.VI, 23c bot. ולא מַצְלְחָא מה דו עבדא (not מצלח) and she will not succeed in what she wants to do. B. Bath.3b כל עבדא … מצלח any slave that will now rebel, shall succeed; Yalk. Deut. 913. R. Hash. 16a דמצלח זרעאוכ׳ that the winter seed thrives; a. fr. 2) to cause to succeed, prosper. Targ. Gen. 24:21. Targ. Jer. 3:19 (h. text אשיתך); a. fr.Gen. R. s. 13 הַצְלִיהַ, v. עֲבַד I.

    Jewish literature > צְלַח

  • 9 תקיף

    תְּקֵיף, תְּקֵיףch. sam( תָּקַף (b. h.; קפף, cmp. תָּכַף) to seize, overpower), 1) to seize, hold firmly. Targ. Job 27:6 תְּקָפִית Ms. (ed. תֵּקִּיפִית). Ib. 8:15 יִתְקֵיף ed. Lag. (ed. Wil. תתקיף, corr. acc.; Ms. יִתּוֹקַף Ittof.). 2) to be strong, become powerful. Targ. Ex. 1:7 (Y. ed. Vien. אַתְקִיפוּ Af.). Ib. 19:19 (Y. ed. Wil. תַּקִּיף, read: תָּקֵיף). Targ. Gen. 41:57. Targ. O. Deut. 31:6, sq. Targ. Jdg. 7:11 יִתְקְפָן ed. Lag. (ed. Wil. יתקוף, corr. acc.); a. fr. 3) to be heavy, rest heavily upon, be hard. Targ. O. Gen. 47:20 (Y. תַּקִּיף). Targ. 1 Sam. 5:7 (ed. Wil. תַּקִּרפַת).Gitt.77b ת׳ ליה עלמא the world was heavy for him, i. e. he felt very ill (v. קַלִּיל II). Kidd.22b חזייה דתָקיף ליה עלמא טובא (or דתְקֵיף) he saw that he was very sick; a. fr.Ned.91a, v. infra. 4) (with רוגזא, or sub. רוגזא) to be vehement, hot, excited. Targ. Gen. 30:2. Targ. Ex. 22:23. Targ. Ps. 18:8 ת׳ ליה; Targ. 2 Sam. 22:8 ת׳ רוגזיה. Targ. Jon. 4:4; 9 תְּקוֹף ed. Lag. (ed. Wil. תְּקֵיף, a. תקוף). Targ. Gen. 4:6 (Y. ed. Vien. תַּקִּיף); a. fr.Yeb.63b מִתְקֵיף תְּקִיפָא she is irascible, v. עֲבַר Ithpe.Ned.91a זמנין דתקיף לה מן גברא sometimes she has a strong feeling against her husband; (oth. interpret.: she has a strong passion for another man). 4) to get hot, ferment, get sour. B. Mets.64a אי תַקְפָה ברשותך if it should get sour, it shall be considered in thy possession (it shall be thy loss). Ib. 83a זבני … ותְקִיפוּ להו I bought three hundred barrels of wine for thee, and they turned sour; ארבע … כי תְקִיפֵיוכ׳ (v. Rabb. D. S. a. l. note 4) if four hundred barrels turn sour, this must have been rumored about; Yalk. Ex. 346 כי תַקְפֵי; Ber.5b (En Yaʿăḳob אִיתְּקוּף Ithpe.; a. e. Pa. תַּקֵּיף (cmp. חזק) 1) to strengthen; to repair; to harden ( the heart of). Targ. Ps. 147:13. Targ. 2 Kings 12:7; 9. Ib. 6 יְתַקְּפיּן (not יִתְקְ׳). Targ. Deut. 1:38. Targ. O. Ex. 4:21 ed. Berl. (ed. Vien. Af.). Targ. Ps. 89:41 (h. text פריצ׳); a. fr. 2) to seize, force. Ḥag.15a תַּקְּפֵיה עייליהוכ׳ he seized him and brought him to the school-house. 3) (v. תַּקִּיף) to be strong, v. supra. Af. אַתְקֵיף 1) to grow strong. Targ. Y. Ex. 1:7 (v. supra); a. e. 2) to strengthen, make strong, heavy; to harden. Targ. Ps. 105:24. Targ. 1 Kings 12:10; 14. Targ. Jer. 5:3; a. fr.Part. pass. מַתְקַף. Targ. Is. 30:13. 3) to seize, take hold of, to cause to seize. Targ. Gen. 21:18. Targ. Ex. 4:4. Ib. 9:2; a. fr. 4) (scholastic term) (to seize, stop, to raise an objection. Ḥull.43a מַתְקִיף להוכ׳ R. A. objected to it; a. v. fr. Ithpa. אִיתַּקַּף, Ithpe. אִתְּקַף, אִיתְקַף, Ittof. אִתּוֹקַף 1) to strengthen ones self, be strong; to make an effort. Targ. Y. Deut. 31:6, sq. Targ. 2 Chr. 1:1. Ib. 18:34. Targ. Ps. 106:23 (some ed. Af. incorr.); a. fr. 2) to be hardened. Targ. Ex. 7:13; a. e. 3) to get sour, v. supra.Targ. Y. Num. 36:7 תיתקף, read: תיסתקף, v. סְקַף I.

    Jewish literature > תקיף

  • 10 תְּקֵיף

    תְּקֵיף, תְּקֵיףch. sam( תָּקַף (b. h.; קפף, cmp. תָּכַף) to seize, overpower), 1) to seize, hold firmly. Targ. Job 27:6 תְּקָפִית Ms. (ed. תֵּקִּיפִית). Ib. 8:15 יִתְקֵיף ed. Lag. (ed. Wil. תתקיף, corr. acc.; Ms. יִתּוֹקַף Ittof.). 2) to be strong, become powerful. Targ. Ex. 1:7 (Y. ed. Vien. אַתְקִיפוּ Af.). Ib. 19:19 (Y. ed. Wil. תַּקִּיף, read: תָּקֵיף). Targ. Gen. 41:57. Targ. O. Deut. 31:6, sq. Targ. Jdg. 7:11 יִתְקְפָן ed. Lag. (ed. Wil. יתקוף, corr. acc.); a. fr. 3) to be heavy, rest heavily upon, be hard. Targ. O. Gen. 47:20 (Y. תַּקִּיף). Targ. 1 Sam. 5:7 (ed. Wil. תַּקִּרפַת).Gitt.77b ת׳ ליה עלמא the world was heavy for him, i. e. he felt very ill (v. קַלִּיל II). Kidd.22b חזייה דתָקיף ליה עלמא טובא (or דתְקֵיף) he saw that he was very sick; a. fr.Ned.91a, v. infra. 4) (with רוגזא, or sub. רוגזא) to be vehement, hot, excited. Targ. Gen. 30:2. Targ. Ex. 22:23. Targ. Ps. 18:8 ת׳ ליה; Targ. 2 Sam. 22:8 ת׳ רוגזיה. Targ. Jon. 4:4; 9 תְּקוֹף ed. Lag. (ed. Wil. תְּקֵיף, a. תקוף). Targ. Gen. 4:6 (Y. ed. Vien. תַּקִּיף); a. fr.Yeb.63b מִתְקֵיף תְּקִיפָא she is irascible, v. עֲבַר Ithpe.Ned.91a זמנין דתקיף לה מן גברא sometimes she has a strong feeling against her husband; (oth. interpret.: she has a strong passion for another man). 4) to get hot, ferment, get sour. B. Mets.64a אי תַקְפָה ברשותך if it should get sour, it shall be considered in thy possession (it shall be thy loss). Ib. 83a זבני … ותְקִיפוּ להו I bought three hundred barrels of wine for thee, and they turned sour; ארבע … כי תְקִיפֵיוכ׳ (v. Rabb. D. S. a. l. note 4) if four hundred barrels turn sour, this must have been rumored about; Yalk. Ex. 346 כי תַקְפֵי; Ber.5b (En Yaʿăḳob אִיתְּקוּף Ithpe.; a. e. Pa. תַּקֵּיף (cmp. חזק) 1) to strengthen; to repair; to harden ( the heart of). Targ. Ps. 147:13. Targ. 2 Kings 12:7; 9. Ib. 6 יְתַקְּפיּן (not יִתְקְ׳). Targ. Deut. 1:38. Targ. O. Ex. 4:21 ed. Berl. (ed. Vien. Af.). Targ. Ps. 89:41 (h. text פריצ׳); a. fr. 2) to seize, force. Ḥag.15a תַּקְּפֵיה עייליהוכ׳ he seized him and brought him to the school-house. 3) (v. תַּקִּיף) to be strong, v. supra. Af. אַתְקֵיף 1) to grow strong. Targ. Y. Ex. 1:7 (v. supra); a. e. 2) to strengthen, make strong, heavy; to harden. Targ. Ps. 105:24. Targ. 1 Kings 12:10; 14. Targ. Jer. 5:3; a. fr.Part. pass. מַתְקַף. Targ. Is. 30:13. 3) to seize, take hold of, to cause to seize. Targ. Gen. 21:18. Targ. Ex. 4:4. Ib. 9:2; a. fr. 4) (scholastic term) (to seize, stop, to raise an objection. Ḥull.43a מַתְקִיף להוכ׳ R. A. objected to it; a. v. fr. Ithpa. אִיתַּקַּף, Ithpe. אִתְּקַף, אִיתְקַף, Ittof. אִתּוֹקַף 1) to strengthen ones self, be strong; to make an effort. Targ. Y. Deut. 31:6, sq. Targ. 2 Chr. 1:1. Ib. 18:34. Targ. Ps. 106:23 (some ed. Af. incorr.); a. fr. 2) to be hardened. Targ. Ex. 7:13; a. e. 3) to get sour, v. supra.Targ. Y. Num. 36:7 תיתקף, read: תיסתקף, v. סְקַף I.

    Jewish literature > תְּקֵיף

См. также в других словарях:

  • מבועת — adj. מבוהל, תקוף בהלה, מזועזע, חרד, ירא, תקוף פלצות, אחוז טרור, מוכה אימ …   אוצר עברית

  • אחוז — 1 adj. מוחזק, תפוס, לכוד, אוחזים בו; תקוף, מוכה, הלום; מחובר, מרותק, דבוק, צמו 2 חלק, מאית, כמות מסוימת, מספר מסוים, פרוסנט, פרוצנט, % …   אוצר עברית

  • מבוהל — adj. תקוף בהלה, מזועזע, חרד, ירא, מבועת; בהול, ממהר, נחפז, אץ, רץ; פזיז, לא שקול, לא מיושב בדעת …   אוצר עברית

  • מפוחד — adj. מבוהל, תקוף בהלה, מזועזע, ירא, מבועת, פוחד, חושש, חרד, רועד מפחד, משקש …   אוצר עברית

  • נגוע — adj. חולה, מזוהם, שנדבק במחלה, נשא; תקוף, מוכה, פגוע, אחוז; מיוסר, מעונה, מוכה, סוב …   אוצר עברית

  • נתקף — אחוז, מוכה, תקוף, הלום, פגוע, נגוע, לוקה (במחלה) , מותקף, תוקפים אות …   אוצר עברית

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»