-
1 צלין
n. pilgrim, palmer; devotee -
2 צלין
צַלְיָןv. צַלְיָין. -
3 צלא) צלא
(צְלָא) צַלָּא m. ( צלי to stretch, v. צְלֵי II; cmp. מִשְׁכָא) hide, leather. Targ. Y. Lev. 11:32. Ib. 13:48; a. fr.Ned.56b ערסא דצ׳ a bedstead covered with skins. B. Bath.5a (prov.) ארבעה לצ׳ ארבעה לצְלָלָא four (Zuz) for dressing a large skin, four for dressing a small skin, i. e. do not claim anything for guarding your neighbors field enclosed within your fields, since you have no more expense by doing so; (oth. opin.: four for the skin and four for the צַלָּלָא the tanner, v. comment.. צלין, Y.Sabb.VII, 10a bot., v. צַלְיָין.
См. также в других словарях:
צלין — n. עולה לרגל (למקומות הקדושים) ; אדוק, מסורתי, קנאי, חסיד, פנט … אוצר עברית