-
1 солқылдақ
1.упругий, гибкий, пружинистый2. перен.неустойчивый, шаткий -
2 тақылдақ
(перен. - о человеке)
тақылдақ кісі — трещётка -
3 шиқылдақ
-
4 аңылда-
1. завывать, орать;аңылдап ыйлады он громко плакал (широко открыв рот);аңылдап ырда- петь завывая, громко и неприятно;аңылдап эшиктен шамал кирди ветер с силой ворвался в дверь;ырчынын баары аңылдап, сурнайлары даңылдап фольк. все певцы орали, флейты заливались;2. (о человеке) быть открытым, душа нараспашку. -
5 даңылда-
то же, что даңкылда-. -
6 дыңылда-
звенеть, издавать бренчащий, тренькающий звук;дыңылдап калыптырмын я стал бодрым;кыл дыңылдап калды струна туго натянута. -
7 заңылда-
то же, что заңкылда-издавать на высоких нотах звонкие звуки;заңылдаган ыр залихватская песня. -
8 зыңылда-
издавать гудящий звук;чиркей зыңылдады комар пищал;автомобиль зыңылдап кетти автомобиль с гудением двинулся;башым зыңылдайт у меня в голове (от боли) гудит. -
9 каңылда-
визжать, кричать протяжно. -
10 кыңылда-
1. жалобно и слабо визжать (напр. о щенке);2. тихо стонать;3. перен. издавать слабые звуки (напр. о больном старике);анда-санда чал дагы ырдаган болот кыңылдап стих. иногда и старик пытается немощно петь;шайтандын кыягындай кыңылдайт (из сказки) гундит, как чёртов кияк (см. кыяк II). -
11 чыңылда-
издавать продолжительные визгливые или жужжащие звуки;чыңылдап үнү чыкты раздался его визгливый голос;кулагым чыңылдап турат у меня в ушах звенит;ошонун бир сөзү ушул күнгө дейре кулагымда чыңылдап турат одно его слово доныне звенит у меня в ушах;чыңылдаган чымын жужжащая муха. -
12 ыңылда-
пищать, верещать, жужжать;кыяк тартып берсең, саратан коңузу ыңылдап учкандай угат (ему всё не нравится) если сыграешь на кияке (см. кыяк II), он воспринимает, как жужжание майского жука;ыңылдаган чиркей жужжащий (или пищащий) комар;кайсы бир үйдөн кыяктын үнү чыгат ыңылдап стих. из некоторых юрт доносятся (букв. исходят) пискливые звуки кияка. -
13 аңқылдақ
сын. simple-minded, simple-heartedпростодушный -
14 сақылдаған аяз
-
15 солқылдақ
сын. elastic, resilienупругий, гибкий -
16 солқылдақтық
-
17 тоқылдақ
зат. woodpeckerдятел -
18 шиқылдақ
-
19 аңқылдаған
( о простодушном) душа нараспашку -
20 аңқылдақ
простодушный, откровенный
См. также в других словарях:
барқылдақ — торғай. Торғайдың даусы барқылдап шығатын бір түрі. Ал алашұбар тоқылдақ, б а р қ ы л д а қ т о р ғ а й мен қайшыауыз болса орманды мекендейтіндерге жатады (Қарқаралы, 172) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаңқылдақ — сары. «Шаңқылдақ» деп аталатын қыран құс түсінің сарылығына қарай кейде осылай да аталынады. Қасқыр, суыр, борсықтар, ш а ң қ ы л д а қ с а р ы, тазқара, ала қарға, құзғындар сияқты аспан мен жер тағысы түгел мерекеде (М.Әуезов, Қилы заман, 65) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тоқылдақ — зат. муз. Тоқылдаған дыбыс шығаратын саз аспабы. Мәселен, мынадай аспаптар бар: дудыға, асатаяқ, жетіген, шертер, қылқобыз, шаңқобыз, сырнай, т о қ ы л д а қ, дабыл, дауылпаз, сыбызғы т.б. (О.Хаймолдин: Жұлдыз, 1974, №9, 183). Музейдегі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тырқылдақ — I … Торғай (қара және бозторғай), шымшық, қызылқұйрық, саршымшық, т ы р қ ы л д а қ, мысықторғай, тоқылдақ, көкек және басқалар ағаш зиянкештерімен күресте адамның сенімді көмекшілері болып табылады (Қазақст. ауыл шаруаш., 1972, №2, 51). II зат.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шақылдақ — I … Ш а қ ы л д а қ – үлкендігі тышқандай ғана, таудағы жартаста болатын аң. Сырттай қарағанда қоян пішіндес, бірақ құлағы кіші. Ол жауы төне бастағанын сезсе, шақылдап қоя береді. Інде тіршілік етеді (Қазақст. ауыл. шаруаш., 1987, №5, 43). Үкі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былқылдақ — сын. Былқ былқ еткен, сазды … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қырқылдақ торғай — Шымшық тұқымдасына жататын кішкене құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
лоқылдақ — сын. Лоқ лоқ етіп, ішті ауыртатын, желісі жайсыз (ат) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тоқылдақ — зат. Түнгі күзетшілердің дыбыс беріп жүретін ағаш құралы. зат. Жемін ағаш қабығын шұқып іздейтін орман құсы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шиқылдақ тышқан — зоол. Орман ішінде, биік жартастарда тіршілік ететін ерекше тышқан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
даңқылдақ — (Маң., Шевч.) даңғой, мақтаншақ, күмпілдек. Кимелеген д а ң қ ы л д а қт а р тұрғанда бізге жол тие ме? (Маң., Шевч.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі