-
101 пригожий
2) (погожий) разг. пагодны, пагодлівы -
102 прилучиться
1) (случиться, произойти) здарыцца2) (быть, оказаться где-либо случайно) прылучыцца, трапіцца, натрапіцца— тут прылучыўся (трапіўся, натрапіўся) нейкі чалавек -
103 природа
натура; прырода; урода* * *жен.— ён па прыродзе (характару, натуры) добры чалавек— звычайная рэч (натуральна, звычайна)от природы, с природы
— ад прыроды -
104 пропащий
в разн. знач. разг. прапашчы -
105 просвещённый
* * * -
106 простец
муж. разг. просты чалавек -
107 простолюдин
муж. уст. просты чалавек -
108 прямой
наўпроставы; прамы; стромкі; стромы* * *1) (ровный, без изгибов) прамы— прамы вагон, вагон прамых зносін4) (непосредственный) непасрэдны, прамы(о выборах, обложении и т.п.) прамыпрямой налог фин.
— прамы падатак6) (бесхитростный, правдивый) праўдзівы7) (безусловный, настоящий, действительный) бясспрэчны, сапраўдныпрямой расчёт, прямой смысл
— бясспрэчная выгада8) грам. просты, прамы -
109 прямолинейный
1) прамалінейны -
110 пустой
нішчымны; парожні; пусты* * *1) (ничем не заполненный) парожні, пусты2) (полый) пусты, парожні(тщетный) марны, дарэмны -
111 развитой
развіты; разьвіты* * *1) (физически) сталы, дарослы, развіты3) (об отраслях народного хозяйства, культуры) развіты, разгорнуты -
112 раненый
2) прил. ранены, паранены -
113 решительный
-
114 рознь
жен. -
115 самовлюблённый
-
116 самонадеянный
-
117 самоотверженный
самаадданы; самаахвярны* * *самаадданы, самаахвярны -
118 сановитый
санавіты, саноўны -
119 свалиться
аблегчы; грохнуцца; зваліцца* * *2) (упасть, обрушиться на землю) паваліцца, зваліцца, упасці -
120 свежий
крамяны; прахалодны; свежы; сьвежы; ядраны* * *1) свежы2) (прохладный) ядраны, халаднаваты, свежысвежо предание, а верится с трудом
— паданне свежае, але паверыць цяжка, было нядаўна, а паверыць цяжка
См. также в других словарях:
Чалавек — маўпа, якая ўпала з пальмы і зламала хвост … Слоўнік Скептыка
вапенникъ — чалавек, які абслугоўвае вапельню … Старабеларускі лексікон
вашинецъ — чалавек, у якіх небудзь адносінах блізкі да субяседніка … Старабеларускі лексікон
волосникъ — чалавек, які вырабляў розныя рэчы з шэрсці жывёл … Старабеларускі лексікон
волянинъ — чалавек, які вызваліўся ад прыгоннай залежнасці … Старабеларускі лексікон
деликатъ — чалавек, які любіць раскошу … Старабеларускі лексікон
досператъ — чалавек, які знаходзіцца ў роспачы … Старабеларускі лексікон
електъ — чалавек, нававыбраны на якую н. пасаду … Старабеларускі лексікон
кавалкаторъ — чалавек, які аб язджае коней, барэйтар … Старабеларускі лексікон
кграцовникъ — чалавек, які рыхтуе раствор для муравання … Старабеларускі лексікон
отповедникъ — чалавек, які выказвае пагрозу прычыніць шкоду каму н … Старабеларускі лексікон