-
1 знаменовать
-
2 удостоверять
-
3 свидетельствовать
аглядаць; сведчыць; сьведчыць* * *несовер.1) сведчыць— поспехі навукі і тэхнікі сведчаць (гавораць) пра росквіт культуры (паказваюць росквіт культуры) -
4 показывать
паказваць; сведчыць; сьведчыць* * *несовер.1) паказваць(проявлять, обнаруживать) праяўляць, выказваць, выяўляць— паказваць (праяўляць, выяўляць) храбрасць— паказваць (выказваць, выяўляць) сваю радасцьэтот человек показывает, что видел вас
— гэты чалавек сведчыць, што бачыў вас— рабіць выгляд, даваць зразумець— не паказваць і вачэй, не паказвацца і на вочы -
5 бумага
-
6 изобличать
-
7 лжесвидетельствовать
-
8 означать
-
9 показание
паказанне; паказаньне; сведчанне; сьведчаньне* * *ср.— даваць паказанні, сведчыць -
10 порядочность
-
11 уличать
несовер.— выкрываць чыю-небудзь хлусню, лавіць каго-небудзь на хлусні2) (свидетельствовать против кого-либо, доказывать) сведчыцьдаводзіць, даказваць
См. также в других словарях:
Богданович, Максим Адамович — Необходимо проверить качество перевода и привести статью в соответствие со стилистическими правилами Википедии. Вы можете помочь … Википедия
доводити — 1. дастаўляць што н. у пэўнае месца; 2. прыводзіць доказы, сведчыць, сцвярджаць; 3. ажыццяўляць, выконваць, чыніць … Старабеларускі лексікон
змоцняти — 1. умацоўваць, рабіць больш стойкім; 2. сцвярджаць, сведчыць, прызнаваць правільнасць чаго н … Старабеларускі лексікон
казати — 1. казаць, гаварыць; казати веру прапаведаваць; 2. загадваць, распараджацца; 3. паказваць, сведчыць … Старабеларускі лексікон
конати — 1. выконваць што н.; 2. даводзіць да канца; 3. абвінавачваць, сведчыць; караць; 4. паміраць … Старабеларускі лексікон
