-
21 выцкаваць
-
22 лежня
-
23 клак
-
24 перапёлачнік
-
25 напаляваць
-
26 ляжня
-
27 задышлівы
задышлівы, -ая, -ае. Страдающий одышкой.Толькі што малады чалавек і яго спадарожнікі - грузнаваты, задышлівы пажылы мужчына ў паляўнічым касцюме і вельмі юная дзяўчына, цёмная шатэнка з тонкім адухоўленым тварам і сумнымі вачыма - былі ў флігелі... Дайнека.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > задышлівы
-
28 ламанка
ламанка, -і ж. разм.Охотничье ружьё, которое заряжается готовыми зарядами в гильзах.Няхай стрэльба - не ламанка, але стрэліць - зробіць знак... Колас. На правым плячы чалавека вісела двуствольная ламанка, а на поясе патроннік, як у паляўнічага. Кулакоўскі.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > ламанка
-
29 шабета
шабета, -ы ж. абл.Сумка, которую носят на поясе.Ключнік, падклаўшы пад галаву раменную паляўнічую шабету, злёгку пахрапвае. Навуменка.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > шабета
-
30 стаеннік
стаеннік, -а м.Лошадь, предназначенная только для выезда, а не для работы.І мой Гняды хвост угору задраў, нібы стаеннік які! Чарнышэвіч. Не ўцярпеў панскі паляўнічы і расказаў людзям, што князь толькі на стаенніку гарцуе, а стралок з яго няўдалы. С.Александровіч. Стаеннікі раздражнёна махалі хвастамі, адганяючы мух і сляпнёў, якія наляцелі і сюды, у халаднаватую крыху канюшню. Сіпакоў.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > стаеннік
-
31 paly
кір. палякол, сваяБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > paly
-
32 polevenicetvo
кір. паляўніцтваБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > polevenicetvo
-
33 polevenicetvoznavestvo
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > polevenicetvoznavestvo
-
34 polevenichey
кір. паляўнічыохотник; охотничийБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > polevenichey
- 1
- 2
См. также в других словарях:
паля — кол, столб Словарь русских синонимов. паля сущ., кол во синонимов: 4 • кол (24) • свая (13) … Словарь синонимов
паля — ПАЛЯ, диал. – Бревно, заострённое с одного конца, из таких брёвен делают стены острога (прим. авт.); также в перен. знач. – Так и стоял бессловесной палей, пока хлебосол шутейно не толкнул его в плечо (3. 58). Ср. Самотик Пасс. сл. 351: паля «кол … Словарь трилогии «Государева вотчина»
ПАЛЯ — и пр. см. палец. Толковый словарь Даля. В.И. Даль. 1863 1866 … Толковый словарь Даля
ПАЛЯ — (искаж. нем. pfahl). Свая. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910 … Словарь иностранных слов русского языка
Паля — Павел, Паламон, Палатин, Паллада, Палладий, Палладия, Полувий … Словарь личных имен
паля — и, ж. pal m. обл. Столб, кол, жест, из которого сооружают забор, частокол. Во дворе, окруженном завостренными бревнами палями, было три одноэтажных жилых дома. Толст. Воскресение. Ср. Пал … Исторический словарь галлицизмов русского языка
паля́щий — палящий … Русское словесное ударение
Паля метод — (J. Pal, 1863 1936, австрийский врач) см. Вейгерта Паля метод … Большой медицинский словарь
паля — свая , южн., зап. (Даль), укр. паля – то же, польск. раl м. кол, свая . Возм., заимств. из д. в. н. pfâl кол от лат. pālus – то же (Преобр. II, 10), но может быть также родственным исконнослав. словам палка, палица. Из знач. палка можно… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Паля — I ж. местн. 1. Столб, кол с заостренными с обеих сторон концами, употребляемый для устройства забора, частокола. 2. Свая. II ж. см. пали Толковый словарь Ефремовой. Т. Ф. Ефремова. 2000 … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой
Паля — I ж. местн. 1. Столб, кол с заостренными с обеих сторон концами, употребляемый для устройства забора, частокола. 2. Свая. II ж. см. пали Толковый словарь Ефремовой. Т. Ф. Ефремова. 2000 … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой