-
1 кычкыру
гл1. кричать, закричать, крикнуть, выкрикивать, орать, вопить2. кричать, накричать, ругать3. звать, позвать (громко)4. кричать, петь (о петухе) -
2 кычкырырга
пов.н.qıçqır гл. 1) кричать/закричать 2) кричать на кого, ругать кого 3) кричать, петь (о петухе), блеять (об овце), мычать (о корове) ▪ qıçqırıp torğan 1) кричащий, вопиющий 2) явный, ясный, для всех ▪ qıçqırıp torğan bilge явный признак -
3 qıçqırırğa
кычкырыргапов.н.qıçqırгл.1) кричать/закричать3) кричать; петь (о петухе); блеять (об овце); мычать (о корове)1) кричащий; вопиющий2) явный; ясный; для всех. -
4 авыз
сущ.1)а) рот (человека, животного, птицы, рыбы); зев, пасть (зверя, крупного животного, хищной рыбы) || ротово́йавыз кырые (чите) белән генә елмаю — улыба́ться кра́ешком рта
авызым кипте — (у меня́) во рту пересо́хло
авызга бармак кую — приложи́ть па́лец ко рту (т. е. делать кому-л. предупредительный знак, чтобы замолчал или помолчал)
авыз куышлыгы — ротова́я по́лость
авызың кыек (чалыш) булганга көзгегә үпкәләмә — (посл.) не́ча пеня́ть на зе́ркало, ко́ли ро́жа крива́
авыз пешкәч (пешсә), салкын (суык) суны да өреп эчәсең — (посл.) обжёгшись на молоке́, ду́ешь и на во́ду
бүре авызына эләгү — попа́сть (угоди́ть) в пасть во́лку (к во́лку)
авызы кыек булса да, бай баласы сөйләсен — ирон.; посл. пусть говори́т байчо́нок, хоть у него́ и рот криво́й (на сто́рону); бога́тый врёт, никто́ не уймёт
б) перен.; разг. рот, едо́ксигез авыз бит бер гаиләдә — во́семь ртов ведь в семье́
в) уста́ ед. нетавызы белән сөйләү — говори́ть уста́ми (кого-л.)һәр кешенең авызында шул гына — у всех на уста́х одно́ и то́ же
г) говори́ло грубo-прост.яп авызыңны — закро́й своё говори́ло
2) обычно авыз|ыа) го́рло, го́рлышко (графина, горшка); горлови́на (цистерны, парового котла)авызы китек шешә — буты́лка с отби́тым го́рлышком
фляганың авызыннан эчү — пить из го́рлышка фля́ги
б) у́стье (печи, скважины, оврага, ложбины, балки)киң авызлы мич — печь с широ́ким у́стьем
кылыч кынының авызы — у́стье са́бельных но́жен
морҗа авызы — у́стье печно́й трубы́
в) ра́стру́б (музыкальной трубы, шланга)г) чело́ (плавильной печи, горна); хайло́ спец. ( технической печи)мич авызын еш агарту — ча́сто бели́ть чело́ пе́чи
д) жерло́, зев (печи, паровозной топки); пасть (водосточной трубы, туннеля); ду́ло (ружейного ствола, пушки)әллә ничә авызлы вулкан — вулка́н с не́сколькими же́рлами
эре калибрлы туп авызы — ду́ло (жерло́, зев) крупнокали́берного ору́дия
е) вход, лаз, прохо́д (в шалаш, шахту, пещеру); лаз (в нору, логово, конуру)кышкылыкка лапас авызын томалау — закры́ть на́ зиму вход (прохо́д) в наве́с-хлев
штольня авызында көтеп тору — поджида́ть у вхо́да в што́льню
баз авызына килү — подойти́ к вхо́ду в по́греб
мәгарә авызы — вход в пеще́ру; лаз пеще́ры; вы́ход (из) пеще́ры
аралык авызында туктап калу — останови́ться у прохо́да
ачык капка авызында тору — стоя́ть в проёме откры́тых воро́т; стоя́ть в воро́тах
з) отду́шина, хайло́ прост. ( проруби)бәке авызын киңәйтү — расши́рить проду́шину (в) про́руби
и) отве́рстие, зев ( люка)сыерчык оясының авызы — отве́рстие скворе́чника
к) верх (чего-л.)кисмәк авызына иелү — наклони́ться к каду́шке; склони́ться над каду́шкой
киң авызлы чиләк — ведро́ с широ́ким ве́рхом; ведро́, расширя́ющееся кве́рху
силос чокырының авызы киң булган — верх си́лосной я́мы получи́лся широ́ким
л) вы́рез, проре́з, верх ( кармана)кесә авызын киң итү — сде́лать вы́рез (верх) карма́на широ́ким
кулны кесә авызна китерү — поднести́ ру́ку к карма́ну
м) свищ, отве́рстие (в нарыве, ране), сви́щикн) перен. (са́мое) пе́кло, (са́мая) пасть (чего-л.)ут авызында булып чыгу — побыва́ть в (са́мом) пе́кле (огня́)
куркынычның авызына ук эләгү — угоди́ть пря́мо в пасть (пе́кло) опа́сности
о) в знач. нареч. авызыннан до́верху (наполнить какой-л. сосуд, яму)почта әрҗәсе авызыннан тулган иде — почто́вый я́щик был наби́т до́верху
•авыз ачып бару — см. авыз ачып йөрү
авыз ачып торучы — ротозе́й, ротозе́йка; зева́ка, рази́ня
авыз ашка тую — см. авыз ипигә тую
авыз (ни, нәрсә) әйткәнне (сөйләгәнне) колак ишетмәү — не отдава́ть себе́ отчёта в том, что говори́шь; говори́ть безотве́тственно; броса́ться слова́ми; не слы́шать того́, что говори́шь
авыз бармау — не (невозмо́жно) вы́говорить (вы́сказать); язы́к не повора́чивается (повернётся) (сказа́ть)
авыз белән карау — ирон. ртом гляде́ть (смотре́ть); рот разева́ть, ротозе́йничать
авыз белән тыңлау — ирон. ртом слу́шать (выслу́шивать/вы́слушать, прослу́шать, прослу́шивать/прослу́шать) ртом; уша́ми хло́пать; слу́шать и глаза́ми хло́пать (морга́ть)
авыз буяу — см. авыз пычрату
авыз (да) ачырмау (ачтырмау) — (и, да́же) рта раскры́ть (откры́ть) не дава́ть; (и, да́же) заикну́ться (сло́ва сказа́ть) не дава́ть
авыз еручы — неодобр.; см. ерык авыз 3)
авыз ерып алу — неодобр. позубоска́лить прост.
авыз җәелү — прост.; см. авыз ерылу
авыз җебетү — см. авыз чылату 2)
авыз җебү — распуска́ть/распусти́ть ню́ни (слю́ни)
авыз йомдыру — см. авыз каплау
авыз йомып бару — идти́ мо́лча
авыз йомып утыру — сиде́ть молчко́м (с закры́тым ртом)
авыз кабарту — см. авыз бүлтәйтү 1)
авыз каплану — замолча́ть, прикуси́ть (закуси́ть) язы́к
авыз килмәү — см. авыз оешмау
авыз күпертү (күптерү) — см. авыз бүлтәйтү 1)
авыз кыегайту — см. авыз кыйшайту
авыз кыймылдату — шевели́ть (пошеве́ливать/пошевели́ть) губа́ми
авызда (авыз тулы) (кара) кан булса да (кеше алдында) төкермәү — терпе́ть (не хны́кать, не пла́каться), не вы́дать себя́ (ни при каки́х обстоя́тельствах; что бы ни случи́лось)
авыз тутыру — см. авызга тутыру
авыз тую — см. авыз ипигә тую
авыз чалшайту — см. авыз кыйшайту
авыз ябышмау — см. авыз оешмау
авызга каптыру — см. авызга салу
авызга кергәнне йотмау (чәйнәмәү) — ирон. отка́зываться от того́, что само́ (в ру́ки) идёт (плывёт, даётся)
авызга керердәй (кереп китәрдәй) булып — о́чень внима́тельно, затаи́в дыха́ние
авызга килү — см. телгә килү
авызга салганны көтмәү — не дожида́ться, пока́ тебе́ в рот поло́жат
авызга су алу — см. авызга су кабу
авызга су кабып калу — набра́ть в рот воды́ (и промолча́ть); промолча́ть (набра́в воды́ в рот)
авызга тастымал тыгып булмый (тыга алмыйсың) — рот (гло́тку, го́рло) не заткнёшь, рот не закро́ешь (прикро́ешь) (кому-л.)
авызга уймак кабу — редко; см. авызга су кабу
авызга уймак капкан кебек (шикелле, сыман, төсле) — редко; см. авызга су капкан кебек
авызда (гына) тотарлык — язы́к прогло́тишь
авызда кош сайрату (уйнату) — в разн. знач. соловьём петь (залива́ться, разлива́ться)
авызда сер тормау — прогова́риваться/проговори́ться; проба́лтываться/проболта́ться разг.; не мочь (уме́ть) держа́ть язы́к за зуба́ми; не уме́ть храни́ть секре́тов
авызда сүз тормау — не уме́ть (мочь) держа́ть язы́к за зуба́ми (на при́вязи); язы́к распуска́ть/распусти́ть
авыздагыны алдыру — прозева́ть (упуска́ть, упусти́ть) своё; оказа́ться ротозе́ем (рази́ней, растя́пой, шля́пой, лопухо́м прост.)
авыздан йолып алу — см. авыздан тартып алу в знач. 2), 4)-6)
авыздан күбек чәчеп — неодобр. с пе́ной у рта (кричать на кого-л.), с пе́ной на уста́х ( похвалиться)
авыздан сүзне аркан белән дә (тартып) алып булмау (ала алмау) — см. авыздан сүз ала алмау; ≈≈ (из, у кого-л.) сло́ва арка́ном не вы́тянуть (вы́рвать)
авыздан сүзне келәшчә белән дә (тартып, йолкып) алып булмау (ала алмау) — см. авыздан сүз ала алмау; (из, у кого-л.) сло́ва клеща́ми (наси́льно) не вы́тянуть (вы́рвать)
авыздан тартып алырга торучы — рвач; хапу́га, хапу́н прост.
авыздан тере саескан очыру (очырту) — плести́ (нести́, говори́ть) чушь (вздор, околе́сицу, ерунду́, чепуху́), моло́ть (вздор, чушь, ерунду́, чепуху́); залива́ть, трепа́ться, бреха́ть прост.; пуска́ть (пусти́ть, запуска́ть/запусти́ть, распуска́ть) у́тку книжн.
авыздан төкерек килү — прост.; см. авызга төкерек килү
авыздан төкерек чәчеп — неодобр. с пе́ной у рта, бры́згая слюно́й (кричать на кого, ругать кого, хвастаться)
авыздан ут бөркү — см. авыздан ут чәчү 1), 2)
авызны кара канга буяу — см. авызны кан итү 1)
авызны кызылга буяу — см. авызны кан итү 1)
авызны чөйгә элеп — см. авыз күтәреп 1)
авызына саескан төкергән — см. авызына шайтан төкергән 1), 2)
авызыннан чыкканны эт җыймас (ашамас) — скверносло́в; тот, кто говори́т непристо́йности (непристо́йные и́ли неприли́чные слова́); выража́ться непристо́йно (непристо́йными слова́ми)
авызының тупсасы, теленең туктасы юк — прост. трещо́тка, соро́ка, тарато́рка, балабо́лка; бесстру́нная балала́йка прост.; говори́т день до ве́чера, а слу́шать не́чего
- авыз ачу- авызәдәбияты
- авыз гармуны
- авыз итү
- авыз итеп карау
- авыз иҗаты
- авыз пешү
- авыз тәме
- авыз эче
- авызга кабу
- авыз алдау
- авыз алдалау
- авыз ачып йөрү
- авыз ачып калу
- авыз ачып карап тору
- авыз ачып карап утыру
- авыз ачып тору
- авыз ачып тыңлау
- авыз ачып тыңлап тору
- авыз балда-майда булу
- авыз бал-май булу
- авыз бал да май булу
- авыз белән кош тоту
- авыз белән кош тотучы
- авыз бикләү
- авыз бозу
- авыз бүлтәйтү
- авыз бөршәйтү
- авыз бәлшәйтү
- авыз ачмау
- авыз да ачмау
- авыз еру
- авыз ерылу
- авыз ерып
- авыз җәеп
- авыз җебегән булу
- авыз җыеру
- авыз җыю
- авыз җыя алмау
- авыз ипигә тую
- авыз икмәккә тую
- авыз йому
- авыз йомып
- авыз йомып калу
- авыз йомып тору
- авыз йомып үткәрү
- авыз каплау
- авыз котырту
- авыз күтәреп
- авыз кыйшайту
- авыз кычыту
- авыз майлау
- авыз оешмау
- авыз күнмәү
- авыз пычрату
- авыз салындыру
- авыз салыну
- авыз сулары килү
- авыз сулары кору
- авыз суы кору
- авыз суларын агызу
- авыз суларын китерү
- авыз суын китерү
- авыз суларын корыту
- авыз суын корыту
- авыз сүздән бушамау
- авыз тидерү
- авыз тидереп карау
- авыз тишек булу
- авыз туйганчы
- авыз турсайту
- авыз тутырып
- авыз тыю
- авыз чайкау
- авыз чите белән
- авыз чите белән генә
- авыз чылату
- авыз ыржайту
- авыз эчендә ботка пешерү
- авыз эчендә ботка кайнату
- авыз эченнән
- авыз эченнән ботка пешерү
- авыз эченнән ботка кайнату
- авыз ябу
- авыз ямьшәйтү
- авызга авыз куеп
- авызга авыз карап
- авызга алгысыз
- авызга алу
- авызга гына карап тору
- авызга йокмау
- авызга да йокмау
- авызга карату
- авызга карау
- авызга керергә тора
- авызга керәм дип тора
- авызга керү
- авызга салганны йотмау
- авызга салу
- авызга су кабу
- авызга су капкан кебек
- авызга су капкан шикелле
- авызга су капкан төсле
- авызга су капкан сыман
- авызга су капкан диярсең
- авызга сугу
- авызга тел сыймау
- авызга тию
- авызга төкерек килү
- авызга тутыру
- авызга чәйнәп салу
- авызга чәйнәп каптыру
- авызда бал-май булу
- авызда бал да май булу
- авыздан алу
- авыздан алып әйтү
- авыздан ана сөте кипмәгән
- авыздан җан чыгарга тору
- авыздан җан чыгу
- авыздан җан чыкканчы
- авыздан өзелмәү
- авыздан өзеп
- авыздан өзеп алу
- авыздан өзеп алып әйтү
- авыздан өзмәү
- авыздан селәгәй килү
- авыздан селәгәйләр килү
- авыздан селәгәй агу
- авыздан селәгәйләр агу
- авыздан сүз ала алмау
- авыздан сүз алып булмау
- авыздан сүз чыкмау
- авыздан тартып алу
- авыздан төшермәү
- авыздан ут чәчү
- авыздан ут чәчрәтү
- авыздан чыгу
- авыздан ычкындыру
- авыздан ычкыну
- авызны ачсаң, үпкәң күренү
- авызны ачсаң, үпкәң күренергә тору
- авызны кара кан белән юу
- авызны кан итү
- авызны кара кан итү
- авызны чамалап ачу
- авызны чөйгә элү
- авызы пешмәгән
- авызына шайтан төкергән
- авызына иблис төкергән
- авызыңа бал да май
- авызыңнан җил алсын
- авызыңнан чыкмасын! -
5 кычкырыну
гл1. кричать, орать, вопить, выкрикивать2. ругаться, кричать, покрикивать, расшуметься -
6 иңрәргә
пов.н.iñrä гл. 1) стонать, кричать/крикнуть пронзительно, стенать, кричать/крикнуть дущераздерающе 2) вздрогнуть 3) перен.гудеть, стонать 4) исстрадаться -
7 кычкырынырга
гл. 1) кричать, орать, вопить, выкрикивать 2) ругаться, кричать, покрикивать, расшуметься -
8 аваз салып
1) гро́мко, во весь го́лос (перекликаться в лесу, кричать кому-л.)2) гро́мко, с кри́ком (бегать, играть, суетиться); с ги́ком (бежать, скакать)3) гро́мко, в го́лос, не свои́м го́лосом ( вскрикнуть), с кри́ком, с во́плем ( плакать)аваз салып җылый башлау — гро́мко (в го́лос, не свои́м го́лосом, с кри́ком) запла́кать
-
9 ахмакларча
1. нареч.; разг.глу́по, неле́по, несура́зно, по-дура́цки ( поступать), ту́по (рассуждать, думать); дура́шливо ( кричать); по-идио́тски прост.; как глупе́ц (тупи́ца, дура́к, идио́т); одуре́ло (отупе́ло)2. прил.глу́пый, неле́пый, несура́зный ( поступок); дура́цкий, идио́тский, дура́шливый, тупо́й; одуре́лый, отупе́лыйахмакла́рча һавалылык — тупо́е высокоме́рие
ахмакла́рча кирелек — глу́пое упря́мство
-
10 дөнья бетереп
1) во всё го́рло прост. (кричать, ругать)2) повсю́ду, везде́, везде́ и всю́ду ( искать) -
11 колак төбендә
= колак төбендә генә1) под са́мым у́хом2) над (са́мым) у́хом, под (са́мым) у́хом (звенеть, кричать, шуметь, говорить и т. п.) -
12 миңгерәткеч
I сущ.; бот.; см. дурманII прил.миңгерәткеч җылы якларда үсә — жёлтый паслён растёт в тёплых края́х
1) оглуша́ющий; оглуши́тельныймиңгерәткеч шартлау — оглуша́ющий взрыв
миңгерәткеч итеп — оглуша́юще, оглуши́тельно (ударить, взрывать, хохотать, кричать, греметь и т. п.)
залда миңгерәткеч тавыш иде — в за́ле бы́ло оглуши́тельно шу́мно
2) одурма́нивающий, отупля́ющий, отума́нивающий, затума́нивающий, одуря́ющий (угар, алкоголь, запах)бакчада төрле чәчәкләрнең миңгерәткеч исе таралган — сад благоуха́ет одурма́нивающими за́пахами ра́зных цвето́в
-
13 хор белән
хо́ром (петь, кричать)хор белән жавап бирү — отвеча́ть хо́ром
-
14 шырылдап
нареч.неи́стово, пронзи́тельно, гро́мко и ре́зко (кричать, плакать) -
15 ай-вайлау
гл1. проявлять (проявить) недовольство (тревогу, сильную досаду, сожаление)2. истошно кричать, ахать и охать -
16 акырыну
глорать, громко кричать, покрикивать; горлопанить -
17 акырышу
глкричать, орать друг на друга -
18 бакыру
глгромко кричать, орать, горланить -
19 бытбылдау
глкричать (о перепеле) -
20 ертылганчы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
кричать — Говорить громко, голосить, горланить, греметь, вопить (возопить), орать, реветь, шуметь; драть (распускать) горло (глотку); драть уши; гаркнуть, грянуть, рявкнуть. Кричать благим матом, во весь голос, во всю глотку, во все горло, не своим голосом … Словарь синонимов
КРИЧАТЬ — КРИЧАТЬ, крикнуть, крикивать, гласно взывать, подавать громкий голос, орать, зевать; | призывать кого; | громко говорить, шуметь, спорить, вздорить, браниться; | взывать от боли, печали, реветь, плакать, стонать громко, голосить. Загонщики начали … Толковый словарь Даля
КРИЧАТЬ — КРИЧАТЬ, кричу, кричишь, несовер. 1. без доп. Издавать громкие крики, вопли. Кричать от боли. Дети кричат. Кричать благим матом (см. мат5). || Громким голосом сообщать, давать знать о чем нибудь. Он кричал, чтобы мы шли направо. || Слишком громко … Толковый словарь Ушакова
КРИЧАТЬ — КРИЧАТЬ, чу, чишь; несовер. 1. Издавать крик. К. от боли. 2. Говорить слишком громко. Не кричи, говори спокойно. 3. на кого (что). Бранить кого н., резко говорить с кем н. К. на озорника. 4. о ком (чём). Много и подробно обсуждать что н.… … Толковый словарь Ожегова
кричать — КРИЧАТЬ, чу, чишь; несов., на кого что и без доп. Страдать рвотой. Не кричи на газон, ты, Штоколов, лютики погубишь … Словарь русского арго
кричать — ▲ восклицать ↑ громкий (звук) кричать. закричать. прокричать. раскричаться. кричать во все горло [во весь рот. во всю глотку]. кричать во всю ивановскую. кричать [орать. вопить] благим матом. криком кричать. на крик кричать. кричать [орать] как… … Идеографический словарь русского языка
кричать — • бешено кричать • благим матом кричать • во весь голос кричать • во все горло кричать • во всю Ивановскую кричать • во всю мочь кричать • дико кричать • исступленно кричать • истошно кричать • отчаянно кричать • пронзительно кричать • страшно… … Словарь русской идиоматики
кричать — глаг., нсв., употр. очень часто Морфология: я кричу, ты кричишь, он/она/оно кричит, мы кричим, вы кричите, они кричат, кричи, кричите, кричал, кричала, кричало, кричали, кричащий, кричавший, крича; св. крикнуть 1. Когда вы кричите, вы издаёте… … Толковый словарь Дмитриева
кричать — кричу, укр. кричати, ст. слав. кричати κράζειν, ἀναβοᾶν (Супр.), сербохорв. кричати предостерегать , словен. kričati, чеш. křičeti, слвц. kričаt᾽, польск. krzyczec, в. луж. křičec. От крик (см.). Ср. лит. krỹkti пронзительно визжать, кричать … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
кричать — глаг. Пост. пр.: II спр.; несов. в.; неперех.; невозвр. ЛЗ Издавать крик. Словообразовательный анализ, Морфемный анализ: Для увеличения кликните на картинку Непост. пр.: н. ф.; неизм. Основа словоформы: кричать Основа слова: крича … Морфемно-словообразовательный словарь
кричать — КРИЧАТЬ1, несов. (сов. крикнуть). Издавать (издать) голосом громкие, напряженные звуки (о человеке); Син.: Разг. орать; Ант.: молчать [impf. (of a human being) to yell, shriek, squall, squeal, scream (out), shout, cry; to whoop, make a loud… … Большой толковый словарь русских глаголов