-
1 конь
конь, кони мн.————————конь, коня род.Беларуска-расейскі слоўнік: міжмоўныя амонімы, паронімы і полісемія > конь
-
2 конь
-
3 конь
cheval -
4 конь
кінь -
5 конь
koń -
6 конь
кінь -
7 стаеннік
-
8 дэраш
-
9 дэраш
дэраш, -а м.Конь чалой масти.Ён (Бушмар) доўга сядзеў так на сваім хутарскім дэрашу, трапаў яму грыву і стаў, як дзіцё - радасны, без думак аб прычынах. Чорны. Прыгнаў каровы дзядзька Антось. Апошнім прыплёўся на сваім дэрашы Карусь Дзівак з Магдаю. С.Александровіч. А яны ляцелі шалёна, і белы конь усё даганяў і не мог дагнаць вогненнага і дэраша. Караткевіч. -
10 хмыліцца
хмыліцца незак.Косить глаза, прижимать уши (о лошади).Апрача таго, (конь) з'ядаў увесь Ванеў цукар і за тое, відаць, быў гатовы падзяліцца з чалавекам сваёю пайкаю аўса, бо торбы з рук не рваў і не хмыліўся, калі даводзілася здымаць яе недаедзенаю. Лужанін. Дэраш - так звалі мы яго - даволі-такі сцёр зубы, часта наравіўся, хмыліўся не толькі на чужых, а і на мяне самога. Якімовіч. Праходзіш паміж вазоў, то сцеражыся: не кожны конь, але адзін з трох-чатырох страшыць - утульвае вушы, хмыліцца. Янкоўскі.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > хмыліцца
-
11 cone
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > cone
-
12 пялясы
пялясыполосоватый.Пялясы конь. -
13 варанец
варанец м. —1) вороной конь;2) воронец (бот. Actaea L) ;3) блоха -
14 дыхавічны
дыхавічныастмический; одышливый.Дыхавічны конь. -
15 морскі
морскіморской;морскі коньморж -
16 запражны
-
17 здарожыцца
здарожыцца зак.Утомиться в дороге.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > здарожыцца
-
18 забажыцца
забажыцца зак., разм.Начать божиться.- А не наравісты (конь)? - пытаюся я. - Псс!.. - запсыкаў цыган, вылупіўшы на мяне свае хітрыя вочы. - Ён і не ведае, што гэта за нораў, каб я так жыў, - забажыўся цыган... Якімовіч.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > забажыцца
-
19 аброк
аброк, -у м.Корм для лошадей (обычно овёс).Давялося выпрагчы, і тады яна (кабыла) пайшла ўслед за гарматаю, а на прывале патрабавала порцыю аброку нароўні з тымі коньмі, якія не ленаваліся. Лужанін. Накрыты гунькай, пушысты ад інею конь жуе з торбы аброк і чакае раніцы, падымаючы наперамену то адную нагу, то другую, - холадна небараку. Карпюк. Мужчыны павыпрагалі коней, далі ім аброку і таксама пайшлі да гурту. Сачанка. -
20 капыціць
капыціць незак., разм.Бить, топтать копытами.Хоць па дарозе капыціў такі табун коней, пылу не было - увосень ён прыбіваецца да зямлі дажджамі і шчодрымі росамі. Сіпакоў. А ён (Сноўдала) хадзіў, глядзеў сабе пад ногі, капыціў снег, здабываючы сабе корм, смертна біўся з іншымі, да сябе падобнымі, і нічога не бачыў і не разумеў да самай апошняй хвіліны. Казько. А конь усё-такі вырваўся з жалезнай жандарскай пасткі і яшчэ доўга-доўга з трывожным прызыўным іржаннем белым прывідам капыціў Прырэчча... Ягоўдзік.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > капыціць
- 1
- 2
См. также в других словарях:
конь — конь, я, мн. ч. и, ей … Русский орфографический словарь
конь — конь/ … Морфемно-орфографический словарь
КОНЬ — муж., ·стар. комонь, славянское. клюся, ·стар., араб. фарь; лошадь; лошадь добрая, не кляча: на юге, сев. и в сиб. редко говорят лошадь: жеребец или мерин, не кобыла; особ. верховая лошадь. Кляча воду возит, лошадь пашет, конь под седлом.… … Толковый словарь Даля
Конь — (в древности также комонь): Содержание 1 Животное 2 Астрономия 3 Спорт 4 Архитектура … Википедия
Конь (сёги) — Конь сёги У этого термина существуют и другие значения, см. Конь. Конь (яп. 桂馬 кэйма?), кратко «кэй» (яп. 桂 … Википедия
конь — См … Словарь синонимов
конь — (1): Тъи (Всеслав) клюками подпръ ся о кони (окони?) и скочи къ граду Кыеву, и дотчеся стружіемъ злата стола Кіевьскаго. 35. Мужь страшьнъ бывъ ратьныимъ ... медъмь съврьженъ бысть съ коня бежделѣза: не отъ ратьныихъ убиенъ бысть. Изб. Св. 1076 г … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"
конь — сущ., м., употр. часто Морфология: (нет) кого? коня, кому? коню, (вижу) кого? коня, кем? конём, о ком? о коне; мн. кто? кони, (нет) кого? коней, кому? коням, (вижу) кого? коней, кем? конями, о ком? о конях 1. Конём называют самца лошади. Вороной … Толковый словарь Дмитриева
КОНЬ — (настоящая фамилия, возможно, Иванов) Фёдор Савельевич, зодчий 2 й половины 16 в. Строитель стен и башен Белого города в Москве (1585 93), мощных крепостных стен Смоленска (1595 1602). Источник: Энциклопедия Отечество в древнерусской языческой… … Русская история
КОНЬ — лошадь. Играет важную роль во многих мифологических системах Евразии. Является атрибутом (или образом) ряда божеств. На К. передвигаются (по небу и из одной стихии или мира в другой) боги и герои. В индоевропейской мифологии К. принадлежит особое … Энциклопедия мифологии
конь — я; мн. кони, ей; м. 1. В речи военных, в коннозаводческой практике, а также в поэтической речи: лошадь (обычно о самце). Боевой к. Ферма рысистых коней. * Что ты ржёшь, мой конь ретивый? (Пушкин). По коням (кавалерийская команда для посадки на… … Энциклопедический словарь