-
1 карать
-
2 наказывать
караць; наказваць; ушчуваць* * *I несовер. караць II несовер. (давать наказ, наставление) уст., прост. наказваць, даваць наказ -
3 казнить
-
4 взыскивать
-
5 подвергать
* * *несовер. падвяргацьоднако лучше переводить (и чаще так и переводится) глаг., соответствующими определённым сущ., а также оборотами с другими глаг. в знач. ставить в какое-либо положение, делать предметом какого-либо действияставіць (каго-што пад што, на што)выстаўляць (каго-што пад што, на што)рабіць (каму-чаму, у каго-чаго, з кім-чым, над кім-чым што)аддаваць, даваць (каго-што на што, пад што, а также с неопр.)браць (пад што, на што, у што)— бамбардзіраваць, падвяргаць бамбардзіроўцы— абмяркоўваць, ставіць на абмеркаванне— ставіць на агляд, аглядаць— ставіць пад небяспеку свае жыццё, рызыкаваць сваім жыццём— дзейнічаць (уздзейнічаць) святлом (на што), ставіць (выстаўляць, падстаўляць) пад дзеянне святла— рабіць допыт, дапытваць (каго)— рабіць вобыск у каго-небудзь, абшукваць каго— караць, накладаць кару— накладаць штраф, штрафаваць— браць на выпрабаванне, выпрабоўваць, ставіць на (пад) выпрабаванне— браць пад сумненне, сумнявацца (у чым)— браць на смех, насміхацца, смяяцца (з каго-чаго), кпіць (з каго-чаго) -
6 предавать
* * *несовер.— аддаваць на смерць, караць смерцю— даводзіць да агульнага ведама, апублікоўваць— аддаваць забыццю, забываць— хаваць, аддаваць зямлі
См. также в других словарях:
банитовати — караць пазбаўленнем грамадзянскіх правоў і выгнаннем з краіны … Старабеларускі лексікон
конати — 1. выконваць што н.; 2. даводзіць да канца; 3. абвінавачваць, сведчыць; караць; 4. паміраць … Старабеларускі лексікон
