Перевод: со всех языков на испанский

с испанского на все языки

врага

  • 41 подняться

    (1 ед. подниму́сь) сов.
    1) levantarse, alzarse; subir vi, ascender (непр.) vi, remontarse ( взойти)

    подня́ться по ле́стнице — subir (por) la escalera

    подня́ться на ли́фте — subir (elevarse) en el ascensor

    подня́ться на́ гору — remontarse (ascender) a la montaña, escalar la montaña

    подня́ться в во́здух — subir (elevarse) al aire

    подня́ться вверх по реке́ — subir río arriba (contra corriente)

    со́лнце подня́ло́сь — el sol ha salido

    тума́н подня́лся — la neblina se ha levantado (se ha despejado)

    рука́ не подняла́сь (на + вин. п.) перен. — la mano no se le alzaba (para), no se levantaba la mano

    2) ( встать) levantarse

    подня́ться с земли́, с посте́ли — levantarse de la tierra, de la cama

    помо́чь подня́ться — ayudar a levantarse

    подня́ться навстре́чу кому́-либо — levantarse (salir) al encuentro de alguien

    - подняться во весь рост
    3) разг. ( поправиться - о больном) levantarse, recobrarse, convalecer (непр.) vi
    4) разг. ( вырасти) crecer (непр.) vi

    де́ти незаме́тно подня́ли́сь — los hijos han crecido (se han hecho mayores) sin sentirlo

    подня́ться из руи́н — levantarse de las ruinas

    6) ( двинуться) levantarse, salir (непр.) vi (тж. перен.)

    подня́ться с ме́ста — levantarse del sitio

    подня́ться на защи́ту — levantarse en defensa (de), salir a defender (a)

    подня́ться на врага́ — alzarse contra el enemigo

    подня́ться как оди́н — levantarse todos a una (como uno)

    7) ( восстать) levantarse, alzarse, sublevarse

    наро́д подня́лся́ на борьбу́ — el pueblo se alzó a la lucha (para luchar)

    8) (начаться, возникнуть) levantarse; armarse

    подня́лся ве́тер — se levantó viento, el viento empezó a soplar

    подня́ла́сь мете́ль — se levantó un torbellino

    подня́лся крик, шум — se alzó un griterío, se armó ruido

    9) (о вопросе, проблеме) plantearse
    10) (увеличиться; повыситься) aumentar vi, subir vi, elevarse (тж. перен.)

    у́ровень воды́ подня́лся — el nivel del agua subió

    те́сто подняло́сь — subió la masa

    температу́ра подняла́сь — se elevó la temperatura

    давле́ние подняло́сь — la presión ha aumentado

    це́ны подняли́сь — los precios han subido

    подня́ться в чьём-либо мне́нии — crecer ante la opinión de alguien

    настрое́ние подняло́сь — el humor ha mejorado (ha subido, ha aumentado)

    * * *
    (1 ед. подниму́сь) сов.
    1) levantarse, alzarse; subir vi, ascender (непр.) vi, remontarse ( взойти)

    подня́ться по ле́стнице — subir (por) la escalera

    подня́ться на ли́фте — subir (elevarse) en el ascensor

    подня́ться на́ гору — remontarse (ascender) a la montaña, escalar la montaña

    подня́ться в во́здух — subir (elevarse) al aire

    подня́ться вверх по реке́ — subir río arriba (contra corriente)

    со́лнце подня́ло́сь — el sol ha salido

    тума́н подня́лся — la neblina se ha levantado (se ha despejado)

    рука́ не подняла́сь (на + вин. п.) перен. — la mano no se le alzaba (para), no se levantaba la mano

    2) ( встать) levantarse

    подня́ться с земли́, с посте́ли — levantarse de la tierra, de la cama

    помо́чь подня́ться — ayudar a levantarse

    подня́ться навстре́чу кому́-либо — levantarse (salir) al encuentro de alguien

    - подняться во весь рост
    3) разг. ( поправиться - о больном) levantarse, recobrarse, convalecer (непр.) vi
    4) разг. ( вырасти) crecer (непр.) vi

    де́ти незаме́тно подня́ли́сь — los hijos han crecido (se han hecho mayores) sin sentirlo

    подня́ться из руи́н — levantarse de las ruinas

    6) ( двинуться) levantarse, salir (непр.) vi (тж. перен.)

    подня́ться с ме́ста — levantarse del sitio

    подня́ться на защи́ту — levantarse en defensa (de), salir a defender (a)

    подня́ться на врага́ — alzarse contra el enemigo

    подня́ться как оди́н — levantarse todos a una (como uno)

    7) ( восстать) levantarse, alzarse, sublevarse

    наро́д подня́лся́ на борьбу́ — el pueblo se alzó a la lucha (para luchar)

    8) (начаться, возникнуть) levantarse; armarse

    подня́лся ве́тер — se levantó viento, el viento empezó a soplar

    подня́ла́сь мете́ль — se levantó un torbellino

    подня́лся крик, шум — se alzó un griterío, se armó ruido

    9) (о вопросе, проблеме) plantearse
    10) (увеличиться; повыситься) aumentar vi, subir vi, elevarse (тж. перен.)

    у́ровень воды́ подня́лся — el nivel del agua subió

    те́сто подняло́сь — subió la masa

    температу́ра подняла́сь — se elevó la temperatura

    давле́ние подняло́сь — la presión ha aumentado

    це́ны подняли́сь — los precios han subido

    подня́ться в чьём-либо мне́нии — crecer ante la opinión de alguien

    настрое́ние подняло́сь — el humor ha mejorado (ha subido, ha aumentado)

    * * *
    v
    1) gener. (î âîïðîñå, ïðîáëåìå) plantearse, (увеличиться; повыситься) aumentar, alzarse, armarse, ascender, elevarse (тж. перен.), levantarse, remontarse (взойти), salir (тж. перен.), subir, sublevarse
    2) colloq. (âúðàñáè) crecer, (поправиться - о больном) levantarse, convalecer, recobrarse

    Diccionario universal ruso-español > подняться

  • 42 разгром

    разгро́м
    frakaso, malvenko (поражение);
    ruinigo (опустошение);
    \разгроми́ть frakasi, detrui.
    * * *
    м.
    1) ( врага) derrota f; destrucción f ( уничтожение); aplastamiento m (подавление - восстания и т.п.)

    разгро́м ба́нды — desarticulación de una banda

    2) ( опустошение) devastación f
    3) разг. ( беспорядок) caos m, desorden m
    * * *
    м.
    1) ( врага) derrota f; destrucción f ( уничтожение); aplastamiento m (подавление - восстания и т.п.)

    разгро́м ба́нды — desarticulación de una banda

    2) ( опустошение) devastación f
    3) разг. ( беспорядок) caos m, desorden m
    * * *
    n
    1) gener. (âðàãà) derrota, (îïóñáîøåñèå) devastación, aplastamiento (подавление - восстания и т. п.), destrucción (уничтожение), rota
    2) colloq. (беспорядок) caos, desorden
    3) milit. derrota

    Diccionario universal ruso-español > разгром

  • 43 сокрушать

    сокруша́ть
    см. сокруши́ть.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) anonadar vt; romper (непр.) vt ( ломать); destruir (непр.) vt, deshacer (непр.) vt, demoler (непр.) vt ( разрушать)

    сокруша́ть врага́ — arrollar al enemigo

    сокруша́ть все наде́жды — destruir todas las esperanzas

    2) ( огорчать) afligir vt, desconsolar (непр.) vt
    * * *
    несов., вин. п.
    1) anonadar vt; romper (непр.) vt ( ломать); destruir (непр.) vt, deshacer (непр.) vt, demoler (непр.) vt ( разрушать)

    сокруша́ть врага́ — arrollar al enemigo

    сокруша́ть все наде́жды — destruir todas las esperanzas

    2) ( огорчать) afligir vt, desconsolar (непр.) vt
    * * *
    v
    gener. (îãîð÷àáü) afligir, anonadar, astillar, demoler (разрушать), desconsolar, deshacer, destruir, infringir, romper (ломать)

    Diccionario universal ruso-español > сокрушать

  • 44 стан

    стан I
    (туловище) trunko, talio, figuro, torso.
    --------
    стан II
    (лагерь) tendaro.
    --------
    стан III
    тех. ilo, maŝino;
    прока́тный \стан laminatilo.
    * * *
    I м.
    ( фигура) talle m, estatura f

    то́нкий стан — talle fino

    II м.
    (лагерь, стоянка) campo m, campamento m (тж. перен.)

    полево́й стан — campamento m

    ••

    перейти́ в стан врага́ — pasarse al enemigo

    III м.
    1) тех. laminador m

    прока́тный стан — laminador m, tren m

    листопрока́тный стан — laminación de chapas, tren de laminación de chapa

    трубопрока́тный стан — laminador de (para) tubos

    волочи́льный стан — banco de estirar

    2) ( деревянный) soporte m, bancada f
    * * *
    I м.
    ( фигура) talle m, estatura f

    то́нкий стан — talle fino

    II м.
    (лагерь, стоянка) campo m, campamento m (тж. перен.)

    полево́й стан — campamento m

    ••

    перейти́ в стан врага́ — pasarse al enemigo

    III м.
    1) тех. laminador m

    прока́тный стан — laminador m, tren m

    листопрока́тный стан — laminación de chapas, tren de laminación de chapa

    трубопрока́тный стан — laminador de (para) tubos

    волочи́льный стан — banco de estirar

    2) ( деревянный) soporte m, bancada f
    * * *
    n
    1) gener. (äåðåâàññúì) soporte, bancada, (лагерь, стоянка) campamento (тж. перен.), (лагерь, стоянка) campo, (фигура) estatura, rancho, talle
    2) milit. campamento
    3) eng. laminador, tren

    Diccionario universal ruso-español > стан

  • 45 теснить

    тесни́ть
    premi, malvastigi;
    premataki (противника);
    \тесниться amasiĝi, premiĝi.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) estrechar vt, apretar (непр.) vt
    2) ( оттеснять) empujar vt; acosar vt ( неприятеля)

    тесни́ть врага́ — hostigar al enemigo

    3) ( сжимать) oprimir vt, estrechar vt

    тесни́ть грудь перен.oprimir el pecho

    4) уст. ( притеснять) oprimir vt
    * * *
    несов., вин. п.
    1) estrechar vt, apretar (непр.) vt
    2) ( оттеснять) empujar vt; acosar vt ( неприятеля)

    тесни́ть врага́ — hostigar al enemigo

    3) ( сжимать) oprimir vt, estrechar vt

    тесни́ть грудь перен.oprimir el pecho

    4) уст. ( притеснять) oprimir vt
    * * *
    v
    1) gener. (îááåññàáü) empujar, (ñ¿èìàáü) oprimir, (áîëïèáüñà) estrecharse, (óáèáüñà, ¿àáüñà) vivir apretado (s), acosar (неприятеля), agobiar, apretar, apretarse, estrechar

    Diccionario universal ruso-español > теснить

  • 46 ударить

    уда́рить
    frapi, bati;
    \удариться (обо что-л.) albatiĝi (или sin bati) al (или ĉe, kontraŭ) io.
    * * *
    сов.
    1) golpear vt; atizar (dar) un golpe

    уда́рить по лицу́ — abofetear vt, dar una bofetada

    уда́рить кулако́м по́ столу — dar un puñetazo en la mesa, golpear en la mesa con el puño

    уда́рить в ладо́ши — batir palmas, palmotear vi

    уда́рить в ко́локол — tocar la campana

    уда́рить в наба́т — tocar alarma, tocar a rebato

    уда́рил гром — retumbó el trueno

    2) перен. ( во что-либо) entrar vi, introducirse (непр.)

    мо́лния уда́рила в (+ вин. п.)el rayo cayó (en)

    3) ( выстрелить) disparar vt

    уда́рить за́лпом — disparar en salva

    4) ( стремительно напасть) atacar vt ( de súbito), lanzarse (sobre)

    уда́рить в лоб — atacar de frente

    уда́рить в штыки́ — atacar a la bayoneta

    уда́рить на врага́ — atacar al enemigo, lanzarse sobre el enemigo

    ••

    уда́рить по карма́ну — dar un sablazo, castigar el bolsillo

    уда́рить в го́лову — subirse a la cabeza

    уда́рить по рука́м ( при сговоре) — cerrar un trato, estar conforme (de acuerdo); decir amén

    уда́рить во все колокола́ — tocar a rebato; echar las campanas al vuelo

    уда́рить в спи́ну — asestar el golpe por la espalda

    седина́ в бо́роду уда́рила — ya peina canas

    не уда́рить в грязь лицо́м — quedar (salir) airoso, salir con la cabeza alta

    * * *
    сов.
    1) golpear vt; atizar (dar) un golpe

    уда́рить по лицу́ — abofetear vt, dar una bofetada

    уда́рить кулако́м по́ столу — dar un puñetazo en la mesa, golpear en la mesa con el puño

    уда́рить в ладо́ши — batir palmas, palmotear vi

    уда́рить в ко́локол — tocar la campana

    уда́рить в наба́т — tocar alarma, tocar a rebato

    уда́рил гром — retumbó el trueno

    2) перен. ( во что-либо) entrar vi, introducirse (непр.)

    мо́лния уда́рила в (+ вин. п.)el rayo cayó (en)

    3) ( выстрелить) disparar vt

    уда́рить за́лпом — disparar en salva

    4) ( стремительно напасть) atacar vt ( de súbito), lanzarse (sobre)

    уда́рить в лоб — atacar de frente

    уда́рить в штыки́ — atacar a la bayoneta

    уда́рить на врага́ — atacar al enemigo, lanzarse sobre el enemigo

    ••

    уда́рить по карма́ну — dar un sablazo, castigar el bolsillo

    уда́рить в го́лову — subirse a la cabeza

    уда́рить по рука́м ( при сговоре) — cerrar un trato, estar conforme (de acuerdo); decir amén

    уда́рить во все колокола́ — tocar a rebato; echar las campanas al vuelo

    уда́рить в спи́ну — asestar el golpe por la espalda

    седина́ в бо́роду уда́рила — ya peina canas

    не уда́рить в грязь лицо́м — quedar (salir) airoso, salir con la cabeza alta

    * * *
    v
    1) gener. (âúñáðåëèáü) disparar, (стремительно напасть) atacar (de súbito), atizar (dar) un golpe, endiñar, estampar (о стену), golpear, lanzarse (sobre), cutir, machucar
    2) colloq. amagar, sopapear
    3) liter. (âî ÷áî-ë.) entrar, introducirse

    Diccionario universal ruso-español > ударить

  • 47 уничтожить

    уничто́жить
    neniigi;
    ekstermi (истребить);
    detrui (разрушить);
    pereigi (погубить).
    * * *
    сов., вин. п.
    1) aniquilar vt, anonadar vt; exterminar vt (истребить, искоренить); destruir (непр.) vt ( разрушить)

    уничто́жить в ко́рне — destruir completamente, extirpar vt

    уничто́жить врага́ — destruir (aniquilar, exterminar) al enemigo

    уничто́жить зло — aniquilar (exterminar) el mal

    2) ( упразднить) suprimir vt, abolir (непр.) vt

    уничто́жить ра́бство — abolir la esclavitud

    3) разг. (съесть, выпить) apurar vt, beber hasta las heces
    4) перен. (морально подавить, унизить) abatir vt, aplastar vt
    * * *
    сов., вин. п.
    1) aniquilar vt, anonadar vt; exterminar vt (истребить, искоренить); destruir (непр.) vt ( разрушить)

    уничто́жить в ко́рне — destruir completamente, extirpar vt

    уничто́жить врага́ — destruir (aniquilar, exterminar) al enemigo

    уничто́жить зло — aniquilar (exterminar) el mal

    2) ( упразднить) suprimir vt, abolir (непр.) vt

    уничто́жить ра́бство — abolir la esclavitud

    3) разг. (съесть, выпить) apurar vt, beber hasta las heces
    4) перен. (морально подавить, унизить) abatir vt, aplastar vt
    * * *
    v
    1) gener. (óïðàçäñèáü) suprimir, abolir, aniquilar, anonadar, derruir (надежду и т.п.), destruir (разрушить), exterminar (истребить, искоренить), pulverizar, hundir (вескими доводами)
    2) colloq. (ñúåñáü, âúïèáü) apurar, beber hasta las heces
    3) liter. (морально подавить, унизить) abatir, aplastar, destruir (надежду и т.п.)
    4) law. deshacer

    Diccionario universal ruso-español > уничтожить

  • 48 услужливый

    услу́жливый
    komplezema, servopreta.
    * * *
    прил.
    servicial; galante, obsequioso, obsecuente ( любезный); urbano, cortés ( предупредительный)
    ••

    услу́жливый дура́к опа́снее врага́ погов.tonto obsequioso enemigo peligroso

    * * *
    прил.
    servicial; galante, obsequioso, obsecuente ( любезный); urbano, cortés ( предупредительный)
    ••

    услу́жливый дура́к опа́снее врага́ погов.tonto obsequioso enemigo peligroso

    * * *
    adj
    1) gener. obsequioso, oficioso, servicial, solìcito
    2) amer. acomedido

    Diccionario universal ruso-español > услужливый

  • 49 гнать и в хвост и в гриву

    прост.
    2) ( врага) acosar en la retaguardia y en la vanguardia
    * * *
    прост.
    2) ( врага) acosar en la retaguardia y en la vanguardia

    Diccionario universal ruso-español > гнать и в хвост и в гриву

  • 50 встречать

    несов.
    * * *
    несов.
    * * *
    v
    gener. (âúìáè ñàâñáðå÷ó) ir (salir) al encuentro, coger, dar (наткнуться; con), esperar (дождаться), hacer un recibimiento (a), hallar (найти), recibir, recibir (врага), tropezar, acoger, encontrar (неожиданно)

    Diccionario universal ruso-español > встречать

  • 51 громила

    громи́||ла
    bandito;
    \громилать frakasi;
    \громилать врага́ frakasi malamikon.
    * * *
    ж. разг.
    2) ( погромщик) asesino m
    * * *
    n
    colloq. (ïîãðîì¡èê) asesino, efractor

    Diccionario universal ruso-español > громила

  • 52 крушить

    несов., вин. п.
    1) ( разрушать) destruir (непр.) vt, romper (непр.) vt, aniquilar vt

    круши́ть врага́ — aniquilar al enemigo

    2) уст., народно-поэт. ( печалить) atormentar vt, afligir vt, apenar vt
    * * *
    v
    1) gener. (ðàçðóøàáü) destruir, aniquilar, romper
    2) poet. (ïå÷àëèáü) atormentar, afligir, apenar

    Diccionario universal ruso-español > крушить

  • 53 обескровить

    обескро́в||ить
    1. sensangigi;
    2. перен. malfortigi, senfortigi;
    \обескровить врага́ kaŭzi al la malamiko (grandajn) perdojn, senfortigi la malamikon;
    \обескровитьленный 1. sensangigita;
    2. перен. malfortigita, senfortigita.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) desangrar vt
    2) перен. debilitar vt
    * * *
    v
    1) gener. desangrar
    2) liter. debilitar

    Diccionario universal ruso-español > обескровить

  • 54 обращать в бегство

    v
    1) gener. desbaratar
    2) liter. ahuyentar
    3) milit. deshacer (врага), dispersar
    4) mexic. acornar, acornear

    Diccionario universal ruso-español > обращать в бегство

  • 55 переметнуться

    2) ( на чью-либо сторону) pasarse (a), volver la chaqueta; resellarse

    переметну́ться на сто́рону врага́ — pasarse al enemigo

    * * *
    v
    gener. (ñà ÷üó-ë. ñáîðîñó) pasarse (a), (перепрыгнуть) saltar (por encima de), resellarse, volver la chaqueta

    Diccionario universal ruso-español > переметнуться

  • 56 побить

    поби́ть
    1. bati;
    2. (о ливне, граде, морозе) detrui;
    3. (победить) venki;
    4. (рекорд) superi;
    \побиться: \побиться об закла́д veti.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) (ударить, избить) pegar vt, azotar vt, dar una paliza; garrotear vt (Лат. Ам. - палкой)
    2) ( победить) vencer vt, ganar vt (разг. - в игре, в соревнованиях)

    поби́ть врага́ — vencer (derrotar) al enemigo

    3) (убить, перебить) matar vt (a todos, a muchos)
    4) (градом, морозом) destrozar vt, estropear vt
    5) разг. (разбить, сломать) romper (непр.) vt, hacer trizas (añicos); destrozar vt ( испортить)
    ••

    поби́ть реко́рд — batir el record

    * * *
    v
    1) gener. (ãðàäîì, ìîðîçîì) destrozar, (ïîáåäèáü) vencer, (убить, перебить) matar (a todos, a muchos), (ударить, избить) pegar, azotar, dar una paliza, estropear, ganar (разг. - в игре, в соревнованиях), garrotear (Лат. Ам. - палкой), sotanear
    2) colloq. (разбить, сломать) romper, dar cañas, destrozar (испортить), hacer trizas (añicos), medir las espaldas, estampanar
    3) Hondur. emplumar

    Diccionario universal ruso-español > побить

  • 57 разгромить

    сов., вин. п.
    1) ( врагов) derrotar vt, destruir (непр.) vt; aniquilar vt, arrollar vt ( наголову); aplastar vt (подавить - восстание и т.п.)
    2) ( разграбить) saquear vt
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( врагов) derrotar vt, destruir (непр.) vt; aniquilar vt, arrollar vt ( наголову); aplastar vt (подавить - восстание и т.п.)
    2) ( разграбить) saquear vt
    * * *
    v
    1) gener. (âðàãîâ) derrotar, (ðàçãðàáèáü) saquear, aniquilar, apabullar, aplastar (подавить - восстание и т. п.), arrollar (врага), destrozar (неприятеля), destruir, pulverizar
    2) liter. aplastar
    3) milit. derrotar
    4) footb. golear

    Diccionario universal ruso-español > разгромить

  • 58 расколотить

    сов., вин. п.
    1) разг. ( разбить) romper (непр.) vt; hacer añicos

    расколоти́ть я́щик — romper el cajón

    расколоти́ть ча́шку — romper la taza

    2) прост. ( сильно поранить) romperse (непр.), destrozar vt

    расколоти́ть лоб — romperse la frente

    3) прост. ( уничтожить в бою) aniquilar vt

    расколоти́ть врага́ в пух и прах — arrollar (hacer polvo) al enemigo

    * * *
    v
    1) colloq. (ðàçáèáü) romper, hacer añicos
    2) simpl. (сильно поранить) romperse, (óñè÷áî¿èáü â áîó) aniquilar, destrozar

    Diccionario universal ruso-español > расколотить

  • 59 рассеивать

    несов.
    * * *
    v
    1) gener. desparpajar, esparcir, reìajar, derrotar, desperdigar, desvanecer, disipar, dispersar, distraer (внимание), resolver (сомнение)
    3) eng. difundir
    4) mexic. desbalagar

    Diccionario universal ruso-español > рассеивать

  • 60 тыл

    тыл
    malfronto, dorsflanko, malantaŭo;
    в \тылу́ врага́ malfronte de malamiko;
    \тылово́й malfronta, dorsflanka, malantaŭa.
    * * *
    м.
    2) воен. retaguardia f (тж. перен.)

    глубо́кий тыл — profunda retaguardia

    напа́сть с тыла — atacar por la retaguardia (por la espalda)

    прикры́ть тыл — cubrir la retaguardia

    зайти́ с тыла (в тыл) — acercarse por la retaguardia

    в тылу́ — en la retaguardia

    * * *
    м.
    2) воен. retaguardia f (тж. перен.)

    глубо́кий тыл — profunda retaguardia

    напа́сть с тыла — atacar por la retaguardia (por la espalda)

    прикры́ть тыл — cubrir la retaguardia

    зайти́ с тыла (в тыл) — acercarse por la retaguardia

    в тылу́ — en la retaguardia

    * * *
    n
    1) gener. (çàäñàà ñáîðîñà) parte trasera, reverso (оборотная сторона), retaguardia
    2) milit. retaguardia (тж. перен.)

    Diccionario universal ruso-español > тыл

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»