-
1 Ύας
Ὕᾱς, Ὕηfem acc plὝᾱς, Ὕηfem gen sg (doric aeolic)Ὕ̱ᾱς, Ὕηςas the god of fertilizing moisture: masc acc plὝ̱ᾱς, Ὕηςas the god of fertilizing moisture: masc nom sg (epic doric aeolic) -
2 Ὕας
Ὕᾱς, Ὕηfem acc plὝᾱς, Ὕηfem gen sg (doric aeolic)Ὕ̱ᾱς, Ὕηςas the god of fertilizing moisture: masc acc plὝ̱ᾱς, Ὕηςas the god of fertilizing moisture: masc nom sg (epic doric aeolic) -
3 ύας
-
4 ὕας
-
5 ὑὰς
-
6 ἰχθῦς
A , cf. Hdn.Gr.1.416, Choerob.in Theod.1.383, in late Poets alsoἰχθύα AP9.227
([place name] Bianor), Theoc.21.45: voc.ἰχθύ Erinn. 1
, Crates Com.14: pl. , etc.,ἰχθῦς Alex.261.9
, acc. ἰχθύας, [var] contr.ἰχθῦς Od.5.53
, both forms being used in Com., , Archipp.29,- ύας Antiph.68.12
, Ephipp.21; codd. vary in Arist.HA 564b19, PA 644a21, D.S.5.3, Str.8.3.19, etc.; (Smyrna, perh. i B.C.); (Aug.), etc.: dualἰχθῦ Antiph.194.15
:— fish,ὠμηστής Il.24.82
, cf. 21.122, al., cf. Hes.Op. 277, Hdt.2.93,S.Aj. 1297,etc.: prov.,ἀφωνότερος τῶν ἰχθύων Luc.Gall.1
, cf. S.E.M.2.18: metaph., of a stupid fellow, Plu.2.975b.II in pl., οἱ ἰχθύες the fish-market at Athens,παρὰ τοὺς ἰχθῦς Ar.Ra. 1068
;ἐν τοῖς ἰχθύσι Id.V. 789
, Antiph.125.1.III pl., the constellation Pisces, Eudox. ap. Hipparch.1.2.3;ἰ. Διός Porph. Antr.22
. ( ἱχθύς [dialect] Att. acc. to Gell.2.3.2.) [[pron. full] ῡ in disyll. cases, nom.- ῡς Il.21.127
, Damox.2.20, Archestr.Fr.52 ( ἰχθῦς οὖσα shd. be read for ἰχθὺς ἐοῦσα in Matro Conv.35), acc.- ῡν Pherecr.120
, Antiph.166.7, Archestr.Fr.28, but- ῠν Theoc.21.49
, and apptly. Pi. l.c.: [pron. full] ῠ in trisyll. cases and in all compds.] (Cf. Lith. žuvìs, Arm. jukn, 'fish'.) -
7 Hyas [1]
1. Hyās, antis, m. (Ὕας), ein Sohn des Atlas u. Bruder (nach andern Vater) der Hyaden ( Hyades), sidus Hyantis, die Hyaden, Ov. fast. 5, 734: Akk. Hyān, Ov. fast. 5, 179.
-
8 δέρτρον
δέρτρον, τό (δέρω), einmal bei Homer, Odyss. 11, 579, wo es die innere Haut im menschlichen Leibe bezeichnet, von welcher die Leber umschlossen wird: γῦπε δέ μιν ἑκάτερϑε παρημένω ήπαρ ἔκειρον, δέρτρον ἔσω δύνοντες; Scholl. τὸ δέρτρον Ἀντίμαχος μὲν ὁ Κολοφώνιος τὸν ἐπίπλουν ἀκούει τὸν ἐν τοῖς καλουμένοις ἐγκάτοις. λέγει γὰρ (fragm. Stoll. no 44) »οὐδέ τι ϑερμὸν ἀναπνείων χολάδας δέρτροισι καλύψεις«. ὁ δὲ ἐπίπλους, φησὶν Ἀπολλόδωρος, ὄν ἀργέτα δημὸν καλεῖ ( Iliad. 11, 818. 21, 127), οὐ περὶ τὸ ἧπαρ, ἀλλὰ περὶ τὴν κοιλίαν ἐστίν. Δωριεῖς δὲ τὴν ὑπὸ τὴν δορὰν σάρκα δέρτρον καλοῠσιν κτἑ.; vgl. Eustath. p. 1700, 9 Apollon. Lex. Hom. p. 57, 13. – Hippocrat. – Lycophr. 880 δ. ϑρυλιγμάτων, spitzes Bruchstück. δέρω, schinden, abhäuten, das Fell abziehen; Wurzel Δαρ-, mit Umlaut Δερ-, vgl. perfect. δέδαρμαι und aorist. pass. ἐδάρην und die Nebenformen δείρω (s. oben besonders), entstanden aus ΔΕΡΊΩ, und δαίρω, entstanden aus ΔΑΡΊΩ; über die verwandten Wötter anderer indogermanischer Sprachen s. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1 S. 200. – Futur. δερῶ, aorist. act. ἔδειρα, perf. pass. δέδαρμαι, Ar. Lys. 158, aor. pass. ἐδάρην, δαρϑείς Nicochar. B. A. 89, futur. pass. δαρήσομαι. – Homerische Formen: ἔδερον 3. plural., Iliad. 23, 167; δέρον 3. plural., Iliad. 7, 316; ἔδειραν, Iliad. 2, 422; δείρας, Odyss. 10, 19, δῶκε δέ μοι δείρας, var. lect. δῶκέ μοι ἐκδείρας; δείραντας, Odyss. 11, 46. Vom Abhäuten der Thiere bei'm Schlachten: Iliad. 7, 316 τοῖσι δὲ βοῠν ἶέρευσεν Ἀγαμέμνων ἄρσενα πενταέτηρον –. τὸν δέρον ἀμφί ϑ' ἕπον, καί μιν διέχευαν ἅπαντα, μίστυλλόν τ' ἄρ' ἐπισταμένως, πεῖράν τ' ὀβελοῖσιν, ὤπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα: man beachte die Homerische Enallage der Tempora, δέρον statt des aorist. Odyss. 11, 46 ἑτάροισιν ἐκέλευσα μῆλα, τὰ δὴ κατέκειτ' ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ, δείραντας κατακῆαι. Odyss. 8, 61 τοῖσιν δ' Ἀλκίνοος δυοκαίδεκα μῆλ' ἱέρευσεν, ὀκτὼ δ' ἀργιόδοντας ὕας, δύο δ' εἰλίποδας βοῦς· τοὺς δέρον ἀμφί ϑ' ἕπον, τετύκοντό τε δαῖτ' ἐρατεινήν. Vom Schlauche des Aeolus Odyss. 10, 19 δῶκε δέ μοι δείρας ἀσκὸν βοὸς ἐννεώροιο, ἔνϑα δὲ ῃυκτάων ἀνέμων κατέδησε κέλευϑα. – Folgende: ἀσκὸν δέρειν τινά, poet. bei Plut. Sol. 14, Einen lebendig schinden, durchgerben, durchprügeln; Ar. Ran. 618; vgl. δαίρω. Allgemeiner: ὁ μὴ δαρεὶς ἄνϑρωπος οὐ παιδεύεται Menand. monost. 422; vgl. Plat. Euthyd. 285 d.
-
9 δερω
Arph. тж. δαίρω (fut. δερῶ, aor. ἔδειρα; pass.: fut. NT. δαρήσομαι, aor. ἐδάρην, pf. δέδαρμαι)1) сдирать кожу, обдирать(μῆλα, ὕας, βοῦς Hom.)
κύνα δ. δεδαρμένην погов. Arph. — обдирать ободранную собаку, т.е. переделывать уже сделанное;2) драть, лупить, сечь, колотить(δέρεσθαι καὴ δ. Arph.; ὅ μέ δαρεὴς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται Men.)
-
10 Ερινυς
- ύος (ῡ) ἥ (pl. Ἐρινύες, ύων, acc. ύας и ῦς; ῠ только в четырехсложных формах) Эриния (богиня возмездия, преимущ. за преступления против святости родственных уз, клятвы и т.п.: у Hom. то одна, то несколько Эриний, у Hes. - несколько, у Eur. - три, по поздним авторам - Тисифона, Мегера и Алекто; по Soph. они - Γῆς τε καὴ Σκότου κόραι) -
11 χορταζω
1) кормить(βόας Hes.; Πήγασον τοῖς σιτίοις Arph.; τὰ ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν τινος NT.)
ὕας χ. τι Plat. — кормить свиней чем-л.;2) насыщать, pass. насыщаться(μακάριοι οἱ πεινῶντες, ὅτι αὐτοὴ χορτασθήσονται NT.)
-
12 Hyas
1. Hyās, antis, m. (Ὕας), ein Sohn des Atlas u. Bruder (nach andern Vater) der Hyaden ( Hyades), sidus Hyantis, die Hyaden, Ov. fast. 5, 734: Akk. Hyān, Ov. fast. 5, 179.————————2. Hyas, adis, f., s. Hyades. -
13 ἄρκυς
ἄρκῠς ( ἅρκ- Et.Gen., cf. Paus.Gr.Fr.73), υος, ἡ: pl., nom. and acc., ἄρκυες, -υας, [dialect] Att. acc. ἄρκυς (v. infr.):—A net, hunter's net, A.Ag. 1116, Ch. 1000: more freq. in pl.,ἐξ ἀρκύων πέπτωκεν Id.Eu. 147
(lyr.);ἀρκύων μολεῖν ἔσω E.Cyc. 196
; ἄρκυς ἱστάναι to set nets, X.Cyn.6.5; διωκόμενον τὸν λαγὼ εἰς τὰς ἄρκυς ib.10;πλεξάμενος ἄρκυς Ar.Lys. 790
: metaph., ἄρκυες ξίφους the toils, i. e. perils, of the sword, E.Med. 1278.2 woman's hair-net, Hsch. -
14 Ὕης
Ὕης [pron. full] [ῡ], ου, ὁ, ([etym.] ὕω) epith. of Ζεὺς ὄμβριος (cf. ὑέτιος), Hsch., Theognost.Can.18.II epith. of Dionysus, Cli<to>dem.21, Euph. 14 (in Hsch. also [full] Ὑεύς, in Sch.Ar.Av. 874 [full] Ὕας), as the god of fertilizing moisture, Plu.2.364d: cf.Ὑάδες 11
, Ὕη. The invocation Ὕης ἄττης in D.18.260 is of doubtful meaning; Ὕης is placed among ζενικοὶ θεοί by Ar.Fr. 878 (cf. Apolloph.7). (Acc. to Hdn.Gr.1.59 Ὑῆς is the correct accent.) -
15 ὗς
ὗς (A), ὗν, gen. ὑός [pron. full] [ῠ]; or σῦς, σῦν, gen. σῠός, ὁ and ἡ: Hom. prefers σῦς, and uses ὗς only metri gr.: in Hdt. and [dialect] Att. ὗς is the prevailing form, as also at Rhodes, IG12(1).905, Myconos, SIG1024.16(iii/ii B. C.), etc., and ὑῶν ὄρος is an Argive place-name, ib.56.25 (V B.C.);Aὖς Alc.99
(s.v.l.); both forms in Pi., v. infr.; ὗς in PCair.Zen. 462.7 (iii B. C.), LXXLe.11.7, al. ( σῦς only as v. l. in Ps.79(80).14), and Plb.8.29.4, 31.14.3, 34.8.8 ( συναγρειον f.l. in 8.26.10, B.-W. ii Praef. p.lxxvii); but σῦς (acc. σῦν ) in IG5(1).1390.34, al. (Andania, i B. C.): pl., nom. ὕες, σύες; acc. ὕας, σύας, [dialect] Att.ὗς Pl.Tht. 166c
, Plb.12.4.5,8, GDI5633.9 ([place name] Clazomenae ) (σῦς Od.14.107
); gen. ὑῶν, συῶν; dat. ὑσί (συσί Il.5.783
, 7.257), but [dialect] Ep. alsoὕεσσι Od.13.410
, σύεσσι (v. infr.):—the wild swine, of the boar,σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα Il.9.539
, cf. 8.338, al.;ἀργοτέρῳ συΐ καπρίῳ 11.293
;ἀγροτέροισι σύεσσιν ἐοικότε 12.146
;ἀργιόδοντος ὑός 10.264
; also called σῦς κάπριος or κάπρος, v. sub vocc.; cf. also χλούνης; of the sow,συὸς ληϊβοτείρης Od.18.29
;ὗς ἄγριος Hdt.4.192
, cf. X.Cyr.1.6.28, etc.; ὕες (v.l. ὗς) .2 of the domesticated animal, Od. 14.14; the hogs being eaten,ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ Il.23.32
; they were fed on acorns, Od. 10.243; also on μῆλα πλατανίστινα, Gal.6.597; sus foeta,Luc.
Lex.6, cf. Od. 14.16;ὗς ἐπίτεξ Alciphr. 3.73
.3 provs., Βοιωτία ὗς, of stupidity (cf. συοβοιωτοί), Pi.O.6.90, cf. Fr.83 ([etym.] σύας) ; ὗς ποτ' Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν (or more shortly ἡ ὗς τὴν Ἀθηνᾶν, Lat. sus Minervam, Plu.Dem. 11), of dunces setting themselves up against wise men, Theoc.5.23;οὐκ ἂν πᾶσα ὗς γνοίη Pl. La. 196d
; ὗς διὰ ῥόδων 'a bull in a china-shop', Crates Com.4; ὗς ἐκώμασε, of arrogant and insolent behaviour, Theognost.Can.24; ὗς ὑπὸ ῥόπαλον δραμεῖται, of one who runs wilfully into destruction, Dinoloch.14; παχὺς ὗς ἔκειτ' ἐπὶ στόμα (cf. βοῦς VIII) Men.21; λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν I will give my rage vent (' go the whole hog'), Ar.Lys. 684.II = ὕαινα 11, Epich.68, Archestr.Fr.22.1.III v. ὕσγη. (Cf. Lat. σῡς, OE. sú, sw-in: perh. I.-E. sū-s fem. 'mother', cf. Skt. sū-s 'mother', sū-te 'bring forth (young)'; change of meaning as in Polish maciora (1) 'mother', (2) 'sow', and in Sardinian mardi 'sow', from mater; Skt. sū-s is also masc., and σῦς is difficult.)------------------------------------ὗς (B), [dialect] Dor. for οἷ,A whither, IG4.498.4 (Mycenae, ii B. C.). -
16 Ἐρῖνύς
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἐρῖνύς
См. также в других словарях:
Ὕας — Ὕᾱς , Ὕη fem acc pl Ὕᾱς , Ὕη fem gen sg (doric aeolic) Ὕ̱ᾱς , Ὕης as the god of fertilizing moisture masc acc pl Ὕ̱ᾱς , Ὕης as the god of fertilizing moisture masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὕας — ὗς the wild swine masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Гианты — (΄Ύαντες) греческое племя в Беотии, населявшее Фивы, Алалкомену и Онхест. Эпонимом Г. был герой Гиант (΄Ύας). Из Беотии Г. были, по преданию, изгнаны Кадмом в Фокиду и Этолию; в Фокиде они основали город Гиамполис. В истор. время было два… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ЛАКОНИКА — • Laconica, Λακωνική, страна в юго восточной части Пелопоннеса, граничила на севере с Арголидой и Аркадией, на востоке с Миртойским морем, на юге с Лаконским или Гифейским заливом, врезывавшимся в материк широкою бухтою (ο̉ Λακωνικòς… … Реальный словарь классических древностей
Гиант — (Гиас, др. греч. Ὑας) персонаж древнегреческой мифологии. Сын Атланта и Плейоны (либо, по Мусею, Атланта и океаниды Эфры[1]). Брат Гиад и Плеяд; либо отец Гиад[2]. Его убил кабан или лев, сёстры оплакивали его и умерли от слез[3], став… … Википедия
Ύης — και Ὑεύς και Ὕας και Ὑῆς, ὁ, Α προσωνυμία τού Διός και τού Διονύσου ως θεών τής υγρασίας η οποία αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση τής γονιμότητας. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. σχετίζεται πιθ. με το ρ. ὔω] … Dictionary of Greek
Υάδες — I Ηρωίδες της ελληνικής μυθολογίας που μεταμορφώθηκαν στον ομώνυμο αστερισμό, ύστερα από επεισόδιο που αναφέρεται σε τρεις τουλάχιστον παραλλαγές: ως κόρες του Ήλιου, πέθαναν από θλίψη για την πτώση του αδελφού τους Φαέθωνα. Ως κόρες του Άτλαντα … Dictionary of Greek
