-
1 ψοφεί
ψοφέωsound: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)ψοφέωsound: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) -
2 ψοφεῖ
ψοφέωsound: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)ψοφέωsound: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) -
3 ψόφει
ψοφέωsound: pres imperat act 2nd sg (attic epic)ψοφέωsound: imperf ind act 3rd sg (attic epic) -
4 ψοφέω
A , etc.:—sound, make a noise (opp. φωνέω, Arist.de An. 420b30, HA 535b3), E.Or. 137;ψοφεῖ ἀρβύλη Id.Ba. 638
(troch.);πύλαι ψοφοῦσι Id.HF78
(v. infr. 11); ψοφεῖ λάλον τι, like a cracked pot, Ar. Ach. 933 (lyr.);ἐψόφησεν ἄμπελος Id. Pax 612
(troch.); ἐψόφει.. οὐκ οἶδ' ἅττα ib. 1152 (troch.); ;ποταμοὶ ψοφοῦντες Pl.R. 396b
; of a bell, Str. 14.2.21: c. acc. cogn., [ἡ χαλκὶς] ψοφεῖ οἷον συριγμόν Arist.HA 535b19
; ψ. ψόφον ib. b13.2 esp. of an empty noise,πάντα γάρ τοι τῷ φοβουμένῳ ψοφεῖ S.Fr.61
;κόμποι ψοφοῦσιν Alex.25.9
;μέγα ψοφέουσαν ἀοιδήν Call.Aet.Oxy.2079.19
(cf. Fr. 165).II c. acc., ψοφεῖν τὰς θύρας knock at the door inside to show that one is coming out (opp. κόπτειν or κρούειν knock at the outside),τὴν θύραν ψοφεῖ τις ἐξιών Men.Pk. 126
, cf. Epit. 454;ἐψόφηκε προϊὼν τὴν θύραν Id.Sam. 324
, cf. Luc.Sol.9; but the two words are sts. used indiscriminately, cf. Plu.Publ.20; also of the door (intr.), τί αἱ θύραι νύκτωρ ψοφοῖεν why they were heard to open, Lys.1.14, cf. 17, Men.Sam. 222;ἐψόφηκεν ἡ θ. Com.Adesp.21.1
D.;ἐψόφηκε ῥόπαλον CIG5149b
([place name] Cyrene).III intr., κλαίοντες αὐτῇ δειλίᾳ ψοφήσετε perh. = you will perish, come to a bad end, S.Ichn.162: cf.διαφωνέω 3b
.IV = μαστιγόω, ἐξουσίαν ἐχέτω.. ἐπιτειμέων τρόπ [ῳ ᾧ κα θέλῃ καὶ ψο]φέων καὶ διδέ[ων] καὶ πωλέων Supp.Epigr.2.307 (Delph.); ἐπιτιμέουσα καὶ ψοφευσασα (sic lapis; leg. ψοφεῦσα)καὶ διδέουσα κτλ. Delph.3(2).131
(i B. C.); cf. μαστιγοῦσαι replacing ψοφέουσαι in the same formula, GDI2324 (Delph.). -
5 ψοφέω
ψοφέω, ein Geräusch machen, einen Laut von sich geben, schallen, knarren, klatschen, lärmen, rauschen, von unartikulirtem Geräusche jeder Art; ἅπαντα γὰρ τῷ φοβουμένῳ ψοφεῖ Soph. frg. 58; ψοφεῖ ἀρβύλη δόμων ἔσω Eur. Bacch. 638; Ar. Ach. 906 Pax 595; ποταμοὺς ψοφοῦντας Plat. Rep, III, 396 d; – ψοφεῖν τὴν ϑύραν, wie κόπτειν, an die Thür klopfen, wenn man aus dem Hause treten und die Thür von innen nach außen öffnen will, ἐψόφηκε τὴν ϑύραν τις ἐξιών Men. bei Schol. Ar. Nubb. 133 u. Suid.; aber auch τί αἱ ϑύραι ψοφοῖεν, Lys. 1, 14, wie ὅταν πύλαι ψοφῶσιν Eur. Herc. fur. 78, vgl. Mel. 3, 16.
-
6 πυροῤ-ῥαγής
πυροῤ-ῥαγής, ές, im Feuer reißend, berstend, darin geplatzt; Ar. Ach. 899 ψοφεῖ λάλον τι καὶ πυροῤῥαγές, wie ein im Brennen zerborstener Topf; Schol. Il. 2, 219. Vgl. πυριῤῥαγής.
-
7 γομφίος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γομφίος
-
8 λαιλάχει
λαιλάχει· ψοφεῖ, Cyr.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λαιλάχει
-
9 λασκωρεῖ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λασκωρεῖ
-
10 πυρορραγής
II of sound, ψοφεῖ λάλον τι καὶ π. cracked, Ar.Ach. 933 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυρορραγής
-
11 στυπάζει
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στυπάζει
-
12 πυροῤῥαγής
πυροῤ-ῥαγής, ές, im Feuer reißend, berstend, darin geplatzt; ψοφεῖ λάλον τι καὶ πυροῤῥαγές, wie ein im Brennen zerborstener Topf -
13 στύπος
Grammatical information: n.Meaning: `stick, shaft, stalk' (A. R., Nic., Plb.); cf. H.: στύπος στέλεχος, κορμός. καὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ τὸ σῶμα, καὶ τὸ κύτος (cod. κῆτος). καὶ ὁ ψόφος τῆς βροντῆς.Compounds: Note στυπογλύφος ξυλογλύφος. στύπος γὰρ ὁ στέλεχος ἤγουν τὸ πρέμνον.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)Etymology: Phonetically and semant. comparable are some Germ. and Balt. words: OWNo. stūfr m. `stump, tree-stump', MLG stūve m. `stumpf, (Germ.) Zeugrest', Latv. stups `worn broom' a.o. (Fick 1,145; 3, 496f.); also Russ. stópka `wooden nail on the wall' (Vasmer s.v.)? One considers further Toch. A ṣtop, ṣtow `stick' (because of ο for u loan from B?; v. Windekens Orbis 11, 194 a. 13, 226). Further connection uncertain, but rather to the group of τύπτω ("what is cut off, hewn off") than to στύω a. cogn. -- The byform στύμος στέλεχος, κορμός H. has secondary μ (after κορμός?; acc. to Specht KZ 68, 126 old variation π στύπος μ). -- The variation π\/μ is typical for Pre-Greek words; Furnée 222 - 227 (and 204 - 227), e.g. σπαρ-άσιον - σμάρ-δικον.Page in Frisk: 2,813-814Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στύπος
-
14 σφαραγέομαι
Grammatical information: v.Meaning: `crackle, sizzle' (ι 390), `teem, be full unto bursting' (ι 440).Other forms: only ipf. σφαραγεῦντο; also σφαραγίζω in ἐσφαράγιζον `excited (with noise)' (Hes. Th. 706), -ίζει βροντᾳ̃, ταράττει, ψοφεῖ H.;Derivatives: σφάραγος = ψόφος H., further only as 2. member, e.g. ἐρι- σφαραγέομαι `with loud noise' (h. Merc. a.o.), βαρυ- σφαραγέομαι `with dull noise' (Pi.).Etymology: Old inherited soundword (on the formation cf. σμαραγέω) with near cognates in Skt. sphū́rjati, -áyati `crackle, drone', Balt., e.g. Lith. sprag-ù, ė́ti `crackle, creak', Germ., e.g. OE sprecan, OHG sprehhan `spreak' etc.; besides in the sense of `(with bang) burst, break up etc.' Skt. sphū́rjati `break up', Balt., e.g. Lith. spróg-stu, -ti `break up, burst, but', to which also σπαργάω; s. v. w. lit. a. further forms. After Hiersche Ten. aspiratae 198ff. σφαρα-γέομαι, ( ἐρι) - σφάραγος would be old defigurements of σμαραγέω, ( ἐρι)-σμάραγος resp. σπαργέω, - άω(?). -- Cf. σφραγίς.Page in Frisk: 2,828Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφαραγέομαι
См. также в других словарях:
ψοφεῖ — ψοφέω sound pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic) ψοφέω sound pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ψόφει — ψοφέω sound pres imperat act 2nd sg (attic epic) ψοφέω sound imperf ind act 3rd sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
UNGULA, ab UNGUIS — cornea pars pedis est in equis, bobus et similibus. Et quidem in equis ἡ χελιδὼν cavum eius Graecis dicitur, quod bifurcatam hirundinis caudam aliqu o mod o referat, profundius in euqis generosis, quorum proin pedes tam facile non laeduntur. Unde … Hofmann J. Lexicon universale
κόκκυγας — Το κυριότερο ακραίο οστό της σπονδυλικής στήλης. Έχει επίπεδο, τριγωνικό σχήμα και ενώνεται με την κάτω επιφάνεια του ιερού οστού. Ο κ. σχηματίζεται από τη συνένωση των τελευταίων τεσσάρων έως έξι σπονδύλων, οι οποίοι είναι ατροφικοί. Η βάση του… … Dictionary of Greek
λασταγεί — λασταγεῑ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ψοφεῑ» … Dictionary of Greek
πυρορραγής — ές, ΝΜΑ, και πυριρραγής, ές, ΜΑ αυτός που ράγισε υπό την επίδραση τής φωτιάς αρχ. (το ουδ. ως επίρρ.) πυρορραγές (για ήχο) με τραχύ τρόπο («ψοφεῑ λάλον τι καὶ πυρορραγὲς», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρο / πυρι (βλ. λ. πυρ) + ρραγής (< θ. ραγ ,… … Dictionary of Greek
στυπάζω — Α (κατά τον Ησύχ.) στυπάζει «βροντᾶ, ψοφεῑ, ὠθεῑ». [ΕΤΥΜΟΛ. < στύπος (Ι). Για τη σημ. τού ρ. βλ. λ. στύπος (Ι)] … Dictionary of Greek
στύπος — (I) το, ΝΑ, και τ. γεν. ους και ασυναίρ. τ. εος, Α νεοελλ. 1. ευθυτενής κορμός δέντρου, που μοιάζει ως προς το σχήμα με στύλο ο οποίος έχει στην κορυφή του έναν μόνο θύσανο βλαστών, όπως ο κορμός τού φοίνικα ή δενδρόμορφων ειδών φτέρης 2. ναυτ.… … Dictionary of Greek
(s)teu-1 — (s)teu 1 English meaning: to push, hit Deutsche Übersetzung: ‘stoßen, schlagen” under likewise Note: with conservative extensions Material: A. (s)teu k : Gk. τύκος “hammer, chisel; Streitaxt”, τυκίζω “bearbeite Steine”, τυκάνη … Proto-Indo-European etymological dictionary
