-
1 χωρίζοντες
χωρίζωseparate: pres part act masc nom /voc pl -
2 περι-βολή
περι-βολή, ἡ, 1) das Umwerfen; χειρῶν περιβολὰς λαβεῖν, Umarmung, Eur. I. T. 903, wie Plut. C. Graech. 15; – Umlegen, bes. eines Kleides, der Waffen u. ä., auch das, was man umwirft, Kleider, Waffen u. dgl. selbst, ἀτοίχους περιβολὰς σκηνωμάτων, Eur. Ion 1133; die Mauer, Phoen. 1085; εἰς σκοτεινὰς περιβολὰς μεϑῶ ξίφος, 283; περιβολῇ χωρίζοντες καὶ ὑποβολῇ, Plat. Polit. 280 b. – Uebh. der Umfang, οἰκίης, Her. 4, 79; χωρίο υ γωνιώδη τὴν περιβολὴν ἔχοντος, Thuc. 8, 104; περιβολὴν ποιεῖσϑαι, herumgehen, Xen. Cyr. 6, 3, 30; τῶν πραγμάτων, Umfang, Pol. 16, 20, 9. – Umweg, καὶ κύκλος, Plut. Lucull. 21. – 2) das Trachten wonach (vgl. περιβάλλομαι), Unternehmen, τῆς ἀρχῆς, Xen. Hell. 7, 1, 40; Zweck, τοῠ λόγου, Isocr. 5, 16; einzeln bei Sp. – 3) In der Rhetorik der Schmuck, mit dem man den Gedanken umkleidet, der wohlumrundete Redesatz, circumjecta oratio, Quinctil. 4, 2, 117.
-
3 χωρίζω
χωρίζω (von χωρίς), sondern, trennen, scheiden, τί τινος u. ἀπό τινος, auch übh. entfernen, u. pass. gesondert, getrennt werden, sein, auch sich trennen, sich entfernen; übtr., sich unterscheiden; so κεχώρισμαί τινος Her. 1, 172, u. oft, u. Folgde; seltener τινί, Her. 4, 28; χωρίζουσιν ἀλλήλων λόχους Eur. Phoen. 108; χωρισϑεὶς σέϑεν I. T. 596; πασῶν τεχνῶν ἄν τις ἀριϑμητικὴν χωρί ζῃ Plat. Phil. 55 e; χωρίσαντες ἀπ' ἐκείνων Polit. 268 c, u. oft; Sp., καὶ διαιρεῖν τὰς πράξεις Pol. 5, 31, 4; πολὺ κεχωρισμένος τῆς Ῥωμαϊκῆς αἱρέσεως, weit entfernt, ganz verschieden davon, 32, 9,11, u. so oft bei Sp. – Insbes. hießen bei den Alten die Grammatiker χωρίζοντες, Sonderer, welche die Il. u. die Od. verschiedenen Verfassern zuschrieben, s. Sengebusch Hom. diss. 1 p. 57.
-
4 χωριζω
I[χώρα] помещать, ставить(τέν τάξιν ἐπὴ τῷ μέσῳ Xen.)
II[χωρίς I]1) отделять, разделять, разобщать(τι καί τι и τί τινος Plat.)
χωρίσαι τι κατὰ φυλός Xen. — разбить что-л. на категории;αἱ γνῶμαι κεχωρισμέναι Her. — разделившиеся мнения, разногласие;τούτου χωρισθεῖσ΄ ἐγὼ ὄλλυμαι Eur. — без него я погибну;χωρισθῆναι Polyb. — отделиться, уйти;χωρισθεὴς εἰς Χαλκίδα Polyb. — ушедший в Халкиду;χωρίζεσθαι ἐκ τοῦ χάρακος Polyb. — удаляться от вала;κεχωρισμένη ἀπὸ τοῦ ἀνδρός Polyb. — разведенная с мужем;οἱ χωρίζοντες «разделители» (т.е. те грамматики, которые приписывали «Илиаду» и «Одиссею» различным авторам)2) разграничивать, различать(τι καί τι Plat.; τι ἀπό τινος Arst.)
πολὺ κεχωρισμένος τινός Polyb. — сильно отличающийся от чего-л.; -
5 χωρίζω
I in local sense, separate, divide,χ. ἀλλήλων λόχους E.Ph. 108
; exclude,τὴν πτέρνην Hp.Fract.11
, etc.: τί τινος, freq. in Pl.,χ. τὴν ψυχὴν τοῦ σώματος R. 609d
, cf. Phlb. 55e;ἀπὸ τοῦ σώματος τὴν ψ. Phd. 67c
, cf. Plt. 268c, etc.;πάντα κατὰ φυλάς X.Oec.9.8
; with inf. added, [τὴν τάξιν] ἐπὶ τῷ μέσῳ ἐχώρισεν ἕπεσθαι Id.An.6.5.11
; οἱ χωρίζοντες the Separators, a name given to those Grammarians (Xenon and Hellanicus acc. to Procl.Chr.p.102 Allen) who ascribed the Iliad and Odyssey to different authors, Sch.A Il.2.356, 649, 11.692,21.416:—[voice] Pass., to be separated, severed, or divided, Hdt.1.151, 3.12, al.; τινος E.IT 1002, Pl.Ti. 31b;σοφόν.. πάντων κεχωρισμένον Heraclit.108
.II separate in thought, distinguish,ἡδύ τε καὶ δίκαιον Pl.Lg. 663a
;ἀπὸ τῶν ὠφελίμων τὰ καθ' αὑτά Arist.EN 1096b14
;χ. καὶ διασπᾶν Id.PA 642b18
; esp. in Logic,τὸν ἴδιον τῆς οὐσίας ἑκάστου λόγον ταῖς.. οἰκείαις διαφοραῖς χ. Id.Top. 108b6
, cf. 132a13:— [voice] Pass., to be different,κεχωρίδαται πολλὸν τῶν.. ἄλλων ἀνθρώπων Hdt. 1.140
: less freq. c. dat.,κεχώρισται οὗτος ὁ χειμών.. τοῖσι ἐν ἄλλοισι χωρίοισι γινομένοισι χειμῶσι Id.4.28
;ἀπ' ἀλλήλων Isoc.14.49
; νόμοι κεχωρισμένοι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων laws apart from others, far different, Hdt.1.172, cf. Plb.31.23.11;γνῶμαι κεχωρισμέναι Hdt.4.11
; opp. συγκεχυμένος, Pl.R. 524c;κεχώρισται πλεῖστον τό τ' εἶναι καὶ τὸ τοῦτον φάσκειν D.45.26
. -
6 ὅρμημα
A sudden rush, swoop, onset, ; of attacking troops, ib. 1 Ma.4.8, al.; of the fall of a stone, Apoc.18.21: pl., rapid movement, ὁρμήμασι νηός, = νηῒ ὁρμωμένη, Orac. ap. Ael.NA13.21.2 = ὁρμή, impulse, incitement, motive,μηδ'.. ἡμῶν τι συνεργὸν μηδ' ὅ. Epicur.Nat.98
G., cf. Plu.2.452c ; τὸ ὅ. μου my indignation, LXX Ho.5.10 ; θαλάσσης -ήματα, of the tides, Procl.Par.Ptol. 4.II the earliest ex. isἙλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε Il. 2.356
, 590, where Ἑλένης is taken by Aristarch. ap. Sch.A as the objective gen., the cares (as if from ὁρμαίνω) and groans [of the Greeks] about Helen, i. e. caused by her; by the χωρίζοντες (ibid.) as the subjective gen., the searchings of heart and groans of Helen ; the former view is more prob., but ὁ. may be from ὁρμάομαι and mean the rushes, struggles of war. -
7 χωρίζω
χωρίζω, sondern, trennen, scheiden, auch übh. entfernen, u. pass. gesondert, getrennt werden, sein, auch sich trennen, sich entfernen; übtr., sich unterscheiden; πολὺ κεχωρισμένος τῆς Ῥωμαϊκῆς αἱρέσεως, weit entfernt, ganz verschieden davon. Insbes. hießen bei den Alten die Grammatiker χωρίζοντες, Sonderer, welche die Il. u. die Od. verschiedenen Verfassern zuschrieben--------------------------------χωρίζω, stellen, an eine Stelle, einen Platz bringen, an einen Ort versetzen
См. также в других словарях:
χωρίζοντες — χωρίζω separate pres part act masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Хоризонты — (χωρίζοντες). Под именем X. в истории Гомеровской критики известны александрийские ученые Ксенон и Гелланик, признававшие, что Илиада и Одиссея произведения различных авторов. Доказательства для этого утверждения они видели в противоречиях,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Homeric scholarship — is the study of Homeric epic, especially the two large surviving epics, the Iliad and Odyssey. It is currently part of the academic discipline of classical studies, but the subject is one of the very oldest topics in all scholarship or science,… … Wikipedia
διατομίται — διατομῑται και διατομῆται, οι (Μ) «οι χωρίζοντες», προσωνυμία τών αιρετικών … Dictionary of Greek
χωρίζω — ΝΜΑ 1. θέτω χωριστά, απομακρύνω κάποιον ή κάτι από άλλους ή άλλα (α. «χώρισα τα παιδιά για να μην τσακώνονται» β. «χωρίζουσι δ ἀλλήλων λόγους», Ευρ.) 2. διασπώ κάτι το ενιαίο, διαιρώ (α. «δεν μπορείς να χωρίσεις το σώμα από την ψυχή» β. «χώρισε… … Dictionary of Greek
