-
1 στήμων
στήμων, - ονοςGrammatical information: m.Meaning: `the warp in the upright loom, thread', also of a single thread (Hes.).Other forms: Dor. - ά- AP.Compounds: Some compp., e.g. στημονο-νητικη τέχνη `the art of spinning' (Pl.; Chantraine Études 137), χρυσο-στήμων `with golden threads, goldstitched' (Lyd.); with old transition in the o-stems στημο-ρραγέω `to be unraveled into threads' (A.), μανό-στημος `with thin warp' (A.)Derivatives: Dimin. στημόν-ιον (Arist.), - ίας κίκιννος `thread-like curl' (Cratin.), - ικός `belonging to the warp' (pap. IIIp), - ώδης `warp-like' (Plu.), - ίζομαι `the thread for pulling up the warp' (Arist.). Besides στημν-ίον `yarn, (weaving-)thread' (Delos IIIa, hell. pap.), cf. λιμέν-ιον: λίμνη a.o. (Schwyzer 524); with loss of the ν: στημ-ίον (late pap.).Etymology: Old des. of an old notion, except to the gender formally and in meaning identical with Lat. stāmen n. Besides, in meaning deviating, στῆμα n. des. of an apparatus (Hero), `the exterior part of the membrum virile' (Ruf., Poll.), Skt. sthā́man- n. `standing-place', Goth. stomin (dat.) = Gr. ὑπόστασις, OSwed. stomme from * stōme m. `scaffolding, frame', Lith. stomuõ, gen. -meñs `body- hape, stature'; all from IE * steh₂-m(e\/ o)n-; s. on ἵστημι. -- With ō-ablaut στώμιξ δοκὶς ξυλίνη H. (also Lith. stuomuõ?) with formation like Russ. dial. stamík `supporting beam, steep rock etc.'. With zero grade στάμνος(?) s. v. and σταμῖνες. --WP. 2, 606f., Pok. 1007f., W.-Hofmann, Fraenkel and Vasmer s. vv. (w. lit.); cf. v. Windekens Orbis 12, 193.Page in Frisk: 2,796Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στήμων
-
2 χρυσοστήμων
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρυσοστήμων
См. также в других словарях:
πολυστήμων — ον, Μ αυτός που έχει πολλούς στήμονες, πολύστημος* («πολυστήμων ἱστός», Ευδοκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + στήμων (< στήμων), πρβλ. χρυσο στήμων] … Dictionary of Greek
ολοστήμων — ὁλοστήμων, ον (ΑΜ) αυτός που αποτελείται εξ ολοκλήρου από νήματα, από κλωστές («ταινία ὁλοστήμων», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο) * + στήμων «νήμα, κλωστή» (πρβλ. χρυσο στήμων)] … Dictionary of Greek
τρυφεροστήμων — ον, Α αυτός που έχει λεπτό στημόνι, λεπτή υφή. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρυφερός + στήμων (πρβλ. χρυσο στήμων)] … Dictionary of Greek
