-
1 χρῡσ-ήνιος
χρῡσ-ήνιος, mit goldenen Zügeln, Beiwort des Ares, Od. 8, 285, der Artemis, Il. 6, 205, der Aphrodite, Soph. O. C. 619.
-
2 χρυσήνιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρυσήνιος
-
3 χρῡσήνιος
χρῡσ-ήνιος, mit goldenen Zügeln, Beiwort des Ares, der Artemis, der Aphrodite -
4 χρυσηνιος
дор. χρῡσάνιος 2(ᾱ) держащий золотые вожжи, правящий с помощью золотых поводьев(Ἄρτεμις, Ἄρης Hom.; Ἀφροδίτη Soph.)
-
5 ἡνία
Grammatical information: n. pl.Meaning: `reins, bridles' (Hom., Hes., Pi.)Compounds: As 1. member e.g. in ἡνί-οχος "driver,", ` charioteer' (Il.; ep. also - ῆα, - ῆες, metr. conditioned) with ἡνιοχ-ικός, - έω (ep. - εύω), - ησις, - εία. As 2. member e. g. in χρυσ-ήνιος `with goldenen reins'.Origin: IE [Indo-European] [48] *h₂ensiā `rein'Etymology: As Lac. ἀνιοχίο̄ν = ἡνιοχέων (IG 5 [1], 213) seems to point to original psilosis (origin of the aspir. unknown), ἀ̄νία can go back on *ἀνσία and be identical with a Celtic word for `rein', MIr. ē(i)si pl. (\< * ansio-). One connects further some Lat., Balt. and Germ. expressions for `grip, handle', Lat. ānsa = Lith. ąsà, OWNo. ǣs f. (\< * ansiā) `hole for shoe-strings' (because of the meaning very doubtful). - Walde Stand u. Aufgaben 153f. More in Bq., W.-Hofmann s. ānsa, Puhvel Lang. 30, 456f.Page in Frisk: 1,637Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἡνία
См. также в других словарях:
ποικιλάνιος — ον, Α (δωρ. τ.) αυτός που έχει στολισμένα τα λουριά τού χαλινού («ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Δωρ. τ. τού αμάρτυρου *ποικιλήνιος (< ποικίλος + ήνιος < ἡνία), πρβλ. χρυσ ήνιος] … Dictionary of Greek
φιλήνιος — ον, Α (για άλογο) αυτός που υπακούει στα χαλινάρια, πειθήνιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + ήνιος (< ἡνία «χαλινάρι»), πρβλ. χρυσ ήνιος] … Dictionary of Greek
χρυσήνιος — και δωρ. τ. χρυσάνιος, ον, Α (ποιητ. τ.) 1. (ως προσωνυμία θεών και θεαινών) αυτός που έχει χρυσά ηνία («οὐδ ἀλαὸς σκοπιὴν εἶχε χρυσήνιος Ἄρης», Ομ. Οδ.) 2. προσωνυμία τού Άδου 3. (κατά το λεξ. Σούδα) «χρυσήνιος δίφρος εὐάρμοστος». [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
