-
1 χορδαψός
χορδαψόςa disease in the great guts: masc nom sg -
2 χορδαψός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χορδαψός
-
3 χόρδαψος
χόρδ-αψος, ὁ, eine Art Krankheit, die ihren Sitz in den dicken Gedärmen hat -
4 χορδαψούς
χορδαψόςa disease in the great guts: masc acc pl -
5 χορδαψόν
χορδαψόςa disease in the great guts: masc acc sg -
6 χορδαψού
-
7 χορδαψοῦ
-
8 χορδαψώ
-
9 χορδαψῷ
-
10 εἰλεός
A intestinal obstruction, Hp.Aph.3.22, Aret. SA2.6, v. l. (- ειοῖο ) in Nic.Al. 597, etc.; distd. fr. χορδαψός, Diocl.Fr. 73; of other diseases, as nephritis, Hp.Int.44; εἰ. ἰκτερώδης jaundice, ib.45; εἰ. αἱματίτης scurvy, ib.46, cf. Lyc. ap. Orib.8.28.1, etc.; staggers, Arist.HA 604a30.II lurking-place, den, hole,εἰλεόν, οὐκ οἴκησιν Theoc.15.9
.III = ἐλεός, butcher's block, Eust.749.7. -
11 ἅπτω
Grammatical information: v.Meaning: `join, fasten, grasp; kindle' (Il.).Other forms: mostly med.Derivatives: ἁφή `the kindling, the touching, the grip etc.' (Hdt.); from here, or as deverb., ἀφάω `handle' only pres. (Il.) - ἅψις `handling' (Hp.); ἅψος n. `join', pl. `joints' (Od.; Chantr. Form. 421); ἅμμα `noose, cord' (Hp.) - ἁψίς, - ῖδος f. `loop, mesh'- Perhaps also ἄφθα, αὑαψή, χορδαψός s.s.vv.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unknown. Cf. Kretschmers Glotta 7, 352. Wrong Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 28 (from *ἅπϜω to Av. āfǝnte). vW. connects ἰάπτω. Szemerényi Gnomon 43 (1971) 656 connects `fasten' with Lat. apiō and `kindle' with Gm. sengen, OCS prě-sǫčiti `dry' from * senkʷ-. Fur. 324, 353 ( ἕμμα!) takes ἀφάω as evidence for Pre-Greek (but it may be derived from ἁφή). On ἅψος and Armenian forms s. Clackson 98ff.Page in Frisk: 1,126-127Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἅπτω
-
12 αὐαψή
Grammatical information: f.Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Contamination of αὖος, αὐαίνω, or αὐαντή, and ἅπτω `fasten upon, attack', cf. χορδαψός `diease in the great guts'. Connection with ἄπτω may be doubted.Page in Frisk: 1,183Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > αὐαψή
-
13 λύκος
Grammatical information: m.Meaning: `wolf' (Il.) ; often metaph., a. o. as name of a kind of daw (Arist.; v. l. λύκιος, cf. Thompson Birds s. v.), of a fish (Hikes. ap. Ath.; Strömberg Fischnamen 105), = `hook, sting' (Plu., Poll.) etc.Compounds: Compp., e.g. Λυκό-(Ϝ)οργος \> Λυκοῦργος prop. "holding off the wolves " ( εἴργω), Λυκοσ-ούρα town in Arcadia, after the contraction Κυνοσ-ούρα (Risch IF 59, 266 w. n. 1); λυκ-αψός ( λύκ-) m., also - ψίς f., name of a venomous plant, `Echium italicum' (Nic., Dsc., Gal.), prop. "attacking wolves" (cf. Strömberg Wortstudien 100f. on χορδαψός), because of its poison as λυκο-κτόνον a. o. (Strömberg Pflanzennamen 66 u. 70 f.); but see s.v.Derivatives: Feminines: λύκαινα `she-wolf' (Arist.; after λέαινα etc.) with - αίνιον (Poll.; of a woman); λυκώ name of the moon (PMag. Par.); diminut.: λυκιδεύς m. `younger wolf' (Sol. ap. Plu., Theoc.; Boßhardt 65), λυκίσκος ἡ μη ἔχουσα ἀξονίσκον τροχαλία, τρῆμα δε μόνον H.; also PN (Schwyzer 542). Further: λυκέη, -ῆ `wolfsskin' (K 459 a.o.), λύκειος δορά `id.' (E. Rh. 208), substantiv. λυκεία f. (Plb. 6, 22, 3); λυκώδης `wolf-like' (Arist.), λυκηδόν `as a wolf' (A.), λυκηθμός `howling of wolves' (Anon. ap. Suid.; after μυκηθμός); λυκόομαι `be lacerated by wolves' (X.). On λύσσα s. v.Origin: IE [Indo-European] [1178] *u̯l̥kʷos `wolf'Etymology: With λύκος agrees formally exactly the Northgerm. name of the lynx, Swed. lō (PGm. * luha- from IE * luko-; s. 2. λύγξ). But of course one prefers to connect the widespread name of the wolf, which is preserved e. g. in Skt. vŕ̥ka-, Lith. vil̃kas, OCS vlьkъ, Goth. wulfs, Alb. ulk. With the resulting IE *u̯l̥kʷos can λύκος be combined if we assume, that the labiovelar coloured the preceding sonant with loss of the labialisation, cf. Schwyzer 298 and 352; s. also on κύκλος. A comparable problem gives Lat. lupus. Far remains however Arm. gayl (rather to Ir. gāel `wolf' with Fick 2, 259 a. o.). With the name of the wolf taboo-ideas may have played a part (Havers Sprachtabu 37ff.) which may have caused phonetic irregularities. Also for IE *u̯l̥kʷos such an origin is possible; the interpretation as `lacerater' (to u̯el(k)- `lacerate' not counting the labiovelar; s. Specht KZ 66, 26f.) remains hypothetic. - Details in WP. 1, 316f., Pok. 1178f., W.-Hofmann s. lupus, Vasmer s. volk; also Benveniste BSL 44, 53.Page in Frisk: 2,143-144Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λύκος
См. также в других словарях:
χορδαψός — a disease in the great guts masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χορδαψός — ο, ΝΜΑ νεοελλ. ιατρ. χορδαψία μσν. αρχ. νόσος τών εντέρων. [ΕΤΥΜΟΛ. < χορδή «έντερο» + αψός (< ἅψος «κλείδωση, άρθρωση» < ἅπτω, με παρετυμολ. επίδραση τού ὄψις), πρβλ. λυκ αψός] … Dictionary of Greek
χορδαψοῦ — χορδαψός a disease in the great guts masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χορδαψούς — χορδαψός a disease in the great guts masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χορδαψῷ — χορδαψός a disease in the great guts masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χορδαψόν — χορδαψός a disease in the great guts masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χορδή — η, ΝΜΑ, και χόρδα ΝΜ 1. καθετί που κατασκευάζεται από έντερο 2. νηματοειδές σώμα από έντερο, και, σήμερα, από μέταλλο, το οποίο, όταν τεντώνεται πάνω σε ηχείο μουσικού οργάνου και νύσσεται, παράγει ήχο (α. «οι χορδές τής κιθάρας» β. «φόρμιγγος… … Dictionary of Greek
χορδαψία — η, Ν [χορδαψός] (παλ. όρος) ιατρ. ινώδεις συμφύσεις που σχηματίζονται γύρω από το έντερο και οφείλονται σε φλεγμονή … Dictionary of Greek
