-
1 χαλκοχαρμης
дор. χαλκοχάρμας - ου adj. m [χάρμα II] сражающийся в медных доспехах, по по друг. [χάρμα I] радующийся оружию(ξένοι, πόλεμος Pind.)
-
2 χαλκοχάρμης
A fighting in armour of bronze,ξένοι Τρῶες Pi.P.5.82
;χ. πόλεμος Id.I.6(5).27
(also expld. as (from χάρμα), delighting in arms).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χαλκοχάρμης
-
3 χαλκοχάρμης
χαλκο-χάρμης, ὁ, in Erz, in eherner Rüstung kämpfend; sich des Erzes, der Waffen freuend -
4 χαλκοχάρμαι
χαλκοχάρμηςfighting in armour of bronze: masc nom /voc plχαλκοχάρμᾱͅ, χαλκοχάρμηςfighting in armour of bronze: masc dat sg (doric aeolic) -
5 χαλκοχαρμας
- ου adj. m дор. = χαλκοχάρμης См. χαλκοχαρμης -
6 χαλκοχάρμαν
χαλκοχάρμᾱν, χαλκοχάρμηςfighting in armour of bronze: masc acc sg (epic doric aeolic)χαλκοχάρμηςfighting in armour of bronze: masc acc sg -
7 χάρμη
χάρμη, ἡ, Schlacht, Kampf, Streit, Hom. oft, μνήσαντο δὲ χάρμης Il. 4, 222. 8, 252, μνησώμεϑα χάρμης Il. 19, 148 Od. 22, 73, δύο φῶτε εἰδότε χάρμης Iliad. 5, 608, οὔ πω λήϑετο χάρμης Il. 12, 203, μηδ' εἴκετε χάρμης Ἀργείοις 4, 509, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ 7, 218. – Iliad. 13, 82 χάρμῃ γηϑόσυνοι, τήν σφιν ϑεὸς ἔμβαλε ϑυμῷ, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι ἐλλείπει ἡ ἐπί, ἵν' ᾖ ἐπὶ χάρμῃ. Es scheint, als habe das Wort hier die Bedeutung »Kampfesmuth«, »Schlachtenfreude«. – Sp. Ep. – Bei Pind. Ol. 9, 02 ist das Wort = χάρμα gebraucht; Pseudo-Phocyl. 110. – Nach Schol. Pind. a. a. O. brauchten Ibyc. u. Stesichor. es für ἐπιδορατίς. – Wenn man das Wort von χαίρω herleiten will, so ist »Schlachtenfreude«, »Schlachtjubel« Grundbedeutung. Man vergl. die Wörter ἱππιοχάρμης, μενεχάρμης, μενέχαρμος, σιδηροχάρμης, χαλκοχάρμης und s. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2. Aufl. S. 180, auch die sämmtlichen Scholien zu Iliad. 13, 82 mit Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 152.
-
8 σιδηροχάρμης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σιδηροχάρμης
См. также в других словарях:
χαλκοχάρμης — ὁ, Α (ποιητ. τ.) 1. αυτός που μάχεται με χάλκινο οπλισμό («χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες», Πίνδ.) 2. (ως επίθ. τού πολέμου) αυτός κατά τον οποίο χρησιμοποιούνται κυρίως χάλκινα όπλα. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο) * + χάρμης (< χάρμη «ορμή, επιθυμία για μάχη … Dictionary of Greek
χαλκοχάρμαι — χαλκοχάρμης fighting in armour of bronze masc nom/voc pl χαλκοχάρμᾱͅ , χαλκοχάρμης fighting in armour of bronze masc dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χαλκοχάρμαν — χαλκοχάρμᾱν , χαλκοχάρμης fighting in armour of bronze masc acc sg (epic doric aeolic) χαλκοχάρμης fighting in armour of bronze masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χαλκ(ο)- — ΝΜΑ α συνθετικό λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στη λ. χαλκός και δηλώνει ότι η λ. έχει σχέση, αναφέρεται στον χαλκό (πρβλ. χαλκο ειδής, χαλκο πώλης), ενώ σπανιότερα χρησιμοποιείται και μεταφορικά με την έννοια τού… … Dictionary of Greek
