-
1 φορά
φορά, ἡ, 1) als Handlung, das Tragen, Bringen, Herbeibringen, Darbringen; bes. – a) das Darbringen eines Tributs, Abbezahlen einer Schuld, παρεστήσατο εἰς χαλεπήν τινα φορὰν δασμοῠ Plat. Legg. IV, 706 b; Xen. Cyr. 8, 6,16; φορὰν φέρειν, beim ἔρανος, Dem. 25, 21. – b) das Abgeben des Stimmtäfelchens bei Wahlen u. sonst, ψήφου, Eur. Suppl. 500; Plat. Legg. XII, 948 e. – c) das Hervorbringen, bes. von Feld- und Baumfrüchten, das Früchtetragen, Plat. Rep. VIII, 546 b, Ggstz ἀφορία, u. so Sp. – d) das Heraustragen eines Todten, das Bestatten, Soph. Trach. 1202. – e) (von φέρομαι) das Dahingetragenwerden, jede schnelle Bewegung; Arist. eth. Nic. 10, 4,3 erklärt übh. κίνησις πόϑεν ποῖ καὶ ταύτης διαφοραί· πτῆσις, βάδισις, ἅλσις; u. so öfter bei Plat., z. B. ἡ ξύμπασα οὐρανοῠ ὁδὸς καὶ φορά Legg. X, 897 c; καὶ κίνησις Crat. 434 c; Lauf, Schwung, ἀκοντίου Antiph. 3 β 4; dah. übh. Ungestüm, Heftigkeit, Gewalt, πραγμάτων Dem. 18, 271; καὶ βία τοῦ ἀνέμου Pol. 1, 48, 2; τοῦ ῥεύματος 4, 43, 3; τοῠ πλήϑους 10, 4,3; auch von den Leidenschaften, s. Jac. Ach. Tat. 761. – 2) als Sache, das Getragene, die Tracht od. Ladung, so Viel man auf ein Mal fortbringen kann, μίαν φορὰν ἐνεγκεῖν Plut. Ant. 68; πινέτω μὴ ἀϑρόον πουλύ, ἀλλὰ κατὰ φορὰν ἡμικοτύλιον, auf ein Mal, Hippocr.; – Tribut, Thuc. 1, 96 Xen. Cyr. 3, 1,34; – das Hervorgebrachte, bes. von Früchten, reichlicher Ertrag, φορᾶς τῆς βαλάνου γενομένης φορὰν καὶ τῶν ϑύννων εἶναι Strab. 3, 2,7 E. – Uebertr. von jeder großen Menge, φορὰ προδοτῶν καὶ δωροδόκων Dem. 18, 61; D. Sic. 16, 54; φαλαγγίων Ael. H. A. 17, 40. – 3) das was fortbewegt, Zug, Plut. Mar. 37. – Nach Poll. 7, 133 bei Ar. auch = κόμιστρον.
-
2 φορά
φορά, ἡ, (1) als Handlung, das Tragen, Bringen, Herbeibringen, Darbringen; (a) das Darbringen eines Tributs, Abbezahlen einer Schuld; (b) das Abgeben des Stimmtäfelchens bei Wahlen; (c) das Hervorbringen, bes. von Feld- und Baumfrüchten, das Früchtetragen; (d) das Heraustragen eines Toten, das Bestatten; (e) das Dahingetragenwerden, jede schnelle Bewegung; Lauf, Schwung; dah. übh. Ungestüm, Heftigkeit, Gewalt; auch von den Leidenschaften; (2) als Sache, das Getragene, die Tracht od. Ladung, so viel man auf ein Mal fortbringen kann; das Hervorgebrachte, bes. von Früchten: reichlicher Ertrag. Übertr. von jeder großen Menge; (3) das was fortbewegt, Zug -
3 προς-φορά
προς-φορά, ἡ, das Darbringen, Darreichen, auch die Gabe, Soph. O. C. 587; Vergrößerung, Vermehrung, τῶν γὰρ ἡμαρτημένων ἄκη μὲν ἔστι, προςφορὰ δ' οὐκ ἔστ' ἔτι, ib. 1272; – κλιμάκων, das. Ansetzen, Pol. 5, 16, 7; – Anwendung, Gebrauch, διαπυϑόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν, μήτε τὴν προςφοράν, ὅντινα τρόπον προςφέρειν δεῖ, Plat. Legg. I, 638 c; – das was man zu sich nimmt, das Essen, Arist. probl. 11, 20; πόσεις καὶ πρ., Plut. de san. tu. p. 390; vom Weine bei Ath. I, 33 f bedeutet es den Geruch, wie Theophr.
-
4 προς-εις-φορά
προς-εις-φορά, ἡ, das Dazuhineinbringen, Ios.
-
5 προ-φορά
-
6 προ-εις-φορά
προ-εις-φορά, ἡ, vorausbezahlte Kriegssteuer od. Vorschuß der Kriegssteuer, εἰςφορά, für Andere, Dem. 37, 37; vgl. Böckh Staatshaushalt I p. 321. II p. 63. 70.
-
7 παρα-φορά
-
8 περι-φορά
περι-φορά, ἡ, 1) das Herumtragen, -geben, -reichen, z. B. der einzelnen Speisen bei Tische, Xen. Cyr. 2, 2, 4, dah. auch die herumgereichten Speisen selbst, gustationes, τὰς εἰϑισμένας παρατίϑεσϑαι περιφοράς, Ath. III, 120 b. – 2) das Umlaufen, der Umlauf, περιφοραὶ τῆς σελήνης, Ar. Nubb 173, Plat. Phaedr. 247 c u. öfter; der Weltkreis, Thcaet. 153 d, vgl. Rep. X, 616 c; Sp. oft, wie Plut.
-
9 συμ-περι-φορά
συμ-περι-φορά, ἡ, Umgang, Begleitung, Pol. 5, 26, 15 u. öfter, u. a. Sp.; Gefälligkeit und Nachgiebigkeit gegen Einen, συγγνώμην τοῖς ἀπόροις ἢ συμπεριφορὰν οὐδ' ἡντινοῠν ἐπ' οὐδενὶ τῶν πραττομένων (Tribute) διδόντες, Pol. 1, 72, 2; συμπεριφορᾶς τυγχάνειν, 24, 2, 10; dah. = Schmeichelei; Sp. auch wie συνουσία, Beischlaf, D. Sic. 3, 64.
-
10 συμ-φορά
συμ-φορά, ἡ, ion. συμφορή, das Zusammentragen, -bringen, Sammeln. Gew. Ereigniß, Zufall, Eur. Ion 536; bes. im schlimmen Sinne, Unfall, Mißgeschick; λύτρον συμφορᾶς οἰκτρᾶς γλυκύ, Pind. Ol. 7, 77; συμφορᾷ δεδαϊγμένοι, P. 8, 87; Aesch. Prom. 391 u. oft, κακῶν Pers. 431, πάϑους 428; u. oft bei Soph. u. Eur.; ξυμφορᾷ καινῇ πεπληγμένος, Ar. Th. 179; ξυμφορὰ γενήσεται τὸ πρᾶγμα, Eccl. 488; ϑεήλατος, Eur. Or. 2; ἀμήχανος, Med. 392, u. oft; u. in Prosa: συμφορῇ χρῆσϑαι, unglücklich sein, Her. 1, 42. 3, 41; πρὸς τὰ μέγιστα, 8, 20; oft συμφορήν, μεγάλην συμφορὴν ποιεῖσϑαί τι, Etwas für ein großes Unglück ansehen, viel Aufhebens davon machen u. laut klagen, 1, 83. 216. 5, 5. 35 u. sonst; ἀμήχανος, Plat. Prot. 344 c; ὅταν τις τοσαύτη ξυμφορὰ καταλάβῃ, Rep. III, 387 e; περὶ τῆς ξυμφορᾶς διεξιόντες ὅση ἡμῖν γεγονυῖα εἴη, Phaed. 116 a; οὐ ξυμφορὰν ἡγοῠμαι τὴν παροῦσαν τύχην, 84 e; Thuc. u. Folgde. – Selten von erfreulichen Begebnissen, Aesch. Ag. 24 Eum. 985; vgl. Soph. El. 1221; übh. Geschick, φρονῶ δὴ ξυμφορᾶς ἵν' ἕσταμεν, Tr. 1135; πρὸς ἄλλαν ἐλαύνει ϑεὸς συμφορὰν τᾶςδε κρείσσω, Eur. Hel. 648; ἐπ' ἐσϑλαῖς συμφοραῖσιν, Alc. 1158; εὐδαίμονες, Hel. 464; ἀγαϑή, Ar. Equ. 653 Lys. 1276. – Bei Plat. auch in sittlicher Beziehung, Verbrechen, Legg. IX, 854 d XI, 934 b.
-
11 συν-εις-φορά
συν-εις-φορά, ἡ, gemeinschaftliches Beitragen, gemeinschaftlicher Beitrag; D. Hal. 4, 11; Liban.
-
12 συν-εκ-φορά
συν-εκ-φορά, ἡ, das gemeinschaftliche Heraustragen, bes. – a) gemeinschaftliches Begraben. – b) das Zusammenaussprechen, Gramm.
-
13 συν-ανα-φορά
συν-ανα-φορά, ἡ, das Mit- oder Zugleichhinaustragen, Mitzurückbeziehen, M. Ant. 3, 13.
-
14 ύπο-φορά
-
15 κατα-φορά
κατα-φορά, ἡ (s. καταφέρω), 1) das Heruntertragen, -werfen, der von oben nach unten geführte Schlag, Hieb; τὰς καταφορὰς τῶν μαχαιρῶν ἀσφαλίζεται ὁ ϑυρεός Pol. 6, 22, 4, vgl. 2, 33, 3; ἐκ καταφορᾶς, hiebweise, 3, 114, 3; τραῦμα ἐξ ἐπιπολῆς μᾶλλον ἢ καταφορᾶς, als tief, Plut. Dion. 34, vgl. Camill. 40. – 2) das Herunterfallen, Niedersinken, -stürzen; ἀνέμους καὶ καταφορὰς ὄμβρων καὶ πρηστήρων Plat. Ax. 370 c; Ios. u. a. Sp.; ποταμοῦ Pol. 10, 48, 5, vgl. 1, 47, 4. – Vom Untergange der Sonne, Theophr.; ἡλίου περὶ καταφορὰν ὄντος ἤδη D. Hal. 2, 43; – κοιλίας, Stuhlgang, Ath. II, 53 d. – 3) das, wohinein man fällt, bes. tiefer Schlaf mit Betäubung, Medic.
-
16 εἰς-φορά
εἰς-φορά, ἡ, das Eintragen, Einernten, Xen. Oec. 7, 40. Gew. = Beitrag, χρημάτων Plat. Legg. XII, 955 d; Xen. Hell. 6, 2, 1; Abgabe, bes. außerordentliche Vermögens- oder Kriegssteuer der Bürger (φόρος der Fremden), εἰςφορὰς εἰςφέρειν, Thuc. 3, 9; Antiph. II β 12; Lys. 7, 31. 21, 3, u. sonst oft bei Rednern; vgl. Böckh's Staatshaush. II p. 3 ff.; τῶν τελῶν, Tributentrichtung, Arist. Pol. 5, 11; – νόμου, Vorschlag, Einbringung eines Gesetzes, D. Cass. 37, 51 u. öfter.
-
17 μισθο-φορά
μισθο-φορά, ἡ, der davongetragene, erhaltene Lohn, Sold; Ar. Eqq. 804; Thuc. 8, 45. 50; ὑπισχνοῦμαι ὑμῖν μισϑοφορὰν παρέξειν, Xen. An. 5, 6, 23 u. öfter; Arist. polit. 5, 4 u. Sp., wie Luc. pro merc. cond. 15; bes. der Sold der Soldaten, nach Schol. Ar. a. a. O. Auch ἐκπεπλευκότες ἐπὶ ταύτην τὴν μισϑοφοράν, um diesen Sold zu erhalten, Xen. An. 6, 2, 8.
-
18 μετα-φορά
μετα-φορά, ἡ, das Weg- u. Anderswohintragen, das Hinübertragen, bes. das Uebertragen eines Wortes auf einen andern Begriff, der Gebrauch eines Wortes in uneigentlicher Bedeutung; δηλῶσαι μὴ μόνον τοῖς τεταγμένοις ὀνόμασιν ἀλλὰ τὰ μὲν ξένοις, τὰ δὲ καινοῖς, τὰ δὲ μεταφοραῖς, Isocr. 9, 9; Arist. poet. 21 u. oft bei den Rhett.
-
19 δια-φορά
δια-φορά, ἡ, 1) Verschiedenheit; ἀ τύχημα κἀδίκημα διαφορὰν ἔχει, = διαφέρει, Men. bei Stob. ecl. phys. 2 p. 341; παρά τι, in Beziehung auf, Dion. Hal. C. V.; dah. Art, Abtheilung, Theophr.; γένη καὶ διαφοραί Plut.; vgl. Arist. top. 1, 8, 3. – 2) Vorzüglichkeit, Auszeichnung, Plat. Tim. 23 a. – Gewöhnl. – 3) Uneinigkeit, Zwist; Her. 7, 9, 2 im plur.; Thuc. 1, 81; Plat. Euthyphr. 7; αἱ πρὸς τοὺς προςήκοντας διαφοραί Phaedr. 231 b; Lycurg. 6 u. A.; διαφορὰ φιλοσοφίᾳ τε καὶ ποιη τικ ῇ Plat. Rep. X, 607 b; διαφορὰν ἔχειν τινί, einen Streit mit Jem. haben, Eur. Med. 75; ἐν διαφορᾷ καταστῆναί τινι, in Streit sein mit, Antiph. 1, 1, von Processen.
-
20 νηο-φόρα
νηο-φόρα, νῶτα ϑαλάσσης, Schiffe tragend, Theaet. Schol. 2 (X, 16).
См. также в других словарях:
φορά — φορά̱ , φορά an act fem nom/voc/acc dual φορά̱ , φορά an act fem nom/voc sg (attic doric aeolic) φοράς fruitful fem voc sg φορός bearing neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φορᾷ — φορά an act fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φορά — η, ΝΜΑ, και ιων. τ. φορή Α 1. η κατεύθυνση κινούμενου πράγματος, η διεύθυνση τής κίνησης του (α. «η φορά τού ανέμου» β. «κυκλεῑσθαι... τὸν ἄτρακτον... τὴν αὐτὴν φοράν», Πλάτ.) 2. ορμή, φόρα (α. «επέπεσε με μεγάλη φορά» β. «παῑς ὢν... φορᾱς μεστὸς … Dictionary of Greek
φόρα — (I) Ν επίρρ. (κυρίως φρ.) α) «τά βγάζω στη φόρα [ή στα φόρα]» και «βγάζω τ άπλυτα στη φόρα» αποκαλύπτω μυστικά, συνήθως επιλήψιμα β) «φόρα το μαχαίρι» και «φόρα το κουμπούρι του» έβγαλε το μαχαίρι ή το κουμπούρι του. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. forum… … Dictionary of Greek
φορά — η 1. γρήγορη, ορμητική κίνηση, ορμή. 2. η φόρα (βλ. λ.): Άλμα χωρίς φορά. 3. η κατεύθυνση της κίνησης, η διεύθυνση του πράγματος που κινείται: Η φορά του ρεύματος. 4. περίπτωση ή κατάσταση σε συνδυασμό με χρονική έννοια, χρονική περίοδος, στιγμή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φόρα — η 1. φορά, ορμή, δύναμη: Έπεσε πάνω μου με φόρα. 2. η προπαρασκευαστική κίνηση για άλμα ή ρίψη, ο παλμός: Πήρε φόρα και πήδηξε το χαντάκι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φορᾶ — φορεύς bearer masc acc sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φόρα — φόρον forum neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συ(μ)φορά — η 1. μεγάλο δυστύχημα: Τον έπληξε με μεγάλη συμφορά. 2. (ως επιφών.) «συφορά μας», αλίμονό μας· «συφορά του», τρομάρα του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φορᾶι — φορᾷ , φορά an act fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φοράν — φορά̱ν , φορά an act fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)