-
1 φιλ-ίστωρ
-
2 ἵστωρ
Grammatical information: m.Meaning: "the one who knows", `knowing, expert' (h. Hom. 32, 2, Heraklit., B., S.), `witness' (Hp., Boeot. inschr., Att. ephebe oath in Poll. 8, 106), in unclear meaning Σ 501, Ψ 486 (`witness' or `arbiter'?), also Hes. Op. 702.Compounds: Wit prefix: συν-ίστωρ `witness, conscious' (: σύν-οιδα; trag., Th., Plb.) with συνιστορέω `be sonscious of an affair' (hell.); ἐπι-ίστωρ `know sthing, familiar with' (φ 26, A. R., AP a. o.), ὑπερ-ίσ-τωρ `know all too well' (S. El. 850 [lyr.], momentary formation); ἀ-ΐστωρ `unknowing' (Pl. Lg. 845b, E. Andr. 682), πολυ-ΐστωρ `polyhistor' (D. H., Str.), φιλ-ίστωρ `who loves knowing' with φιλιστορέω (Str., Vett. Val.).Derivatives: ἱστόριον `testimony' (Hp.), ἱστορία (s. below). Denomin. verb ἱστορέω, also with prefix, e. g. ἀν-, ἐξ-, `be witness, expert, give testimony, recount, get testimony, find out, search' (Ion., trag., Arist., hell.) with ἱστόρημα `account' (D. H.); usu. ἱστορία, - ίη, formally from ἵστωρ, but functionally associated with ἱστορέω, `knowledge, account, (historical) account, history, search(ing), investigation' (Ion., Att., hell.). Adjective ἱστορικός `regarding the ἱστορία, ἱστορεῖν, historical' (Pl., Arist., hell.; cf. Chantraine Études sur le vocab. gr. 134-136).Etymology: From *Ϝίδ-τωρ, agent noun of οἶδα, ἴσμεν. The word and esp. the derivations ἱστορέω, ἱστορίη, arosen in Ionic, have spread with the Ionische science and rationalism over the hellenic and hellenistic world. The aspiration must be unoriginal; explan. in Schwyzer 226 and 306. - On the history of ἵστωρ, ἱστορέω, ἱστορίη E. Kretschmer Glotta 18, 93f., Fraenkel Nom. ag. 1, 218f., Snell Die Ausdrücke für die Begriffe des Wissens 59ff., K. Keuck Historia. Geschichte des Wortes und seiner Bedeutungen in der Antike und in den roman. Sprachen. Diss. Münster 1934, Frenkian REIE 1, 468ff., Leumann Hom. Wörter 277f., Muller Mnemos. 54, 235ff., Louis Rev. de phil. 81, 39ff.Page in Frisk: 1,740-741Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἵστωρ
-
3 φιλίστωρ
См. также в других словарях:
κυνίστωρ — κυνίστωρ, ορος, ὁ (Α) αυτός που αφηγείται τα σχετικά με τα σκυλιά ή με τους κυνικούς φιλοσόφους. [ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)* + ίστωρ* (πρβλ. προ ίστωρ, φιλ ίστωρ) … Dictionary of Greek
πολυΐστωρ — ο, η, ΝΑ 1. πολυμαθής, πολύξερος («ὁ δὲ ποιητής πολύφωνός τις ὥν καὶ πολυΐστωρ», Στράβ.) νεοελλ. (για συγγραφέα) α) αυτός που γράφει για πολλά και ποικίλα θέματα β) αυτός που ασχολείται με διάφορα είδη τού γραπτού λόγου αρχ. (για πράγμα) αυτός… … Dictionary of Greek
φιλίστωρ — Φιλολογικό περιοδικό με έδρα την Αθήνα (1961 62). Εκδότες του ήταν οι Σ. Κουμανούδης, Κ. Ξανθόπουλος και Δ. Μαυροφρύδης. * * * ορος, ο, η, ΝΜ (λόγιος τ.) φιλομαθής νεοελλ. αυτός που αγαπά την ιστορία και τις ιστορικές μελέτες. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
φιλοΐστωρ — ορος, ὁ, ἡ, Α (κατά τον Ησύχ.) φιλομαθής, φιλίστωρ. [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + ἵστωρ / ἴστωρ «γνώστης»] … Dictionary of Greek
