-
1 φαλάγγιον
-
2 φαλάγγιον
-
3 phalangium
phalangium od. - ion, iī, n. (φαλάγγιον), I) eine Art giftiger Spinnen, Cels. 5, 27, 9. Plin. 11, 79 u. 85 u.a. – Nbf. phalangius, Veget. mul. 5, 76, 1 u. 78, 1. Isid. orig. 14, 6, 16. – Nbf. phalangio, Pelagon. veterin. 20 (282 Ihm). – II) eine Pflanze = phalangitis, Plin. 27, 124.
-
4 σφηκεῖον
-
5 σηψι-δακής
σηψι-δακής, ές, durch den Biß Fäulniß verursachend, φαλάγγιον, Plat. bei Arist. top. 6, 2.
-
6 φαλαγγίτης
φαλαγγίτης, ὁ, ein Soldat von der Phalanx, bei den Römern von der Legion; Pol. 18, 15, 9 u. öfter; D. Hal. 4, 18. – Auch = φαλάγγιον 2, Galen.
-
7 φάλαγξ
φάλαγξ, ἡ, 1) die Schlachtreihe, Schlachtordnung; Hom. im sing. nur Αἴας Τρώων ῥῆξε φάλαγγα Il. 6, 6; gew. im plur., die Reihen od. Glieder der Schlachtordnung, Δαναοὶ ῥήξαντο φάλαγγας 11, 90, u. öfter in dieser Vrbdg; ὅϑι πλεῖσται κλονέοντο φάλαγγες 11, 148. 15, 448, und sonst; auch φάλαγγες ἀνδρῶν, 19, 158; in der Od. kommt das Wort gar nicht vor; Hes. Th. 935. – 2) eine gewisse Schlachtordnung des griechischen, bes. des macedonischen Fußvolks, die auch von den Römern angenommen wurde u. gew. aus 16 Gliedern bestand, vgl. bes. Pol. 18, 12 Plut. Mar. 25, aber auch von verschiedener Tiefe vorkommt, vgl. Thuc. 4, 93. 5, 68; ἐπὶ φάλαγγος ἄγειν, in einer Phalanx aufrücken lassen, Xen. Cyr. 1, 6,43, καϑίστασϑαι, sich in Linie aufstellen, 6, 3,21, τάττεσϑαι, παράγειν, An. 4, 3,26, ὅπως ἐπὶ φάλαγγος γένοιτο τὸ στράτευμα 4, 6,6, im Ggstz von κατὰ κέρας, vgl. Hell. 6, 2,30; dann übh. das schwere Fußvolk, bes. im Ggstz der Reiterei. – 3) ein rundes Stück Holz, ein runder Stamm od. Block, Her. 3, 97; bes. eine Rolle od. Walze zum Fortrollen einer Last, Ap. Rh. 2, 843 Orph. Arg. 272; – auch ein Wagebalken, Arist. mechan. 1, 20. – 4) die Glieder od. Gelenke, bes. an Händen und Füßen, interpodium, Arist. H. A. 1, 15. – 5) die Spinne, wegen der langen Gelenke ihrer Beine; Ar. Vesp. 1509; Arist. H. A. 9, 1. Vgl. φαλάγγιον.
-
8 δηκτικός
-
9 ῥάξ
ῥάξ, ἡ, gen. ῥᾱγός, 1) die Beere, bes. Weinbeere, die Weintraube; Soph. frg. 464; κατὰ ῥᾶγα βοτρύων, Plat. Legg. VIII, 845 a; αἱ τῶν βοτρύων ῥᾶγες, Arist. de col. 2; u. so jetzt auch H. A. 5, 16, 17 (für ῥῶγες); ῥᾶγας, En. ad. 130 (VI, 169). – 2) die Fingerspitzen, κορυφαί, Poll. 2, 146. – 3) auch wie φαλάγγιον, von weinbeerähnlicher Gestalt, Ael. H. A.; Draco betonte auch den nom. ῥᾶξ, vgl. Lob. Phryn. 76.
-
10 ῥώξ
ῥώξ, ὁ od. ἡ, gen. ῥωγός, 1) Riß, Ritze, Spalt; ῥῶγες μεγάροιο, Od. 22, 143, die engen Zugänge zum Gemach, entweder eine enge Seitenthür, od. Fensteröffnungen. – 2) ἡ ῥώξ, = ῥάξ, Weinbeere, Diosc.; auch eine ihr ähnliche giftige Spinnenart, φαλάγγιον, Nic. Ther. 716; vgl. Lob. Phryn. 76; Jac. A. P. p. 127. 502.
-
11 phalangium
phalangium od. - ion, iī, n. (φαλάγγιον), I) eine Art giftiger Spinnen, Cels. 5, 27, 9. Plin. 11, 79 u. 85 u.a. – Nbf. phalangius, Veget. mul. 5, 76, 1 u. 78, 1. Isid. orig. 14, 6, 16. – Nbf. phalangio, Pelagon. veterin. 20 (282 Ihm). – II) eine Pflanze = phalangitis, Plin. 27, 124.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > phalangium
-
12 ῥάξ
-
13 ῥώξ
-
14 σφηκεῖον
См. также в других словарях:
φαλάγγιον — venomous spider neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλαγγίοις — φαλάγγιον venomous spider neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλαγγίου — φαλάγγιον venomous spider neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλαγγίων — φαλάγγιον venomous spider neut gen pl φαλαγγιάω to be venomous imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) φαλαγγιάω to be venomous imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλαγγίῳ — φαλάγγιον venomous spider neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλάγγια — φαλάγγιον venomous spider neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Solifugae — Temporal range: Late Carboniferous–Recent … Wikipedia
falangio — ► sustantivo masculino 1 ZOOLOGÍA Opilión, arácnido. 2 BOTÁNICA Planta liliácea perenne, de flores blancas y hojas dispuestas en roseta basal. (Anthericum ramosum.) * * * falangio (del lat. «phalangĭum») 1 m. *Segador (arácnido). 2 (Anthericum… … Enciclopedia Universal
σφάκελος — (I) ο, ΝΑ νεοελλ. νεκρωτικός ιστός που βρίσκεται σε εξέλιξη προς την αποβολή του, όπως στη γάγγραινα τού δέρματος αρχ. 1. (για οστά) σήψη 2. σπασμώδης κίνηση, σπασμός («ὑπό μ αὖ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῑς μανίαι θάλπουσι», Αισχύλ.) 3. φρ.… … Dictionary of Greek
φαλάγγιο — το / φαλάγγιον, ΝΜΑ, και φαλάγγι και σφαλάγγι Ν, και φαλαγγεῑον Α 1. είδος αράχνης, η ρωγαλίδα 2. ναυτ. καθεμιά από τις στρογγυλές δοκούς, πάνω στην οποία μετακινείται ένα βάρος καθώς αυτές κυλίονται, και ιδίως εκείνες που χρησιμοποιούνται για… … Dictionary of Greek
φαλαγγιόδηκτος — ον, ΜΑ αυτός που τόν έχει δαγκώσει φαλάγγι. [ΕΤΥΜΟΛ. < φαλάγγιον «είδος αράχνης + δηκτος (< δάκνω «δαγκώνω»), πρβλ. σκορπιό δηκτος] … Dictionary of Greek