-
1 τροπιδεῖον
τροπιδεῖον, τό, = τροπίς, Kiel, Plat. Legg. VII, 803 a, καταβάλλεσϑαι, nach bessern mss., vulg. τροπίδια.
-
2 τροπιδεῖον
τροπιδεῖον, τό, Kiel -
3 τρόπις
τρόπις, ἡ, ep. gen. τρόπιος, später τρόπιδος, auch τρόπεως, der Schiffskiel; Od. 12, 421 u. öfter; auch τρόπις νεός, 7, 252. 19, 278; Her. 2, 96; Eur. Hel. 418; sp. D., wie Bass. 5 u. Antiphil. 1 (IX, 289. 415); Ap. Rh. 4, 1244; – das Schiff selbst, Soph. frg. 151; – τρόπεις ϑέσϑαι, den Kiel legen, ein Schiff zu bauen anfangen, Plut. Demetr. 43; – übh. Grundlage, Anfang, λέγε νῦν ἀνύσας τι τὴν τρόπιν τοῦ πράγματος, Ar. Vesp. 30. – Vgl. τροπιδεῖον.
См. также в других словарях:
τροπιδείον — τὸ, Α 1. τρόπιδα, καρίνα 2. φρ. «τροπιδεῑα καταβάλλομαι» τοποθετώ την τρόπιδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρόπις, ιδος «καρίνα πλοίου» + επίθημα εῖον (πρβλ. φορ εῖον)] … Dictionary of Greek
τροπιδεῖα — τροπιδεῖον the keel neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
