-
1 σινόδων
A sea-bream, prob. Dentex vulgaris, Epich.69, Arist.HA 591a11, 610b5, Antiph.43, Archestr.Fr.17, Dorio ap.Ath.7.322c (codd. vary between σινόδων, σινώδων, συνόδων).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σινόδων
-
2 σίνομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to rob, to pillage, to destroy, to damage' (ep. Od., Sapph., Ion., X., hell. a. late, also Argos, Crete, Herakleia; Hdt., Hp. also - έομαι; not in Att..Compounds: As 1. member in σιν-όδων, - όδους, - οντος m. name of a fish (Arist., Dorio a. o.), folketymol. for συν- σίνομαι (s. Strömberg 45). Unclear however σινάμωρος approx. `harmful, baneful, wicked, mischievous, sweet-toothed, lustful' with - ία, - έω, - ευμα (Ion., com., Arist. a. o.); because of the short ι not to the verb, but to the noun σίνος; the final fits badly with μωρός, perh. better to ἐγχεσί-μωρος, if taken as `spear-happy' (cf. Leumann Hom. Wörter 272 n. 18).Derivatives: 1. σίνος n. `damage, harm, disaster' (Ion., A., Arist. a. o.) with ἀ-σινής `unharmed, harmless' (λ 110, Sapph., Ion., A., Pl., X., hell. a. late), opposite ἐπι-σινής (Thphr. a. o.). 2. σίντης m. `destroyer, robber', mostly of beasts of prey, `thief' (Il., hell. a. late epic); σίντωρ m. `id.' (Crete IVa, AP; Fraenkel Nom. ag. 1, 123 a. 131); uncertain Σίντιες m. pl. name of the old population of Lemnos (Hom. a.o.), after Kretschmer Glotta 30, 117 prop. "the robbers" and to be distinguished from the Thracian Σιντοι. 3. Σίνις, - ιδος m. name of a mythical robber (B., E., X. a. o.), also appellat. `robber, destroyer' (A. Ag. 217 [gener. changed to ἶνις], Call., Lyc.). 4. σιναρός `damaged' (Hp., as ῥυπαρός a. o.). 5. σινότης f. `damage, flaw' (gloss.). 6. ἐπισίνιος ἐπίβουλος H. 7. σινόω ( προ- σίνομαι) = σίνομαι (Man., Vett. Val. a. o.) with σινωτικός `harmful' (late). 8. σίνδρων = πονηρός (Phot.), also `slave born of a slave' (Seleukos ap. Ath.), also as PN; cf. Masson on Hipponax 121 w. n. 3; gen. pl. σινδρῶν πονηρῶν, βλαπτικῶν H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The present σίνομαι (second. - έομαι; cf. Schwyzer 721) wit generalized length of the ι (on the unclear σίνονται Sapph. 26, 4 s. Hamm Gramm. $217a) can be best understood as yotformation *σίν-ι̯ομαι (Schwyzer 694). If inherited, σίνομαι must like κλίνω, κρίνω contain a present-forming ν, which spread not only to the sporadic aoristforms but also to the nouns σίνος, σίντης a. o. -- Not certainly explained. PGr. *τϜι-ν- can on itself be connected with σής (if from *τϜη[ι̯]-ς) and with Germ. Þwi- in OE Þwīnan `become weak, disappear' a. o. (Wood Mod. Phil. 5, 268); apart from the semant. polyinterpretability of the relevant words, there are both for σής and for Þwīnan other explanations, s. on σής and WP. 1, 702 f. (Pok. 1054) w. lit. To be rejected explanations of σίνομαι in W.-Hofmann s. sine and sonium; older lit. in Bq and Lidén IF 19, 351 w. n. 2. -- Cf. σιφλός.Page in Frisk: 2,708-709Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σίνομαι
См. также в других словарях:
σινόδους — και σινόδων και σε κώδ. σινώδων, οντος, ὁ, ἡ, Α 1. (κατά τον Ησύχ.) αυτός που με τα δόντια του, με το δάγκωμά του πληγώνει ή καταστρέφει 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ σινόδους και σινόδων είδος σαρκοφάγου ψαριού που ζει κατά αγέλες. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σιν… … Dictionary of Greek
τουρκιά — Χώρα της εγγύς Ανατολής. Το ευρωπαϊκό τμήμα της συνορεύει με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία και βρέχεται από το Αιγαίο Πέλαγος, τον Εύξεινο Πόντο και την Προποντίδα. Το ασιατικό τμήμα της συνορεύει με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, το… … Dictionary of Greek
Ιαπωνία — Επίσημη ονομασία: Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας Έκταση: 377.835 τ. χλμ. Πληθυσμός: 126.771.662 (2001) Πρωτεύουσα: Τόκιο (8.130.408 κάτ. το 2000)Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Ασίας, χωρίς σύνορα στην ξηρά με άλλη χώρα. Βρέχεται στα Β από την… … Dictionary of Greek
