-
1 σάκτρα
σάκτρᾱ, σάκτραfem nom /voc /acc dualσάκτρᾱ, σάκτραfem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
2 σάκτρα
-
3 σάττω
Grammatical information: v.Meaning: `to stuff, to compress, to pack, to load, to equip' (IA., Cret.).Other forms: Ion. σάσσω (Hp.), Cret. (Gortyn) συνεσσάδδῃ, aor. σάξαι, pass. σαχθῆναι, perf. midd. σέσαγμαι.Compounds: Also w. prefix, e. g. ἐπι-.Derivatives: 1. σαγή or σάγη f. (acc. after Hdn. 1, 309) `pack, equipment' (since A.), also `pack saddle' (pap., Babr. a. o.); 2. σάγμα ( ἐπί- σάττω) n. `coat, cloak' (E., Ar.), `pack saddle' (LXX, Str., pap; usw.), dimin. - άτιον n. (Arr.); - ατᾶς m. `saddler' (pap.). 3. σάκτας m. `bag, pouch' (Ar. Pl. 681, Poll.), prop. "stuffer" (Björck Alpha impurum. 68), also = ἰατρός (Boeot., Stratt.), prob. as nickname (cf. Bechtel Dial. 1, 310); diff. Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 26 (to Skt bhiṣáj- `doctor'; by Mayrhofer s. v. rejected); 4. σακτήρ = θύλακος H.; 5. σάκτωρ, - ορος m. `crammer' (A. Pers. 924; anap.); 6. σάκτρα f. = φορμός Phot. 7. σάξις ( ἐπί- σάττω) f. `cramming' (Arist., Thphr.); 8. σακτός `crammed' (Antiph., pap.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The forms σάττω, σάξαι, σέσαγμαι including the nominal derivv., of which σαγή and σάγμα with analog. - γ- (reversed Bechtel Dial. 2, 745: γ original as in Crot. σάδδῃ; but σάττω analog. after σάξαι), form a regular nivellated system, of which the starting point cannot be reconstructed by lack of an etym. A possible connection gives the nasalised Toch. AB twāṅk- `force in' (IE *tu̯a-n-k-; v. Windekens Orbis 11, 180; 12, 188); but Skt. tvanakti (Lex.) `draw together' is unreliable (s. Mayrhofer s. v.). Further superseded comparisons w. lit. in Bq and WP. 1, 746 f. (Pok. 1098). Cf. also σηκός and σωκός; also συχνός.Page in Frisk: 2,681Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σάττω
См. также в других словарях:
σάκτρα — σάκτρᾱ , σάκτρα fem nom/voc/acc dual σάκτρᾱ , σάκτρα fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σάκτρα — ἡ, Α (κατά τον Φώτ.) «φορμός». [ΕΤΥΜΟΛ. < σάττω «γεμίζω, τακτοποιώ, στοιβάζω» (για το θ. σακ βλ. λ. σάττω) + επίθημα τρα (πρβλ. πλέκ τρα)] … Dictionary of Greek
